ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΓΝΗΣΙΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ
Η ΑΓΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑ, ΕΣΤΙΝ Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΠΙ ΤΗΣ ΓΗΣ, Η ΑΠΟ ΚΑΤΑΒΟΛΗΣ ΚΟΣΜΟΥ, (Αγιος Νεκταριος)
Διά τούς προσερχομένους ἐκ Σχίσματος ἤ Αἱρέσεως ἤ τούς ἔχοντας ἀπωλέσει τήν Ὀρθόδοξον Ὁμολογίαν των ΠΙΣΤΕΥΩ, ΠΡΟΣΚΥΝΩ καί ΛΑΤΡΕΥΩ ΕΝΑ ΘΕΟΝ ΤΡΙΣΥΠΟΣΤΑΤΟΝ, ΠΑΤΕΡΑ, ΥΙΟΝ καί ΑΓΙΟΝ ΠΝΕΥΜΑ, ΤΡΙΑΔΑ Ὁμοούσιον, Ἀδιαίρετον καί Ἀχώριστον.
ΣΥΝΟΜΟΛΟΓΩ μετά πάντων τῶν Ἁγίων ὅτι πιστεύω καί φρονῶ βεβαίως καί ἀναμφιβόλως εἰς ὅ,τι φρονεῖ καί πιστεύει ἡ ΜΙΑ, ΑΓΙΑ, ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΧΡΙΣΤΟΥ τοῦ ΘΕΟΥ, καί ὅ,τι Καταδικάζει καί Ἀναθεματίζει ἡ ΕΚ ΚΛΗ ΣΙΑ τοῦ ΘΕΟΥ καί ἐγώ ὡσαύτως.
Ἡμεῖς τηροῦμεν καί κρατοῦμεν τά ΟΡΘΟΔΟΞΑ καί ΘΕΟΠΝΕΥΣΤΑ ΔΟΓΜΑΤΑ καί τάς ΙΕΡΑΣ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ τῆς ΜΙΑΣ, ΑΓΙΑΣ, ΚΑΘΟ ΛΙΚΗΣ, ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ καί ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ τοῦ ΧΡΙΣΤΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ.
Τούς δέ Νεωτερίζοντας Καινοτόμους Νεοημερολογίτας -Οἰκουμενιστάς, Φλωριναίους - Σεραφειμικούς, τούς συγχρόνους Νεοεικονομάχους, τούς Θεομάχους, Ἐκκλησιομάχους, Τριαδομάχους, Χριστομάχους, τούς Παπικούς, Προτεστάντας, Μονοφυσίτας, Νεστοριανούς, τούς Μασσώνους καί λάτρας τοῦ Σατανᾶ, τούς Ἀθέους, πᾶσαν ΑΙΡΕΣΙΝ καί τήν ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΝ ΣΥΓΚΡΗΤΙΣΤΙΚΗΝ ΠΑΝΑΙΡΕΣΙΝ ΚΑΙ ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑΝ ΤΟΥ ΑΘΕΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ, Ἀναθεματίζομεν.
ΑΝΑΘΕΜΑ, ΑΝΑΘΕΜΑ, ΑΝΑΘΕΜΑ.
«Ὅλοις τοῖς Αἱρετικοῖς, ΑΝΑΘΕΜΑ» (Ζ´ Οἰκουμενικὴ Σύνοδος).
