Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου και Αγίου Εφραίμ του Σύρου Περί Αντιχρίστου , Δευτέρας Παροουσίας και πώς να μήν πλανηθούμε απο ΑΥΤΟΝ και τους Προδρόμους του Οικουμενιστές !

Αγίου  Ιωάννου του  Χρυσοστόμου  και  Αγίου Εφραίμ  του Σύρου  Περί Αντιχρίστου  , Δευτέρας Παροουσίας και πώς να μήν πλανηθούμε απο ΑΥΤΟΝ και τους Προδρόμους του Οικουμενιστές  ! 

Αγίου  Ιωάννου του  Χρυσοστόμου 

«Μη τις υμάς εξαπατήση κατά μηδένα τρόπον, ότι εάν μη έλθη η αποστασία πρώτον και αποκαλυφθή ο άνθρωπος της αμαρτίας, ο υιός της απωλείας, ο υπεραιρόμενος και αντικείμενος επί πάντα λεγόμενον Θεόν ή σέβασμα, ώστε αυτόν εις τον ναόν του Θεού ως Θεόν καθίσαι, αποδεικνύοντα εαυτόν ότι εστί Θεόν».

Εδώ ομιλεί περί του αντιχρίστου και αποκαλύπτει μεγάλα μυστήρια. Τι είναι η αποστασία; Τον ίδιο τον αντίχριστο ονομάζει αποστασία, επειδή πρόκειται να οδηγήσει πολλούς εις την απώλειαν και να τούς απομακρύνει από την πίστιν, ώστε , λέγει, ει δυνατόν, να σκανδαλισθούνκαι οι εκλεκτοί. Και άνθρωπον αμαρτίας τον ονομάζει.Διότι θα πράξει αναρίθμητα δεινά, αλλά και άλλους θα παρακινήσει να πράξουν τα ίδια. Τον λέγει δε και υιό απωλείας, διότι και αυτός πρόκειται να οδηγηθεί στην απώλειαν.

Ποιός όμως είναι αυτός; Άραγε ο Σατανάς; Βεβαίως όχι. Αλλά κάποιος άνθρωπος που θα δέχεται όλη την ενέργειά του. «Και αποκαλυφθή ο άνθρωπος», λέγει, «ο υπεραιρόμενος επί πάντα λεγόμενον Θεόν ή σέβασμα», δηλαδή ο αντίχριστος. Διότι δεν θα φέρη μίαν ειδωλολατρικήν θρησκείαν, αλλά θα είναι ένας αντίθεος και θα καταλύσει όλους τους Θεούς και θα διατάξει να τον προσκυνούν αντί του Θεού, και θα εγκατασταθή εις τον ναόν του Θεού, όχι μόνο τον εν Ιεροσολύμοις, αλλά και εις όλας τας τοπικάς χριστιανικάς Εκκλησίας. Και «αποδεικνύοντα» , λέγει, «εαυτόν ότι εστί Θεός». Δεν είπε ότι θα ονομάζει τον εαυτό του Θεόν, αλλά ότι θα προσπαθή να αποδείξη ότι είναι Θεός. Διότι και μεγάλα έργα θα κάνη και σημεία θαυμαστά θα αποδείξη...

Έπειτα θέλων να φανερώση ποιός είναι αυτός, του οποίου η παρουσία θα γίνει κατ΄ενέργειαν του Σατανά, λέγει: «έν πάσει δυνάμει και σημείοις και τέρασι ψεύδους».Δηλαδή θα επιδείξη παντός είδους θαυματουργικήν ικανότητα, όμως τίποτε δεν θα είναι αληθές, αλλά τα πάντα θα γίνονταιπρος εξαπάτησιν. Αυτά τα προείπε δια να μην εξαπατηθούν οι χριστιανοί της εποχής εκείνης. «Και τέρασι» λέγει, ψευδή. Δηλαδή με θαύματα που θα είναι ή θα οδηγούν στο ψεύδος. «Και εν πάση απάτη της αδικίας εν τοις απολλυμένοις».

