Πατριάρχης Μελέτιος Μεταξάκης & Ε.Βενιζέλος Πλήγμα για την Ορθοδοξία

Πατριάρχης Μελέτιος Μεταξάκης & Ε.Βενιζέλος Πλήγμα για την Ορθοδοξία

Η επέκτασης της ημερολογιακής καινοτομίας (οικουμενιστικής αποστασίας) ήταν πλέον ζήτημα προωθήσεως σε σημαντικές και κρίσιμες θέσεις της εκκλησίας των κατάλληλων προσώπων ,αυτό έγινε με πολιτικές παρεμβάσεις.

Κατά τους μήνας Σεπτέμβριο ,Οκτώβριο και Νοέμβριο του 1921 το ζήτημα της πληρώσεως του χηρεύοντος πατριαρχικού θρόνου εκεινείτο παρά της «εθνικής αμύνης» και προετοιμαζόταν η εκλογή ώς πατριάρχου του Μελετίου Μεταξάκη η οποία έγινε αντικανονικώς την 25η Νοεμβρίου 1921.

Ο Μελέτιος Μεταξάκης μεταβαίνων από την Αμερική στην Κωνσταντινούπολη συναντήθηκε στο Λονδίνο μετά του Λώυδ τζώρτζ και στο Παρίσι μετά της επί των εξωτερικών υποθέσεων της Γαλλικής γερουσίας και του Πουανκαρε ,του Κλεμανσώ και του προέδρου της επί των εξωτερικών επιτροπής της βουλής του Λένγκ. Εις Βάρος του διεξήγοντο προανακρίσεις από την ιερά σύνοδο της εκκλησίας της Ελλάδος και προς κατάπληξιν της Ιεράς συνόδου αυτός εξελέγει Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως!

Στην Αμερική κοινωνούσε αντικανονικώς μετά των εκεί αιρετικών προτεσταντών ,την 17η Δεκεμβρίου 1921 εν ιερατική στολή μετέχων ιερουργίας σε ναό αγγλικανών μετά αυτών γονυπετής προ αγίας τραπέζης ,την οποία ησπάσθη, ομιλήσας και ευλογήσας τους εν τω ναό .

Την 29η Δεκεμβρίου ο Μεταξάκης καθηρέθη ευλόγως για σωρεία εκκλησιαστικών παραβάσεων ,ούτως ενεθρονίσθη Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως , ο οικουμενικός θρόνος απέκτησε αντικανονικώς και ΔΙΚΑΙΩΣ καθηρημένο μητροπολίτη.

ΔΙΑ την εκλογή ο Μητροπολίτης του πατριαρχικού

κλίματος Γερμανός Καραβαγγέλης διηγείται.

Το έτος 1921 η εκλογή μου ως οικουμενικού πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως ήτω βεβαία από τις 17 ψήφους οι 15 αν όχι οι 16 ήταν δικοί μου,τότε φίλος μου λαϊκός πρότεινε ποσόν 10.000 λιρών και πλέον να παραιτηθώ υπέρ του Μελέτιου Μεταξάκη, φυσικά απέρριψα με αγανάκτηση και βδελυγμία την πρόταση του.

Αιφνιδίως όμως ,την προηγούμενη νύκτα της εκλογής με επεσκέφθη κατ ’οίκον ΤΡΙΜΕΛΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΗΣ και παρεκάλεσε θερμώς να αποσύρω την υποψηφιότητα μου υπέρ του Μελετίου Μεταξάκη, αυτός ,λέγανε τα μέλη της επιτροπής θα έφερνε εκατοντάδες χιλιάδες δολαρίων επειδή είχε φιλικότατες σχέσεις μετά επισκόπων προτεσταντών εξ Αμερικής και Αγγλίας ,θα εφένετο χρήσιμος στην εθνική υπόθεση,δια τούτο ήταν επιτακτική ανάγκη να εκλεγεί πατριάρχης ο Μελέτιος Μεταξάκης ,ως έλεγαν ήταν επιθυμία του ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ.