«Ἡμεῖς τῇ ἀρχαίᾳ Νομοθεσίᾳ τῆς Καθολικῆς Ἐκκλησίας ἐπακολουθοῦμεν, ἡμεῖς τοὺς θεσμοὺς τῶν Πατέρων φυλάττομεν, ἡμεῖς τοὺς προσθέττοντάς τι ἢ ἀφαιροῦντας ἐκ τῆς Ἐκκλησίας ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΖΟΜΕΝ» (Ζ´ Οἰκ. Σύνοδος). (1)
«Ἅπαντα τά παρά τήν Ἐκκλησιαστικήν Παράδοσιν, καί τήν Διδασκαλίαν καί ὑποτύπωσιν τῶν Ἁγίων καί Ἀοιδίμων Πατέρων καινοτομηθέντα, ἢ πραχθέντα ἤ μετά τοῦτο πραχθησόμενα, ΑΝΑΘΕΜΑ» (Ζ´ Οἰκ. Σύνοδος). (2)
«Εἴ τις πᾶσαν Παράδοσιν Ἐκκλησιαστικήν ἔγγραφον, ἤ ἄγραφον ἀθετεῖ, Ἀνάθεμα ἔστω» ΑΝΑΘΕΜΑ, ΑΝΑΘΕΜΑ, ΑΝΑΘΕΜΑ (Ζ´ Οἰκ. Σύνοδος). (3)
ΥΠΟΣΧΟΜΑΙ εἰς τήν ΠΑΝΑΓΙΑΝ, ΟΜΟΟΥΣΙΟΝ ΚΑΙ ΑΔΙΑΙΡΕΤΟΝ ΤΡΙΑΔΑ, τόν ΕΝΑ ΤΡΙΣΥΠΟΣΤΑΤΟΝ ΘΕΟΝ, ὅτι θά διακρατήσω Ἀπαραχάρακτον, Ἀνόθευτον καί Ἀναλλοίωτον τήν Ἱεράν ταύτην Ὀρθόδοξον Ὁμολογίαν Πίστεως τῶν Ἁγίων Θεοφόρων Πατέρων καί Θεοπνεύστων Ἀποστόλων, ἕως ἐσχάτης μου ἀναπνοῆς, μέ τήν χάριν τοῦ ΠΑΝΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟΣ, πρεσβείαις τῆς Πανυπερευλογημένης Ἐνδόξου Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καί Ἀειπαρθένου Μαρίας, τῶν Ἐπουρανίων Δυνάμεων Ἀσωμάτων, τοῦ Τιμίου Ἐν δόξου Προφήτου Προδρόμου καί Βα πτιστοῦ Ἰωάννου, καί πάν των τῶν Ἁγίων. ΑΜΗΝ.
(1,3) Ἁγία Ζ´ Οἰκουμ. Σύνοδος Πράξ. Η´, (Πρακτικά Οἰκουμενικῶν Συνόδων, τ. Γ´. στήλη 383 καί στήλη 879, ἔκδοσις Καλύβης Τιμίου Προδρόμου, Σκήτη Ἁγίας Ἄννης, Ἅγιον Ὄρος, 1986).
(2) Ὅρος τῆς Ἁγίας Ζ´ Οἰκουμ. Συνόδου «Τριώδιον», Συνοδικόν Κυριακῆς Ὀρθοδοξίας, (Πρακτικά Οἰκουμενικῶν Συνόδων, τ. Γ´. στήλη 406, ἔνθα ἀνωτέρω).
http://www.egoch.org/index.html
Η ΑΓΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑ, ΕΣΤΙΝ Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΠΙ ΤΗΣ ΓΗΣ, Η ΑΠΟ ΚΑΤΑΒΟΛΗΣ ΚΟΣΜΟΥ, (Αγιος Νεκταριος)
Ἡ Σημασία της Ὀρθοδόξου Ὁμολογίας Πίστεως Π Ρ Ο Λ Ο Γ Ο Σ
Τό μικρόν ἡμερολόγιον τοῦ 2011, ἀφιερώνεται εἰς τήν ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΟΜΟΛΟΓΙΑΝ τῆς ΠΙΣΤΕΩΣμας, ἡ ὁποία μᾶς διδάσκει τί καί πῶς πρέπει να πιστεύωμεν διά νά σωθῶμεν, ποία εἶναι ἡ Ἀλήθεια περί τοῦ ΕΝΟΣ ΘΕΟΥ καί ποῖα τά ΟΡΘΟΔΟΞΑ ΔΟΓΜΑΤΑ, τά ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ ἀποκαλυφθέντα καί θεσπισθέντα. Εἶναι μία ἐπίσημος καί ἱερά ΥΠΟΣΧΕΣΙΣ πρός τόν Τριαδικόν ΘΕΟΝ, ὅτι συντασσόμεθα μετ᾽ Αὐτοῦ, ὅτι δεχόμεθα νά συστρατευθῶμεν εἰς τήν ἁγιωσύνην τοῦ Θελήματός Του, ὅτι προθυμοποιούμεθα νά γίνωμεν πιστοί δοῦλοι, οἰκεῖοι, τέκνα καί κληρονόμοι Αὐτοῦ.