Γιατί λοιπόν επέτρεψεν ο Θεός - θα ρωτήσει κάποιος - να γίνη αυτό το πράγμα; Και τι είδους θεία οικονομία είναι αυτή; Ποιό Δε θα είναι το κέρδος από την εμφάνιση εκείνου του αντιχρίστου, αφού θα έλθη να μας κακοποιήση; Μη φοβηθής, αγαπητέ, αλλά άκουε αυτόν που λέγει ότι η εξουσία του θα έχει ισχύν εις αυτούς που πρόκειται να απολεσθούν, οι οποίοι, ακόμη κι αν δεν ερχόταν εκείνος ( ο αντίχριστος), δεν θα επείθοντο. Ερωτάς λοιπόν ποιό είναι το κέρδος; Ότι θα αποστομωθούν αυτοί ακριβώς που πρόκειται να απωλεσθούν.Πώς; Διότι κι άν ακόμη δεν ερχόταν εκείνος, δεν επρόκειτο να πιστεύσουν εις τον Χριστόν. Έρχεται λοιπόν, δια να τους ελέγξη. Δια να μην έχουν να λέγουν, ότι επειδή ο Χριστός έλεγε ότι είναι Θεός - αν και πουθενά δεν το είπε φανερώς - αλλά επειδή το εκήρυξαν οι μετέπειτα, δι΄αυτό δεν επιστεύσαμε. Επειδή ηκούσαμε ότι ένας είναι ο Θεός, από τον οποίον εδημιουργήθησαν τα πάντα, δι΄αυτό δεν επιστεύσαμε εις τον Χριστόν. Ο αντίχριστος λοιπόν θα αναιρέση αυτή ακριβώς την πρόφασιν των. Διότι όταν θα έλθη εκείνος και θα τον πιστεύουν, αν και δεν εντέλεται τίποτε το ορθόν αλλά όλα τα παράνομα, τότε θα αποστομωθούν. Διότι εαν δεν πιστεύης εις τον Χριστόν, πολύ περισσότερο δεν θα έπρεπε να πιστεύης εις τον αντίχριστον. Διότι εκείνος μεν έλεγεν ότι είχε σταλή από τον Πατέρα, αυτός δετο αντίθετο. Δι΄αυτό έλεγε ο Χριστός : «εγώ ήλθον εν τω ονόματι του πατρός μου και ουκ εδέξασθέ με. Εάν άλλος έλθη εν τω ονόματι τω ιδίω, εκείνον λήψεσθε».

Αλλά θα ειπούν, είδαμε σημεία. Αλλά και επί του Χριστού έχουν γίνει πολλά και μεγάλα. Πολύ περισσότερον λοιπόν δεν θα έπρεπε να πιστεύσετε εις αυτόν (τον αντίχριστον). Αν και περί αυτού βέβαια πολλά έχουν προλεχθή, ότι δηλαδή θα είναι ο άνομος, ο υιός της απωλείας, ότι η παρουσία του θα είναι κατ΄ενέργειαν του Σατανά, ενώ περί εκείνου τα αντίθετα, ότι θα είναι ο Σωτήρ, ότι φέρει άπειρα αγαθά. «Ανθ΄ων γαρ την αγάπην της αληθείας ουκ εδέξαντο εις το σωθήναι αυτούς. Και δια τούτο πέμψει αυτοίς ο Θεός ενέργειαν πλάνης εις το πιστεύσαι αυτούς τω ψεύδει, ίνα κριθώσι πάντες οι μη πιστεύσαντες τη αληθεία, αλλ΄ευδοκήσαντες εν τη αδικία». «Ίνα κριθώσι». Δεν είπε «ίνα κολασθώσι», διότι και χωρίς αυτόν επρόκειτο να κολασθούν, αλλ΄ «ίνα κριθώσι» δηλαδή να κατακριθούν ενώπιον του φοβερού δικαστηρίου, επειδή θα είναι αναπολήγητοι. Ποιοί Δε θα είναι αυτοί; Το ερμήνευσεν ο ίδιος προσθέτων: «οι μη πιστεύσαντες τη αληθεία, αλλ΄ευδοκήσαντες εν τη αδικία». «Αγάπην» δε «αληθείας» ονομάζει τον Χριστόν. «Ανθ΄ων γαρ», λέγει, «την αγάπην της αληθείας ουκ εδέξαντο». Διότι ήτο και αγάπη και αλήθεια. Δι΄αυτά τα δύο ήλθε εις τον κόσμον, και επειδή αγαπά τους ανθρώπους και δια να αποκαλύψη αληθή πράγματα...