Η κυβέρνηση των Αθηνών είχε διακόψει την αποστολή επιδομάτων και οι πατριαρχικοί υπάλληλοι ήταν 9 μήνες απλήρωτοι .Για αυτόν το λόγο και χάριν του εθνικού συμφέροντος απεδέχθη την πρόταση, ΕΞΑΠΑΤΗΘΕΙΣ, και ανύποπτος προς κατάπληξιν όλων στην Κωνσταντινούπολη.

( αναφορές από το βιβλίο του Α.Δ.Δελήμπαση ‘’ΠΑΣΧΑ ΚΥΡΙΟΥ’’)

Ήταν γνωστό ότι ο Μελέτιος Μεταξάκης ανήκε στην πτέρυγα των προοδευτικών ,ενοχλούμενος στην εμμονή στην ορθόδοξο παράδοση εξεδήλωνε ελευθερίους τάσεις που πολλές φορές εμφανίζοντο ασυγκράτητες ,την γραμμή αυτή ακλουθεί πιστά έκτοτε το πατριαρχείο και οι διάδοχοι του ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΜΕΛΕΤΙΟΥ Δ’. Επίσης απεκαλύφθη ότι ο Μελέτιος Μεταξάκης ήταν μέλος της Μασονικής Στοάς ‘’Αρμονία’’ της Κωνσταντινουπόλεως στην οποία έγινε δεκτός την 15η Μαρτίου 1910 .

Ο γενικός διευθυντής ιδρύματος κρατικών υποτροφιών πρ. καθηγητής παρ.Αθηνών πανεπισ. της αλλοδαπής κ.Κώστας Ν.μπαρμπής, στο βιβλίο του για τον ελευθέριο Βενιζέλο με τίτλο ‘’ΕΘΝΑΡΧΗΣ Η ΕΘΝΙΚΟΣ ΟΛΕΤΗΡΑΣ’’ αναφέρει την διήγηση του Μ.Α ΠΑΠΑΔΑΚΗ για τον ΕΛΕΥΘΕΡΙΟ ΒΕΝΙΖΕΛΟ: πράγματι συμπληρώνει ο Μ.Α Παπαδάκης περί τα ξημερώματα της 4ης ημέρας εγενήθη ο ελευθέριος, αλλά η αφήγηση του δεν σταματά εδώ, μόλις το νεογέννητο σαράντισε μητέρα και μαμή πήγαν στο μoναστήρι και ζήτησαν από τον Ιερόθεο να το βαπτίσει .

Εκείνος δέχτηκε ευχαρίστως ,αλλά ενώ σήκωνε το μωρό από την κολυμβήθρα για να τον τυλίξει με τα μυρόπανα ο ελευθέριος κόπρισε μέσα στην κολυμβήθρα ,ο ηγούμενος παρέδωσε στην μαμή το μωρό προβλέποντας αγανακτισμένος ‘’αυτός είναι σατανάς και θα κάνει κακό στην εκκλησία’’ , και αρνήθηκε να ολοκληρώσει την βάπτιση που συνέχισε ο Γεννάδιος ,ενώ ο πρώτος καταχώρισε το περιστατικό στο ημερολόγιο του..(κεφ 1ο σελ.20)

Η άποψη για την ελληνοεβραϊκή καταγωγή του Βενιζέλου από την πατρική πλευρά δεν υποστηρίζεται μόνον από τον Άγγλο ναύαρχο σερ Τζόν Μάϊκλ ντε Ρόμπεκ που σε επιστολή του προς τον υπουργό εξωτερικών λόρδο Κόρζον τόνιζε μεταξύ άλλων: «με άλλα λόγια ο Βενιζέλος δεν είναι Ελλάδα δεν είναι καν Έλληνας».

  ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ ΚΑΙ ΕΠΑΙΣΧΥΝΤΟ. ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΑΣΟΝΟ ΥΠΟΥΡΓΟ ΕΠΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΜΙΧΑΛΑΚΟΠΟΥΛΟ ΠΟΥ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΑ ΥΠΟΥΛΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΤΑΞΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΝΟΜΕΥΣΗ ΚΑΙ ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΜΑΣ.

          ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΙΧΑΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ  1875-1938

Επιφανής Αχαιός πολιτικός, νομικός και οικονομολόγος, πρωθυπουργός της Ελλάδας την περίοδο 1924 - 1925.

Μετά την επάνοδο του Βενιζέλου στην εξουσία το 1917 ανέλαβε διάφορα Υπουργεία, μέχρι την αποτυχία του ιδίου και του κόμματός του στις εκλογές του 1920.Παρακάτω θα διαβάσουμε την επιστολή που απεστάλει την 16-11-1916 πρός τον τότε πρωθυπουργό της Ελλάδος Ελευθέριο Βενιζέλο, ο υπουργός του Α.Μιχαλακόπουλος.   Σε αυτήν την επιστολή αποκαλύπτονται κατά τρόπο θρασύτατο και αδιάντροπο, τα απο τότε ύπουλα σχέδια της νέας τάξης, και των γνωστών αντιχριστιανικών και ανθελληνικών σκοτεινών δυνάμεων, για την υπονόμευση και εξαφάνιση της Ορθοδοξίας στήν χώρα μας.  Οκτώ μόλις χρόνια μετά απο αυτήν την επιστολή, το 1924, επετεύχθει το πρώτο αποφασιστικής σημασίας χτύπημα σε βάρος της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, δια της βίαιας και πραξικοπηματικής αλλαγής του Πατρίου Ορθοδόξου ημερολογίου.  Αυτό το επάρατο σχίσμα κατέστη μια οδυνηρή πραγματικότητα προς μεγάλη χαρά των εχθρών της Πιστεώς μας.  Δύο ανάξιοι ποιμένες της Εκκλησίας μας, μασόνοι και οί δύο, ό διαβόητος πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Μελέτιος Μεταξάκης, και ό άβουλος και ανακόλουθος αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χρυσόστομος Παπαδόπουλος, ώς πειθήνια όργανα των αντιχρίστων αφεντικών τους, εξετελώντας τις εντολές τους, κατάφεραν και δίχασαν τον λαό μας σε "παλαιοημερολογίτες" Ορθοδόξους υπό διωγμό, και σε "νεοημερολογίτες" Ορθοδόξους συρόμενους ολοταχώς προς την παναίρεση του Οικουμενισμού, και δια μέσω αυτού στην εωσφορική Νέα Τάξη Πραγμάτων της "Νέας Εποχής" και του Αντιχρίστου.Ακολουθεί η επαίσχυντος επιστολή :

«Σεβαστέ μου κ. Πρόεδρε, σᾶς ἔλεγα πρό καιροῦ εἰς τό Συμβούλιον, ὅτι ὅταν ξεμπερδέψωμεν μέ τό καλό ἀπό τόν ἐθνικό ἀγώνα... πρέπει διά τό καλόν τοῦ τόπου, νά ἀναλάβητε ἕναν ἄλλον, ἐπίσης μεγάλον, τήν τακτοποίησιν ἐπί τό νεωτεριστικώτερον τῶν θρησκευτικῶν μας πραγμάτων... ἐννοῶ καί τά τοῦ κλήρου, καί τά τῶν θρησκευτικῶν ἐκδηλώσεων (λειτουργιῶν, ἑορτῶν, ἥμερων ἀργίας, ἅγιων πολυωνύμων κ.λπ.) καί τά τῶν μοναστηριακῶν κτημάτων καί εἴ τι ἄλλο. Θά σᾶς χρειασθῆ νά τεθῆ ἐπικεφαλῆς τῆς ἀληθῶς ἐπαναστατικῆς μεταρρυθμίσεως ἕνας εὐρείας διάνοιας - σχεδόν σάν καί ἐσάς εἰς τήν πολιτικήν - κληρικός. Τόν ἔχετε. Εἶναι ὁ Κιτιου Κύπρου Μελέτιος Μεταξάκης.

Αὐτός θά γίνη ὑπό τήν κηδεμονία σας ὁ Βενιζέλος τῆς Ἑλληνικῆς Ἐκκλησίας.

