Σταυρός χριστιανών ελπίς

Σταυρός χριστιανών ελπίς Τ Ο      Σ Ω Τ Η Ρ Ι Ο    Ο Π Λ Ο          O λόγος γαρ ο του Σταυρού τοις μεν απολυμέvoις μωρία εστί, τοις δε σωζομένοις ημίν δύναμις Θεού εστί».         Στις 14 του Σεπτεμβρίου η αγία μας Εκκλησία υψώνει μπροστά μας το κοσμοσωτήριο ξύλο, τον τίμιο Σταυρό του Κυρίoυ για πολλοστή φορά από την επίσημη στα Ιεροσόλυμα ύψωση.        Η ευσεβής μητέρα του μεγάλoυ Κωνσταντίvoυ, η αγία Ελένη είχε ζωηρή την επιθυμία να ανεύρη το σωτήριο ξύλο του Σταυρού τoυ Κυρίoυ και να εμπλουτίσει έτσι την πλούσια πνευματική συλλογή του Υιού της που απετελείτο από τα τίμια λείψανα των δώδεκα του Κυρίoυ Αποστόλων και άλλα ιερά αντικείμενα και κειμήλια, με ένα ακόμη ανεκτίμητο κα ιερώτατο κειμήλιο.        Ο πόθος αυτός ο ιερός την κατέλαβε όταν ήταν 80 ετών και όμως παρά τα γηρατειά της ταξίδεψε στα Ιεροσόλυμα, ανέβηκε στο λόφο του Γολγοθά όπου ο αυτοκράτορας Αδριανός είχε υψώσει το ναό της θεάς της ασελγείας, της Αφροδίτης, και έχοντας μαζί της, φιλόπονους εργάτες άρχισε τις ανασκαφές για να ανεύρη τον τίμιο Σταυρό.

ΙΕΡΑ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΜΟΝΗ ΚΕΡΑΤΕΑΣ ΤΩΝ Γ/Ο.Χ.

ΙΕΡΑ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΜΟΝΗ ΚΕΡΑΤΕΑΣ ΤΩΝ Γ/Ο.Χ.

Ομιλία πρώτη στη σεπτή Μεταμόρφωση του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού6 Αυγούστου 2012Πατερική Θεολογία Αγ. Γρηγόριος ο Παλαμάς

Ομιλία πρώτη στη σεπτή Μεταμόρφωση του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού6 Αυγούστου 2012Πατερική Θεολογία    Αγ. Γρηγόριος ο Παλαμάς     

Ο κυβερνήτης του κόσμου βρίσκεται παντού και η βασιλεία του απλώνεται πέρα ως πέρα γιαυτό ο ερχομός της βασιλείας του δεν εννοείται ως κίνηση από μια κατεύθυνση προς άλλη, αλλά ως φανέρωση της με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος. Αυτός είναι ο λόγος που έλεγε ότι θα έρθει δυναμικά αλλά η δύναμη αυτή δε συναντά αδιάκριτα τον καθένα, παρά μόνο προορίζεται για όσους μένουν στο πλευρό του Κυρίου, δηλαδή για όσους παραμένουν σταθεροί στην πίστη του, για όσους μοιάζουν με τον Πέτρο, τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη, και τους ανεβάζει κι αυτούς ο Λόγος του Θεού προηγουμένως στο ψηλό βουνό, δηλαδή στο ξεπέρασμα των ορίων της φυσικής μας μηδαμινότητας. Και τούτο είν’ η αιτία πού, καθώς κάποιος είπε, ο Θεός δημιουργεί την εντύπωση ότι βρίσκεται πάνω στο βουνό και ότι αφενός κατεβαίνει από τη δική του ψηλή θέση, και αφετέρου μας ανεβάζει από τη δική μας χαμηλότατη: για να χωρέσει εξάπαντος στα όρια της φύσης πού χαρακτηρίζεται από τη γέννηση, αυτός που είναι αχώρητος οπουδήποτε. Και αυτή η εντύπωση δεν είναι καθόλου υποδεέστερη της λογικής απόδειξης, αλλά, αντίθετα, πολύ ικανοποιητικότερη και σπουδαιότερη, αφού πηγάζει από τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος.