Ο δε αντίχριστος θα έλθη δια να αδικήση τους ανθρώπουςκαι να τους καταστρέψη. Και τιδεν πρόκειται να κάνη τότε; Θα ανακινήση τα πάντα, τα πάντα θα συνταράξη και εξ αιτίας αυτών που θα συνταράξη και εξ αιτίας αυτών που θα διατάζη και εξ αιτίας του φόβου που θα προκαλή. Από παντού θα είναι φοβερός, από την εξουσία του, από την ωμότητά του, από τις παράνομες προσταγές του. Αλλά μη φοβηθής, η εξουσία του θα ισχύη, λέγει εις αυτούς που πρόκειται να απωλεσθούν. Διότι τότε θα έλθη και ο Ηλίας δια να προφυλάξη τους πιστούς. Το είπε Δε και αυτό ο Χριστός: « Ηλίας Δε έρχεται και αποκαταστήσει πάντα»... Όπως ακριβώς ο Ιωάννης ήτο πρόδρομος της πρώτης παρουσίας του Χριστού, έτσι και ο Ηλίας θα είναι πρόδρομος της δευτέρας ενδόξου Αυτού παρουσίας, και δι΄αυτό δεν απέθανε αλλά διατηρείται.

Αγίου Εφραίμ του Σύρου

Κατά τον καιρόν δε εκείνον, όταν έλθη ο Δράκων, δεν υπάρχει άνεσις επί της γής, αλλά θλίψις μεγάλη, ταραχή και σύγχυσις, θάνατοι και πείνα εις πάντα τα πέρατα, διότι θα γίνουν κατά τόπους λιμοί, σεισμοί και θάνατοι διάφοροι επί της γής. Γενναία θα είναι η ψυχή, η οποία θα δυνηθή να κρατήση εαυτήν απηλλαγμένην από τα σκάνδαλα αυτά. Διότι εάν ευρεθή άνθρωπος ν' αδιαφορή ολίγον, εύκολα πολιορκείται και γίνεται αιχμάλωτος του Δράκοντος του πονηρού και δολίου, και ο τιούτος ευρίσκεται ασυγχώρητος εις την κρισιν, διότι επίστευσεν εις τον Τύραννον εκουσίως. Πολλών προσευχών και δακρύων έχομεν ανάγκην, αγαπητοί, δια να ευρεθώμεν ακλόνητοι εις τους πειρασμούς, διότι πολλά είναι τα φαντάσματα, τα οποία γίνονται από το θηρίον. Επειδή είναι Θεόμαχον θέλει όλοι ν' απωλεσθούν. Τοιούτον τρόπον μεταχειρίζεται ο Τύραννος, ώστε όλοι να βαστάζουν την σφραγίδα του Θηρίου, όταν θα έλθη να απατήση τα σύμπαντα.

Προσέχετε, αδελφοί μου, την υπερβολήν του Θηρίου, διότι μεταχειρίζεται διάφορα τεχνάσματα πονηρίας. Άρχεται από την γαστέρα, ίνα όταν τις μη έχων φαγητά, αναγκασθή να λάβη την σφραγίδα εκείνου, όχι ως έτυχεν εις πάν μέρος του σώματος, αλλ' εις την δεξιά χείρα και εις το μέτωπον, δια να μη έχη εξουσίαν ο άνθρωπος να κάμη με αυτήν το σημείον του σταυρού, μήτε πάλιν εις το μέτωπον να σημειώση το άγιον όνομα του Κυρίου. Διότι γνωριζει ο άθλιος, ότι όταν ο Σταυρός του Κυρίου σφραγισθή επί του ανθρώπου λύει πάσαν την δύναμιν του Εχθρού, και δι΄αυτό σφραγίζει την δεξιάν του ανθρώπου. Εάν κάποιος δεν σφραγίζεται με την σφραγίδα εκείνου, δεν γίνεται αιχμάλωτος εις τα φαντάσματα εκείνου, ούτε ο Κύριος απομακρύνεται απ΄ αυτού, αλλά τον φωτίζει και τον σύρει προς εαυτόν. Πρέπει να εννοήσωμεν, αδελφοί, μετά πάσης ακριβείας, ότι τά φαντάσματα του Εχθρού είναι αποτρόπαια. Ο δε Κύριος ημών έρχεται με γαλήνην διά να αποκρούση δι ημάς τα τεχνάσματα του Θηρίου...