Ἡ δημοσίευσις τῆς Ὀρθοδόξου Ὁμολογίας Πίστεως κρίνεται ἀπαραίτητος, διά νά γνωρίζῃ ἕκαστον μέλος τῆς Ἐκκλησίας Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ ποίας Βασιλείας εἶναι πολίτης, εἰς ποῖον Βασιλικόν Οἶκον κατοικεῖ, ποῖα ὅρια ἔθετο ὁ Ἀΐδιος Βασιλεύς εἰς τάς αὐλάς τοῦ Οἴκου Αὐτοῦ, ποίας ἀξίας εἶναι ὁ Βασιλικός Θησαυρός τόν ὁποῖον ἐνεπιστεύθη ὡς παρακαταθήκην εἰς τάς χεῖρας του ὁ ἴδιος ὁ Ἄναρχος Βασιλεύς, ποίαν τιμήν ἔχει ἡ Βασιλική Σφραγίς τῆς Σωτηρίας του.
Ἡ διατύπωσις τῆς Ὀρθοδόξου Ὁμολογίας Πίστεως, ποικίλει μέν εἰς μῆκος καί εὖρος ἀναλόγως τῶν κατά περίστασιν ἀπολογητικῶν ἤ ἀντιαιρετικῶν ἀναγκῶν, παραμένει δέ ἡ αὐτή κατά την Ἀλήθειαν τοῦ περιεχομένου, κατά τήν ἰσχύν τῆς δεσμεύσεως τοῦ ὁμολογοῦντος καί κατά τήν χορήγησιν τῆς Χάριτος τῆς υἱοθεσίας παρά τοῦ Ὁμολογουμένου. Ἀσχέτως ἐκτάσεως, εἶναι πάντοτε σύντομος, ἐν συγκρίσει πρός τό ὑπερουράνιον μέγεθος τῆς Ἀληθείας τήν ὁποίαν ὁμολογεῖ. Παραμένει πάντοτε περίληψις, ἐν σχέσει πρός το θεῖον φῶς τῆς διά Χριστοῦ ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι μετά Πατρός ἀκτίστου Ἑνώσεως. Ἀποτελεῖ πάντοτε συνοπτικήν ἀνακεφαλαίωσιν, ὡς πρός το βίωμα τῆς ἐν τῷ πιστῷ μονῆς τοῦ Πατρός και τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
Ὀφείλει ὁ ἀναγνώστης καί ὠφελεῖται νά μελετᾷ, νά συνειδητοποιῇ καί νά βιώνῃ τό περιεχόμενον τῆς Ὁμολογίας τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως, ἡ ὁποία δέν εἶναι ὑπόθεσις χειλέων οὔτε μετακύλησις λέξεων εἰς τό στόμα, ἀλλά ἔργον καρδίας πεπιστευμένης τῷ Θεῷ καί ἐμφύτευσις τῆς ἐμπιστοσύνης τοῦ Θεοῦ εἰς τόν Χριστιανόν.
Διά τούς ἀνωτέρω λόγους καταχωρεῖται εἰς τάς ἑπομένας σελίδας Η ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ καί γίνεται περιληπτική ἀναφορά εἰς τάς κυριωτέρας Ὁμολογίας, τάς κατά καιρούς εἰς τήν δισχιλιετῆ μετά Χριστόν Ἱστορίαν τῆς Ἐκκλησίας δημοσιευθείσας.
Ἅπασαι αὗται καταδεικνύουν τά πνευματικά Ὅρια τῆς ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ, τά Σύνορα τῆς ΑΜΠΕΛΟΥ ἥν ἐφύτευσεν Ο ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ καί οὐκ ἄνθρωπος, τήν Εἰρήνην τῆς ΑΝΑΡΧΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ, εἰς τήν ὁποίαν εὑρισκόμεθα Χάριτι Θεοῦ.