Ποῖα τά χρήζοντα μεταρρυθμίσεως, ἀφοῦ ἡ ἐπανάστασις ἡ πολιτική, θέση κατά μέρος τόν Προκόπιον τῶν Ἀθηνῶν καί τούς ομοίους του εἰς τήν διανόησιν καί τόν καλογηρισμόν, καί καταρτίση τήν ἐκκλησιαστικήν ἱεραρχίαν;

α) Κατάργησις τῶν νηστειῶν - αἱ ὁποῖοι εἶναι σήμερον ἕνας τύπος. Κάνεις δέν νηστεύει, εἰ μή ὁ μή ἔχων νά φάγη. Οἱ Ἀγγλοι καί Γερμανοί καί οἱ βόρειοι ἀκόμη Ἰταλοί (πού ἔχουν ἀπελευθερωθῆ ἀπό τόν θρησκευτικόν φανατισμόν) τρώγουν καλά, τρώγοντες δέ καλά καί φυλήν καλήν κατασκευάζουν. Τό φαγί φέρνει τήν δύναμιν πρός ἐργασίαν καί ἡ ἐργασία τό κέρδος καί τό κέρδος τό καλό φαγί... β) Ρύθμισις τῶν διαφορῶν τελετῶν καί λειτουργιῶν ἐπί τό νεωτεριστικώτερον. Λιγώτερο πάπα, λιγώτερο ψάλτη, λιγώτερο διάκο καί πολύ ἱεροκήρυκα - ἑρμηνευτήν. Τί καταλαμβάνει ὁ λαός πού πηγαίνει εἰς τάς ἀκολουθίας; ... ἀπό αὐτάς τάς καταναλωθείσας ὥρας καί τήν ὀρθοστασίαν; Μηδέν.

γ) Οἱ ἱερεῖς ἐξερχόμενοι ἐκ τῶν εἰδικῶν σχολῶν θά ἔχουν μάθει ὄχι τί σημαίνει τό «πρόσχωμεν, τά ἅγια των ἁγίων...», ἀλλά πώς θά ὁμιλήσουν καταλεπτῶς εἰς τόν λαόν... διά τήν ἀποταμίευσιν... διά τά πολιτικά ἀκόμη καθήκοντα τῶν ἀκροατῶν των κ.λπ. δ) θά λείψουν αι ἐορταί τῶν διαφόρων Αι Θανάσηδων καί αγι- Ἀνδρέηδων καί, καί προφάσεις πρός ἀργίαν. Ἡ Κυριακή ἀργία καί 2-3 μόνον ἡμέραις τό ἔτος ὁλόκληρον, εἶναι ἀρκετή τεμπελιά... Μοῦ εἶχε πέσει εἰς τά χεριά... ἕνα γαλλικό βιβλίον ἔχον τόν τίτλον PANORAMA DU PREDICATEUR, ὀγκῶδες... θά ἐκδοθῆ ἕνα τέτοιο ὑπό καλῶν κληρικῶν καί λόγιων συνεργαζομένων ἐπί τούτω. Καί τό ὄνομα Ἅγιος θά λείψη... ε) Θά καταργηθοῦν τά μοναστήρια, αι ἐστίαι πάσης διαφθορᾶς καί καταχρήσεως ἠθικῆς καί περιουσιακῆς. Τά κτήματά των θά γίνουν τῶν γεωργῶν...