Επειδή ο Σωτήρ, θέλων να σώση το ανθρώπινον γένος, ετέχθη εκ Παρθένου, και εν σχήματι ανθρώπου επάτησε τον εχθρόν με την αγίαν δύναμιν της Θεότητος Αυτού, ηθέλησε και αυτός να αναλάβη το σχήμα της αυτού παρουσίας διά να μας απατήση. Ο δε Κύριος ημών θα έλθη εις την γην εν νεφέλαις φωτειναίς, ως αστραπή φοβερά, ο δε Εχθρός δεν θα έλθη τοιουτοτρόπως, διότι είναι αποστάτης. Γεννάται μεν ακριβώς εκ κόρης μιαράς, αλλά δεν σαρκούται τοιουτοτρόπως. Θα έλθη δε ο Παμμίαρος με το εξής σχήμα, ως κλέπτης, διά να απατήση τα σύμπαντα. Θα είναι ταπεινός, ήσυχος, θα μισή την αδικίαν, θα αποστρέφεται είδωλα, θα προτιμά την ευσέβειαν, αγαθός φιλόπτωχος, ευειδής καθ' υπερβολήν, ευκατάστατος, ιλαρός εις όλους, θα τιμά πολύ το γένος των Ιουδαίων, διότι αυτοί προσμένουν την έλευσιν εκείνου. Μεταξύ δε όλων αυτών, θα εκτελή σημεία και τέρατα, φόβητρα με πολλήν εξουσίαν, θα προσπαθή δολίως να αρέση εις όλους, διά να αγαπηθή ταχέως από πολλούς, θα εξαπατά τον κόσμον υπό το πρόσχημα της ευταξίας, έως ου βασιλεύση.

Όταν λοιπόν ίδουν λαοί πολλοί και δήμοι τοιαύτας αρετάς και δυνάμεις, ενούνται όλοι συγχρόνος με μίαν γνώμην και με χαράν μεγάλην κηρύσσουν αυτόν βασιλέα, λέγοντες μεταξύ των. Μήπως άρα ευρίσκεται άνθρωπος άλλος τόσον αγαθός και δίκαιος; Ανορθούται δε ευθέως η βασιλεία εκείνου, και θα πατάξη μεθ υμών τρείς βασιλείς μεγάλους. Επειτα υψούται η καρδία του και θα εμέση ο Δράκων την πικρότητά του. Ταράσσων δεν την οικουμένην κινεί τα πέρατα, θλίβει τα σύμπαντα και μιαίνει τας ψυχάς. Όχι πλέον ως ευλαβής, αλλά πολύ αυστηρός εις όλα, απότομος, οργίλος,θυμώδης, ακατάστατος, φοβερός, αηδής, μισητός, βδελυκτός, ανήμερος, αλάστωρ, αναιδής, και προσπαθών να εμβάλη εις τον βόθρον της ασεβείας όλον το ανθρώπινον γένος. Πληθύνει σημεία ψευδώς και όχι αληθώς, και ενώ παρίσταται πολύς λαός και ευφημεί αυτόν, βάλλει φωνήν ισχυράν, ώστε να σαλευθή ο τόπος, επί του οποίου ίστανται οι όχλοι, λέγων.Γνωρίσατε όλοι οι λαοι την δύναμίν μου και την εξουσίαν, μεταθέτει όρη και ανάγει νήσους από την θάλασσαν με πλάνην και φαντασίαν, και ενώ πλανά τον κόσμον και φαντάζει τα σύμπαντα, πολλοί θα δοξάζουν και θα πιστεύουν αυτόν ως Θεόν ισχυρόν...

Πολλοί δε των αγίων, όσοι τότε θα ευρεθούν εις την έλευσιν του μιαρού, χύνουν ποταμηδόν τα δάκρυα μετά στεναγμών προς τον Θεόν τον Άγιον, διά να λυτρωθούν από τον Δράκοντα, και φεύγουν μετά μεγάλης σπουδής εις τας ερήμους και κρύπτονται εις τα όρη και τα σπήλαια μετά φόβου, και πασπαλίζουν χώμα και στάκτην εις τας κεφαλάς , παρακαλούντες νύκτα και ημέραν μετά πολλής ταπεινώσεως. Και ο Άγιος Θεός θέλει χαρίσει αυτό εις αυτούς, δηλαδή οδηγεί αυτούς η χάρις εις ωρισμένους τόπους και σώζονται κρυπτόμενοι εις τας οπάς και τα σπήλαια μη βλέποντες τα σημέια και τα φόβητρα του Αντιχρίστου. Η έλευσις δε αυτού γίνεται γνωστή εις τους έχοντας τον νούν προσηλωμένον εις τα άνω, εις δε τους έχοντας τον νουν εις βιωτικά πράγματα και ποθούντας τα γήινα, δεν θα γίνη φανερόν αυτό. Διότι όποιος είναι δεδεμένος πάντοτε εις βιωτικά πράγματα, και αν ακούση απιστεί και βδελύσσεται τον λέγοντα. Οι δε άγιοι θέλουν ενδυναμωθή, διότι πάντοτε απέρριψαν την μέριμναν του βίου αυτού.

Εκ του βιβλίου «ΔΙΑ ΝΑ ΜΗ ΠΛΑΝΗΘΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟ»
ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