Θαύμα Αγίου Γρηγορίου Παλαμά στη Σαντορίνη! «Αν είναι Άγιος ας μας πνίξει»

Επειδή η Λατίνοι κατηγορούν την Αγία Ορθόδοξη Ανατολική Εκκλησία μας, λέγοντες, ότι από τότε πού χωρίσθηκε από την Δυτική, δηλαδή την Φράγκικη Εκκλησία, δεν ανέδειξε πλέον κανένα νέο Άγιο, ούτε θαύματα πλέον έχει, γι αυτό θέλοντας ο ιερός Νεκτάριος, ο οποίος ήτο Πατριάρχης Ιεροσολύμων το έτος 1660, αυτός ο ένθερμος ζηλωτής της αληθείας, να φράξει τα στόματα των Λατίνων και να τους αποδείξει ψεύτες και συκοφάντες, απαριθμεί πολλούς νέους Αγίους της Ανατολικής Εκκλησίας, οι οποίοι έλαμψαν μετά το σχίσμα και διηγείται πολλά και παράδοξα νέα θαύματα. Λέγει λοιπόν και για τον Άγιο Γρηγόριο, το έξης φοβερό θαύμα.

Στην νήσο Θήρα την κοινώς λεγομένη Σαντορίνη, κατά την ημέρα της μνήμης του Αγίου, δηλαδή κατά την δεύτερη Κυριακή των Νηστειών, μερικοί Φράγκοι έπλεαν με καΐκι χάριν αναψυχής, ή μάλλον όπως γράφει ο Δοσίθεος Ιεροσολύμων, οι Φράγκοι έβαλαν επί τούτου μερικά παιδιά μέσα σε μια βάρκα και ενώ έπλεαν, κτυπούσαν τα χέρια τους και έλεγαν.

«Ανάθεμα τον Παλαμά».

«Αν είναι ο Παλαμάς Άγιος, ας κάνη να πνιγούμε».

Αυτά βλασφημούσαν τα φραγκόπουλα, και ώ του παραδόξου θαύματος, αδελφοί!

Ω της Αγιότητος και της παρρησίας του θείου Γρηγορίου στον Θεό!

Την ίδια ώρα πού βλαστημούσαν, χωρίς καμία ταραχή της θαλάσσης, μάλιστα σε καιρό γαλήνης, βούλιαξε το πλοιάριο μαζί με όλους εκείνους, πού ήσαν μέσα σε αυτό, σύμφωνα με την βλασφημία πού έλεγαν. «Αν είναι Άγιος, ας μας πνίξει». Και τα μεν σώματα των βλάσφημων βυθίστηκαν στην θάλασσα, οι δε ψυχές τους βυθίστηκαν στο αιώνιο πυρ της κολάσεως. Και με αυτό το θαύμα βεβαιώθηκε η αγιότητα του Αγίου Γρηγορίου και δοξάσθηκε ο Θεός.

Ο Ηλίας ο Μέγας ως σύμβολο Μυστικής Θεολογίας

Ο Ηλίας ο Μέγας ως σύμβολο Μυστικής Θεολογίας

Ομότιμος Καθηγητής Θεολογικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών Ιωάννης Κορναράκης

Κάθε λόγος περί μυστικής θεολογίας και κάθε αναφορά σε βιώματα και καταστάσεις αγιοπνευματικής εμπειρίας, που αποτελούν περιεχόμενα της θεολογίας αυτής, μας προκαλεί συχνά την αίσθηση μιας ασύλληπτης αποστάσεώς μας από τους ανθρώπους εκείνους του Θεού, που φαίνεται να είναι ιδιαίτερα ευνοημένοι και προικισμένοι για τέτοιες πνευματικές αναβάσεις και χαρισματικές εκστατικές ανυψώσεις στους μυστικούς πνευματικούς λειμώνες της νοητικής θεωρίας.

Ίσως η αιτία για μια τέτοια αίσθηση δεν θα πρέπει να είναι μόνο το είδος της αυτοσυνειδησίας μας για το πνευματικό μας επίπεδο και γενικά για τις δυνατότητές μας για μια δική μας μέθεξη στις ιερές και μυστικές αυτές αναβάσεις αλλά και η δικαιολογημένη πάντως σκέψη, ότι η μυστική θεολογία φαίνεται να γεννάται και να προοδεύει σε συνθήκες και όρους μιας απόλυτα ησυχαστικής ζωής.