Φυσικά αὐτά πού ἐκθέτω ἀνωτέρω εἶναι ἐλάχιστα σημεῖα. Θά εἶναι πολλά ἀκόμα τά χρήζοντα μεταρρυθμίσεως... Θά σᾶς εἴπουν κ. Πρόεδρε, ὅτι εἶναι δυσκολος ἡ ἐπιχείρησις τοιούτου ἔργου, ὅτι ὁ λαός θά ἑξαναστῆ κατά τῶν νέων εἰκονοκλαστῶν. Ὅτι θά ἐγερθῆ ἐπανάστασις κατά τῶν βεβήλων. Τίποτα ἀπό ὅλα αὐτά δέν θά συμβῆ, τήν ὥρα πού θά ἔχη μεγαλώσει τό ἰδικόν σᾶς γόητρον... Ἄν ἡ ENTENTE (σ.σ. οἱ δυτικοί μας σύμμαχοι), ὡς ὅλοι πεποίθαμεν, ἐπιβάλη τούς ὅρους τῆς εἰρήνης, θά προσφέρη εἰς τόν Βενιζέλον - Ἑλλάδα τουλάχιστον τήν Κύπρον. Αὐτό εἶναι ἡ σκέψις μου... Οὐδείς θά ἔχη τό ἀνάστημα νά δημιουργῆ ταραχάς, οἴας κατά Θεοτόκη ἐδημιούργουν διά τά εὐαγγελικά...

Ἡ καταλλήλως συγκροτηθησομένη παρασκευαστική τῆς μεταρρυθμίσεως ἱεραρχία, θά ἔχη ὡς αἰτίαν τῆς ἐργασίας τήν ἀνάγκη τῆς διαρρυθμίσεως τῶν θρησκευτικῶν ἠμῶν πραγμάτων... μέ τήν περικοπήν τῆς ἐκτάσεως τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου. Δεύτερον, ἡ ἀντίληψις ἥν ἔχω, ὅτι ὁ ἑλληνικός λαός, ὁ πολύς, οἱ ἐργαται καί οἱ ἀγρόται, δέν ἀγαποῦν κάτ οὐσίαν τά θεία μηδέ εἶναι εὐλαβεῖς. Εἰς τάς Ἐκκλησίας πηγαίνουν γυναῖκες, οἱ δέ ἐργάται καί ἀγρόται τήν βλασφημίαν κατά τοῦ θείου ἔχουν εἰς τά χείλη των ὡς σίελον καθημερινόν.

Ἄλλωστε, ἡ ἐσωτέρα διαρρύθμισις τῶν ἐκκλησιῶν δέν θά ἀλλάξη, πρός τό παρόν... Ὁ ἀγών ὁ γενομενος ἐν Γαλλία τελευταίως, δέν ἦτο ἀσθενέστερος ἀπό ἐκεῖνον πού προβλέπομεν...

Ἰδικός Σας   ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΙΧΑΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

(Δ.Γατόπουλος, Ανδρέας Μιχαλακόπουλος 1875-1938, Αθήνα, Ελευθερουδάκης, 1947, σσ. 90-93)

Ο κηδεμών του Μελετίου Μεταξάκη, Ελευθέριος Βενιζέλος, το έτος 1920 εδοκιμάσθη σκληρώς. Τα πράγματα απέδειξαν ότι η πανελλαδική υποδοχή της 17ης Αυγούστου 1920 εις Αθήνας, ήτο πλαστή. Αί εκλογαί της 1ης Νοεμβρίου του ιδίου έτους ανέδειξαν την ηνωμένην Αντιπολίτευσιν. Ο Βενιζέλος απέτυχε να εκλεγή και βουλευτής, δεν υπέφερεν δέ την εντροπήν και κρυφίως εγκατέλειψε την Ελλάδα, δηλώσας ότι αποχωρεί της πολιτικής.

Την 16ην του αυτού μηνός, δι΄ απλού εγγράφου του τότε Υπουργού Θ. Ζαίμη, εγνωρίζετο εις τον «ευρυνούστατον» μεταρρυθμιστήν, μητροπολίτην Αθηνών Μελέτιον Μεταξάκην, ότι δια Βασιλικού Διατάγματος δημοσιευθέντος εις την εφημερίδα της Κυβερνήσεως (16.11.1920), εθεωρείτο άκυρος η κατα του Αθηνών Θεοκλήτου Μηνοπούλου απόφασις του Ειδικού Ανωτάτου Εκκλησιαστικού Δικαστηρίου, δι΄ ης καθηρέθη ούτος και ενεκλείσθη εις την Ι.Μ. Γοργουπηκόου, και εκάλει τον Μελέτιον να απέλθη του θρόνου, ίνα τον καταλάβη ως κανονικός δικαιούχος ο Θεόκλητος.