Τό μικρόν ἡμερολόγιον τοῦ 2011, ἀφιερώνεται εἰς τήν ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΟΜΟΛΟΓΙΑΝ τῆς ΠΙΣΤΕΩΣμας, ἡ ὁποία μᾶς διδάσκει τί καί πῶς πρέπει να πιστεύωμεν διά νά σωθῶμεν, ποία εἶναι ἡ Ἀλήθεια περί τοῦ ΕΝΟΣ ΘΕΟΥ καί ποῖα τά ΟΡΘΟΔΟΞΑ ΔΟΓΜΑΤΑ, τά ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ ἀποκαλυφθέντα καί θεσπισθέντα. Εἶναι μία ἐπίσημος καί ἱερά ΥΠΟΣΧΕΣΙΣ πρός τόν Τριαδικόν ΘΕΟΝ, ὅτι συντασσόμεθα μετ᾽ Αὐτοῦ, ὅτι δεχόμεθα νά συστρατευθῶμεν εἰς τήν ἁγιωσύνην τοῦ Θελήματός Του, ὅτι προθυμοποιούμεθα νά γίνωμεν πιστοί δοῦλοι, οἰκεῖοι, τέκνα καί κληρονόμοι Αὐτοῦ.
Ἡ δημοσίευσις τῆς Ὀρθοδόξου Ὁμολογίας Πίστεως κρίνεται ἀπαραίτητος, διά νά γνωρίζῃ ἕκαστον μέλος τῆς Ἐκκλησίας Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ ποίας Βασιλείας εἶναι πολίτης, εἰς ποῖον Βασιλικόν Οἶκον κατοικεῖ, ποῖα ὅρια ἔθετο ὁ Ἀΐδιος Βασιλεύς εἰς τάς αὐλάς τοῦ Οἴκου Αὐτοῦ, ποίας ἀξίας εἶναι ὁ Βασιλικός Θησαυρός τόν ὁποῖον ἐνεπιστεύθη ὡς παρακαταθήκην εἰς τάς χεῖρας του ὁ ἴδιος ὁ Ἄναρχος Βασιλεύς, ποίαν τιμήν ἔχει ἡ Βασιλική Σφραγίς τῆς Σωτηρίας του.
Ἡ διατύπωσις τῆς Ὀρθοδόξου Ὁμολογίας Πίστεως, ποικίλει μέν εἰς μῆκος καί εὖρος ἀναλόγως τῶν κατά περίστασιν ἀπολογητικῶν ἤ ἀντιαιρετικῶν ἀναγκῶν, παραμένει δέ ἡ αὐτή κατά την Ἀλήθειαν τοῦ περιεχομένου, κατά τήν ἰσχύν τῆς δεσμεύσεως τοῦ ὁμολογοῦντος καί κατά τήν χορήγησιν τῆς Χάριτος τῆς υἱοθεσίας παρά τοῦ Ὁμολογουμένου. Ἀσχέτως ἐκτάσεως, εἶναι πάντοτε σύντομος, ἐν συγκρίσει πρός τό ὑπερουράνιον μέγεθος τῆς Ἀληθείας τήν ὁποίαν ὁμολογεῖ. Παραμένει πάντοτε περίληψις, ἐν σχέσει πρός το θεῖον φῶς τῆς διά Χριστοῦ ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι μετά Πατρός ἀκτίστου Ἑνώσεως. Ἀποτελεῖ πάντοτε συνοπτικήν ἀνακεφαλαίωσιν, ὡς πρός το βίωμα τῆς ἐν τῷ πιστῷ μονῆς τοῦ Πατρός και τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
Ὀφείλει ὁ ἀναγνώστης καί ὠφελεῖται νά μελετᾷ, νά συνειδητοποιῇ καί νά βιώνῃ τό περιεχόμενον τῆς Ὁμολογίας τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως, ἡ ὁποία δέν εἶναι ὑπόθεσις χειλέων οὔτε μετακύλησις λέξεων εἰς τό στόμα, ἀλλά ἔργον καρδίας πεπιστευμένης τῷ Θεῷ καί ἐμφύτευσις τῆς ἐμπιστοσύνης τοῦ Θεοῦ εἰς τόν Χριστιανόν.