Το κίνημα των Κολλυβάδων και η προσφορά του

Το κίνημα των Κολλυβάδων και η προσφορά του

Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης

ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΩΝ ΚΟΛΛΥΒΑΔΩΝ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΟΥ

Οι μεγάλοι διδάσκαλοι της Εκκλησίας και του Γένους Μακάριος Νοταράς, Νικόδημος Αγιορείτης και Αθανάσιος Πάριος, που έζησαν και έδρασαν τον 18ον αιώνα και στις αρχές του 19ου, αποτελούν μία νέα τριάδα μεγίστων φωστήρων, όπως οι παλαιοί Τρεις Ιεράρχαι, τηρουμένων βεβαίως των αναλογιών και λαμβανομένων υπ' όψιν των ιστορικών συγκυριών στις οποίες έζησαν με τις διαφορές και τις ομοιότητες. Σ' αυτούς προστίθεται και ο Νεόφυτος Καυσοκαλυβίτης, πρωτουργός χρονικά του κινήματος, όχι όμως με την προσφορά και δραστηριότητα που οι τρεις άλλοι επέδειξαν στη συνέχεια, η οποία άλλωστε ήταν και η αιτία να συγκαταριθμηθούν στη χορεία των αγίων.

Αναίρεσις των αιρετικών θέσεων των αποτειχισμένων νεοημερολογιτών και παλαιοημερολογιτών.

Αναίρεσις των αιρετικών θέσεων των αποτειχισμένων νεοημερολογιτών και παλαιοημερολογιτών.

Η εργασία που αναδημοσιεύουμε είναι λίαν σημαντική και χρήσιμη για όποιον ενδιαφέρεται να βαδίζει την απολύτως ασφαλή οδό των Αγίων Πατέρων. Επειδή κάποιοι νεοημερολογίτες και παλαιοημερολογίτες, οι απόψεις των οποίων ταιριάζουν σε πολλά σημεία με τις απόψεις του π. Ευθυμίου, συγκροτούν ομάδες αποτειχισμένων λαϊκών μη υπαγομένων εκκλησιαστικώς σε κάποια Σύνοδο Επισκόπων, επικαλούμενοι δήθεν πως αυτή είναι η Αγιοπατερική στάση διαχρονικώς, παραθέτουμε και από τον ιστότοπό μας την μελέτη αυτή που αποδεικνύει την πλάνη που διέπει την, αιρετικώ τω τρόπω, αποτείχιση αυτού του είδους, ευχόμενοι όπως οι πλανηθέντες αδελφοί μας ανανήψουν από το δηλητήριο της προτεσταντικής αποστασίας και ακολουθήσουν την ιστορική και Αγιοπατερική στάση της Εκκλησίας. Μετά την προσεκτική ανάγνωση της παρούσης μελέτης, ελπίζουμε να αναθεωρήσουν τις αιρετικές απόψεις τους οι περιφερόμενοι στο διαδίκτυο αδελφοί μας, διαδίδωντας τις αντιπατερικές πλάνες τους και προσπαθούντες να αλιεύσουν οπαδούς για το νέο τους δόγμα.

Θεολογία του Ησυχασμού: Γρηγόριος ο Παλαμάς (Β΄ Νηστειών)

Θεολογία του Ησυχασμού: Γρηγόριος ο Παλαμάς (Β΄ Νηστειών)

Οι θεολογικές θέσεις του Γρηγορίου του Παλαμά μπορούν να συνοψιστούν στα ακόλουθα τρία σημεία:

1. Η γνώση του Θεού είναι μία εμπειρία η οποία δίνεται σε όλους τους Χριστιανούς μέσω του Βαπτίσματος και μέσω της συνεχούς συμμετοχής τους στη ζωή του Σώματος του Χριστού στη θεία Ευχαριστία. Απαιτεί τη συμμετοχή ολόκληρου του ανθρώπου στην προσευχή και τη λατρεία, μέσα από την αγάπη για τον Θεό και τον πλησίον· και τότε αναγνωρίζεται όχι ως μία «νοητική» εμπειρία του νου και μόνον, αλλά ως μία «πνευματική αίσθηση», η οποία μεταδίδει μία αντίληψη ούτε καθαρά «διανοητική» ούτε καθαρά υλική. Εν Χριστώ, ο Θεός αποδέχτηκε ολόκληρο τον άνθρωπο, ψυχή τε και σώματι και ο άνθρωπος ως άνθρωπος θεώθηκε. Στην προσευχή -για παράδειγμα: στη «μέθοδο»-, στα μυστήρια, σε ολόκληρη τη ζωή της Εκκλησίας ως κοινότητας, ο άνθρωπος καλείται να μετέχει στη ζωή του Θεού: αυτή η συμμετοχή είναι και η πραγματική γνώση του Θεού.

Η ζωή στο σπίτι την Μεγάλη Τεσσαρακοστή

Η ζωή στο σπίτι την Μεγάλη Τεσσαρακοστή

Στις Σαρακοστές καλό είναι να γνωρίζεις μόνο εκκλησία και σπίτι, τίποτ’ άλλο. Φτάνεις, λοιπόν, στο σπίτι. Τί θα κάνεις εκεί; Θα αγωνιστείς μ’ όλη σου τη δύναμη να διατηρήσεις την προσήλωση του νου και της καρδιάς στον Κύριο. Αμέσως μετά την εκκλησία, τρέξε στο δωμάτιό σου και κάνε αρκετές μετάνοιες, ζητώντας ευλαβικά από τον Θεό να σε βοηθήσει, ώστε να αξιοποιήσεις το χρόνο της παραμονής σου στο σπίτι με τρόπο ωφέλιμο για την ψυχή σου.

Ύστερα κάθισε και ξεκουράσου για λίγο. Αλλά και τότε μην αφήνεις τους λογισμούς σου να ξεστρατίζουν. Διώχνοντας κάθε σκέψη, επαναλάμβανε νοερά την ευχή : “Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με! Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με!”. Αφού ξεκουραστείς πρέπει ν’ ασχοληθείς με κάτι, είτε προσευχή είτε εργόχειρο. Τί εργόχειρο θα κάνεις δεν έχει σημασία∙ ξέρεις ήδη τί σου αρέσει. 

"Ἐάν μή τις γεννηθῇ ἄνωθεν..."!

"Ἐάν μή τις γεννηθῇ ἄνωθεν..."!

 

Ἀφιερωμένο μέ πνευματική ἀγάπη σέ ὅλους

καί ἰδιαίτερα στούς ἀβάπτιστους καί στούς AIΡΕΤΙΚΟΥΣ.

Ἅγιος Συμεών ὁ Νέος Θεολόγος

Ἀνίσως λοιπόν σύ δέν ἐγεννήθης ἀπό τόν Θεόν, φανερόν εἶναι, ὅτι οὐδέ εἶσαι τέκνον Του, οὐδέ ἐδέχθης Αὐτόν προτήτερα, οὐδέ ἔλαβες Αὐτόν μέσα σου. Καί διά τοῦτο οὔτε σοῦ ἔδωκεν ἐξουσίαν, οὔτε δύνασαι νά γένῃς τέκνον Θεοῦ· καί ἐάν δέν ἔγινες τέκνον τοῦ Θεοῦ, πῶς λοιπόν εἶναι δυνατόν νά ἰδῇς τόν Οὐράνιον Θεόν καί Πατέρα σου; Κανένας ποτέ δέν εἶδε τόν πατέρα του, πρό τοῦ νά γεννηθῇ· καί κανένας ἀπό τούς ἀνθρώπους δέν θέλει ἰδῇ τόν Θεόν, ἄν δέν γεννηθῇ προτύτερα ἀπό Αὐτόν.
 Διά τοῦτο καί ὁ Κύριος ἔλεγεν: "Ἐάν μή τις γεννηθῇ ἄνωθεν, οὐ δύναται εἰσελθεῖν εἰς τήν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν. Καί πάλιν τό γεννώμενον ἐκ τῆς σαρκός, σάρξ ἐστί, τό δέ γεννώμενον ἐκ τοῦ Πνεύματος, Πνεῦμα ἐστί· δηλονότι ἐξ Ἁγίου Ἅγιον· τό δέ Πνεῦμα ἐρευνᾷ καί τά βάθη τοῦ Θεοῦ".