Ο εκθρονισθείς Μελέτιος μετέβη άνευ χρονοτριβής εις την Αρχιεπισκοπήν Αμερικής, επαρχίαν τότε της Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Ελλάδος, δυνάμει του υπ΄ αριθ. 2388/18.3.1908 Συνοδικού Τόμου του Πατριαρχείου της Κων/πόλεως.

Εκεί μεταβάς εκίνησεν εις απείθειαν τον Επίτροπον Ροδοστόλου Αλέξανδρον, τον οποίον ο ίδιος είχε ορίσει το έτος 1918 ως διοργανωτήν της Αρχιεπισκοπής της Αμερικής. Συμμαχήσας δέ μετ΄ αυτού διέκοψαν αμφότεροι την Εκκλησιαστικήν επικοινωνίαν μετά της Ι. Συνόδου της Ελλάδος!!

Και απο κοινού συνεκάλεσαν την 1ην Κληρικολαικήν Συνέλευσιν εν τω ιερώ Ναώ της Αγίας Τριάδος εν Ν. Υόρκη, ένθα και απεφάσισαν την αυτονόμησιν της Ελληνικής Αρχιεπισκοπής Αμερικής απο της Εκκλησίας της Ελλάδος!!

Τους αποστάτας αυτούς (Μελέτιον και Αλέξανδρον), η Ιερά Σύνοδος της Ελλάδος απεκήρυξεν ως σχισματικούς, χαρακτηρίσασα αμφοτέρους «πλάνητας και γόητας και λυμεώνας της ποίμνης του Χριστού», απειλήσασα να κηρύξη δέ σχισματικούς και πάντας τους ακολουθούντας αυτούς. «Βάσει δέ μηνύσεως του καθηγητού του Πανεπιστημίου Παύλου Καρολίδου κατά του Μελετίου Μεταξάκη, διετάχθη προανάκρισις, δι΄ ής εγνωματεύθη, ότι πρέπει να εισαχθή εις δίκην ενώπιον της ιεράς Συνόδου. Την 15ην Νοεμβρίου 1921, η Ιερά Σύνοδος της Ελλάδος διέταξεν την «διαξαγωγήν ανακρίσεων κατά του Μελετίου». Και την 29ην Δεκεμβρίου 1921, ο Μεταξάκης καθηρέθη ευλόγως δια σωρείαν εκκλησιαστικών παραβάσεων και δή, δια δημιουργίαν σχίσματος. Καθηρημένος δέ ών, «ενεθρονίσθη»εν Κων/πόλει την 24ην Ιανουαρίου 1922, ως Οικουμενικός Πατριάρχης Κων/πόλεως Μελέτιος Δ΄!!

Πρώτη δέ πράξιν που υπέγραψεν, ήτο η άρσις του υπ΄ αριθ. 2388/18.3.1908 «Πατριαρχικού Τόμου», δι΄ ού εξεχωρείτο η πνευματική εποπτεία του αποδήμου Ελληνισμού εις την Ι.Σύνοδον της Ελλάδος.

Καθηρημένος παρίστανε τον οικουμενικόν, πολιτικοί δέ ήσκησαν πίεσιν εις την Εκκλησίαν της Ελλάδος και αύτη όλως αντικανονικώς ήρε την καθαίρεσιν την 24ην Σεπτεμβρίου 1922, ήτοι 9 μήνας απο της επιβολής της.

Πατριαρχεύων ο Μελέτιος ενήργησε δια πολλών και ποικίλων παρεμβάσεων, δια να εκλεγή εις τον Μητροπολιτικόν Θρόνον των Αθηνών, ο ομόφρων και σύμμαχος αυτού Χρυσόστομος Παπαδόπουλος, και το επέτυχεν.

Αριστίνδην Σύνοδος την 23ην Φεβρουαρίου του έτους 1923 εξέλεξεν, εχειροτόνησεν και ενεθρόνισεν τον Χρυσόστομον Παπαδόπουλον, εις τον Μητροπολιτικόν Θρόνον Αθηνών, εξωσθέντος του Θεοκλήτου!

Οφειλέτης ών ο νεοεκλεγείς εις τον Μελέτιον Μεταξάκην, πρώτον μεν ανεγνώρισεν αυτόν ως νόμιμον και κανονικόν Πατριάρχην Κων/πόλεως. Δεύτερον δε ανεκάλεσεν τον Μητροπολίτην Γερμανόν απο την Αρχιεπισκοπήν Αμερικής, ένθα ούτος πειθαρχών εις εντολήν της Ιεράς Συνόδου της Ελλάδος, απο του έτους 1922 εποίμαινε τους Ορθοδόξους της διασποράς εν Αμερική.

Το έτος 1923, ο Μελέτιος Μεταξάκης, μετ΄ άλλων ομοφρόνων του συνεκρότησεν εν Κων/πόλει, το κατά αυτόν «Πανορθόδοξον Συνέδριον»· (ΒΛ. ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΕΝ ΚΩΝ/ΠΟΛΕΙ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ (10/5-8/6-1923) . Εκεί απεφασίσθη «η μεταρρύθμισις του Ιουλιανού ημερολογίου», «ετάχθη υπέρ της μονιμοποιήσεως της εορτής του Αγίου Πάσχα» και υπέρ της «διακοπής της συνεχείας της εβδομάδος». Απεφάσισεν, ότι είναι επιτρεπτός «ο γάμος των ιερέων και διακόνων μετά την χειροτονίαν», καθώς και εις τους «εν χηρεία τελούντας ιερείς και διακόνους», εθεώρησαν δέ επιτρεπτόν και τον Βον γάμον! Ορθόν επίσης έκρινεν «όπως κείρεται η κόμη των κληρικών και όπως η εν τη κοινωνία εξωτερική περιβολή αυτών μή απομακρύνηται του ρυθμού της ενδυμασίας των κοσμικών». Απεδέχθη(!) τον καθ΄ εκάστην Κυριακήν συνεορτασμόν ωρισμένων εορτών, επί τω σκοπώ να ολιγωστεύσωσιν αι αργίαι!

Πρό της αποτροπαίας αυτής προδοσίας ο φύλαξ της ορθοδοξίας λαός δεν άντεξεν· επενέβη δυναμικώς και επέτυχεν την απομάκρυνσιν του Μελετίου Μεταξάκη απο την Κων/πόλιν. Απομακρυνθείς δέ ούτος την 10.7.23 με «το πρόσχημα αναρρωτικής αδείας», τελικώς την 20ην Σεπτεμβρίου 1923 απέστειλεν «την εκ του θρόνου παραίτησίν του», και εγκατεστάθη εις Κάτω Κηφισίαν Αττικής. Αυτοεξόριστος εις Κηφισίαν, έγινε το δεξί χέρι του Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου· εξώθησε δέ αυτόν εις την Ανταρκτικήν «μεταρρύθμισιν του Ιουλιανού ημερολογίου», τον Μάρτιον του έτους 1924. Απο την Κηφισίαν, πως; Δεν γνωρίζομεν· ανερριχήθη εις τον Πατριαρχικόν θρόνον Αλεξανδρείας, με σκοπόν να επιβάλη την «ημερολογιακήν μεραρρύθμισιν», ήν και επέβαλε, και καθιέρωσε κοινάς προσευχάς μετά αιρετικών. Επεθύμησε να καταλάβη και τον θρόνον Ιεροσολύμων δια τον αυτόν σκοπόν, δηλαδή να επιβάλη και εκεί τον νεωτερισμόν του Νέου ημερολογίου, αλλά ησθένησε βαρέως. Τυπτόμενος υπό της συνειδήσεως εις τας τελευταίας στιγμάς της ζωής του εκραύγαζεν· «Βασανίζομαι διότι έσχισα την Εκκλησίαν». (Αρχιμ. Φιλοθέου Ζερβάκου «νέον και Παλ. ημερολόγιον και οι καρποί του», σελ. 7).