Διά τούς ἀνωτέρω λόγους καταχωρεῖται εἰς τάς ἑπομένας σελίδας Η ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ καί γίνεται περιληπτική ἀναφορά εἰς τάς κυριωτέρας Ὁμολογίας, τάς κατά καιρούς εἰς τήν δισχιλιετῆ μετά Χριστόν Ἱστορίαν τῆς Ἐκκλησίας δημοσιευθείσας.
Ἅπασαι αὗται καταδεικνύουν τά πνευματικά Ὅρια τῆς ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ, τά Σύνορα τῆς ΑΜΠΕΛΟΥ ἥν ἐφύτευσεν Ο ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ καί οὐκ ἄνθρωπος, τήν Εἰρήνην τῆς ΑΝΑΡΧΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ, εἰς τήν ὁποίαν εὑρισκόμεθα Χάριτι Θεοῦ.
Η ΜΙΑ, ΑΓΙΑ, ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ.
Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ εἶναι Θεία Μυστηριακή Κοινωνία προσώπων.
Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ εἶναι Κοινωνία, Σχέσις, καί Ἕνωσις, κατά Χάριν, τοῦ ΤΡΙΣΥΠΟΣΤΑΤΟΥ ΘΕΟΥ μετά κτιστῶν λογικῶν ὄντων, Ἀγγέλων καί ἀνθρώπων.
Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ εἶναι «Κοινωνία Θεώσεως» (Ἅγιος Γρηγόριος Παλαμᾶς).
Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΧΡΙΣΤΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΥ εἶναι Αὐτή ἡ Μία Εὐλογημένη ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑ ΔΟΣ ἐν Οὐρανῷ καί ἐπί γῆς.
Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ εἶναι ΘΕΟΣΥΣΤΑΤΟΣ, ΘΕΟΪΔΡΥΤΟΣ, ΘΕΟΫΠΟΣΤΑΤΟΣ καί ΘΕΑΝΘΡΩΠΙΝΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ.
Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ἔχει ΠΡΟΑΙΩΝΙΟΝ, ΑΝΑΡΧΟΝ, ΑΚΤΙΣΤΟΝ, ΘΕΪΚΗΝ ΚΕΦΑΛΗΝ, Αὐτόν τόν Ἐνανθρωπήσαντα ΘΕΟΝ ΛΟΓΟΝ καί ΜΟΝΟΓΕΝΗ ΥΙΟΝ τοῦ Θεοῦ ΠΑΤΡΟΣ, τόν ΘΕΑΝΘΡΩΠΟΝ ΚΥΡΙΟΝ καί ΘΕΟΝ καί ΣΩΤΗΡΑ ἡμῶν ΙΗΣΟΥΝ ΧΡΙ ΣΤΟΝ, καί Σῶμα Αὐτῆς κτιστάλογικά ὄντα, ἤτοι Ἀγγέλους καί ἀνθρώπους ὡς μέλη.
Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, ἔχουσα ΚΕΦΑΛΗΝ τόν ΧΡΙΣΤΟΝ, τόν ΤΑΥΤΟΥΡΓΟΥΝΤΑ μετά τοῦ Πατρός καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἔχει ΚΕΦΑΛΗΝ τήν ΑΓΙΑΝ ΤΡΙΑΔΑ.
Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ εἶναι Οἶκος τοῦ ΘΕΟΥ, Στῦλος καί Ἑδραίωμα τῆς Ἀληθείας, ὡς ἔχουσα ἐν Αὐτῇ τό Πανάγιον καί Τελεταρχικόν Πνεῦμα, τό ὁδηγοῦν Αὐτήν εἰς πᾶσαν τήν Ἀλήθειαν καί ποιμαῖνον τήν Ἐκ κλησίαν τοῦ ΚΥΡΙΟΥ καί ΘΕΟΥ, ἥν Αὐτός περιεποιήσατο διά τοῦ ἰδίου Αἵματος (Πράξ. Κ´ 28).
Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, Θριαμβεύουσα καί Στρατευομένη, ἀποτελεῖ Ἑνιαῖον Σῶμα μέ Μίαν ΚΕΦΑΛΗΝ, τόν Ἀρχιποίμενα Χριστόν, τόν Προαιώνιον Θεόν Λόγον καί Μονογενῆ Υἱόν τοῦ Θεοῦ (Κολ. Α´ 18).
Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ὑπάρχει ἀπό καταβολῆς κόσμου καί Δημιουργίας τῶν κτιστῶν λογικῶν ὄντων.
Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ διατηρεῖ Ἀνόθευτον τήν Ἀποστολικήν Πίστιν καί Ἀδιάκοπον τήν Ἀποστολικήν Διαδοχήν ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος.
Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ εἶναι ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΑΙΩΝΙΟΣ, «καί τῆς Βασιλείας Αὐτοῦοὐκ ἔσται τέλος».
Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ὡς ΒΑΣΙΛΕΙΑ Ὁρατοῦ καί Ἀοράτου κόσμου, εἶναι πλατυτέρα τῆς γῆς καί ὑψηλοτέρα τοῦ οὐρανοῦ, ὁ δέ κόσμος ἐγένετο διά τήν Ἐκκλησίαν καί ὄχι ἡ Ἐκκλησία διά τόν κόσμον (Ἅγ.Ἰωάννης Χρυσόστομος).
Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ εἶναι Θεία Μυστηριακή Κοινωνία προσώπων.
Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ εἶναι Κοινωνία, Σχέσις, καί Ἕνωσις, κατά Χάριν, τοῦ ΤΡΙΣΥΠΟΣΤΑΤΟΥ ΘΕΟΥ μετά κτιστῶν λογικῶν ὄντων, Ἀγγέλων καί ἀνθρώπων.
Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ εἶναι «Κοινωνία Θεώσεως» (Ἅγιος Γρηγόριος Παλαμᾶς).
Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΧΡΙΣΤΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΥ εἶναι Αὐτή ἡ Μία Εὐλογημένη ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑ ΔΟΣ ἐν Οὐρανῷ καί ἐπί γῆς.
Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ εἶναι ΘΕΟΣΥΣΤΑΤΟΣ, ΘΕΟΪΔΡΥΤΟΣ, ΘΕΟΫΠΟΣΤΑΤΟΣ καί ΘΕΑΝΘΡΩΠΙΝΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ.
Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ἔχει ΠΡΟΑΙΩΝΙΟΝ, ΑΝΑΡΧΟΝ, ΑΚΤΙΣΤΟΝ, ΘΕΪΚΗΝ ΚΕΦΑΛΗΝ, Αὐτόν τόν Ἐνανθρωπήσαντα ΘΕΟΝ ΛΟΓΟΝ καί ΜΟΝΟΓΕΝΗ ΥΙΟΝ τοῦ Θεοῦ ΠΑΤΡΟΣ, τόν ΘΕΑΝΘΡΩΠΟΝ ΚΥΡΙΟΝ καί ΘΕΟΝ καί ΣΩΤΗΡΑ ἡμῶν ΙΗΣΟΥΝ ΧΡΙ ΣΤΟΝ, καί Σῶμα Αὐτῆς κτιστάλογικά ὄντα, ἤτοι Ἀγγέλους καί ἀνθρώπους ὡς μέλη.
Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, ἔχουσα ΚΕΦΑΛΗΝ τόν ΧΡΙΣΤΟΝ, τόν ΤΑΥΤΟΥΡΓΟΥΝΤΑ μετά τοῦ Πατρός καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἔχει ΚΕΦΑΛΗΝ τήν ΑΓΙΑΝ ΤΡΙΑΔΑ.
Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ εἶναι Οἶκος τοῦ ΘΕΟΥ, Στῦλος καί Ἑδραίωμα τῆς Ἀληθείας, ὡς ἔχουσα ἐν Αὐτῇ τό Πανάγιον καί Τελεταρχικόν Πνεῦμα, τό ὁδηγοῦν Αὐτήν εἰς πᾶσαν τήν Ἀλήθειαν καί ποιμαῖνον τήν Ἐκ κλησίαν τοῦ ΚΥΡΙΟΥ καί ΘΕΟΥ, ἥν Αὐτός περιεποιήσατο διά τοῦ ἰδίου Αἵματος (Πράξ. Κ´ 28).
Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, Θριαμβεύουσα καί Στρατευομένη, ἀποτελεῖ Ἑνιαῖον Σῶμα μέ Μίαν ΚΕΦΑΛΗΝ, τόν Ἀρχιποίμενα Χριστόν, τόν Προαιώνιον Θεόν Λόγον καί Μονογενῆ Υἱόν τοῦ Θεοῦ (Κολ. Α´ 18).
Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ὑπάρχει ἀπό καταβολῆς κόσμου καί Δημιουργίας τῶν κτιστῶν λογικῶν ὄντων.
Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ διατηρεῖ Ἀνόθευτον τήν Ἀποστολικήν Πίστιν καί Ἀδιάκοπον τήν Ἀποστολικήν Διαδοχήν ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος.
Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ εἶναι ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΑΙΩΝΙΟΣ, «καί τῆς Βασιλείας Αὐτοῦοὐκ ἔσται τέλος».
Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ὡς ΒΑΣΙΛΕΙΑ Ὁρατοῦ καί Ἀοράτου κόσμου, εἶναι πλατυτέρα τῆς γῆς καί ὑψηλοτέρα τοῦ οὐρανοῦ, ὁ δέ κόσμος ἐγένετο διά τήν Ἐκκλησίαν καί ὄχι ἡ Ἐκκλησία διά τόν κόσμον (Ἅγ.Ἰωάννης Χρυσόστομος).
ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ
Διά τούς προσερχομένους ἐκ Σχίσματος ἤ Αἱρέσεως ἤ τούς ἔχοντας ἀπωλέσει τήν Ὀρθόδοξον Ὁμολογίαν των ΠΙΣΤΕΥΩ, ΠΡΟΣΚΥΝΩ καί ΛΑΤΡΕΥΩ ΕΝΑ ΘΕΟΝ ΤΡΙΣΥΠΟΣΤΑΤΟΝ, ΠΑΤΕΡΑ, ΥΙΟΝ καί ΑΓΙΟΝ ΠΝΕΥΜΑ, ΤΡΙΑΔΑ Ὁμοούσιον, Ἀδιαίρετον καί Ἀχώριστον.
ΣΥΝΟΜΟΛΟΓΩ μετά πάντων τῶν Ἁγίων ὅτι πιστεύω καί φρονῶ βεβαίως καί ἀναμφιβόλως εἰς ὅ,τι φρονεῖ καί πιστεύει ἡ ΜΙΑ, ΑΓΙΑ, ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΧΡΙΣΤΟΥ τοῦ ΘΕΟΥ, καί ὅ,τι Καταδικάζει καί Ἀναθεματίζει ἡ ΕΚ ΚΛΗ ΣΙΑ τοῦ ΘΕΟΥ καί ἐγώ ὡσαύτως.
Ἡμεῖς τηροῦμεν καί κρατοῦμεν τά ΟΡΘΟΔΟΞΑ καί ΘΕΟΠΝΕΥΣΤΑ ΔΟΓΜΑΤΑ καί τάς ΙΕΡΑΣ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ τῆς ΜΙΑΣ, ΑΓΙΑΣ, ΚΑΘΟ ΛΙΚΗΣ, ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ καί ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ τοῦ ΧΡΙΣΤΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ.
Τούς δέ Νεωτερίζοντας Καινοτόμους Νεοημερολογίτας -Οἰκουμενιστάς, Φλωριναίους - Σεραφειμικούς, τούς συγχρόνους Νεοεικονομάχους, τούς Θεομάχους, Ἐκκλησιομάχους, Τριαδομάχους, Χριστομάχους, τούς Παπικούς, Προτεστάντας, Μονοφυσίτας, Νεστοριανούς, τούς Μασσώνους καί λάτρας τοῦ Σατανᾶ, τούς Ἀθέους, πᾶσαν ΑΙΡΕΣΙΝ καί τήν ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΝ ΣΥΓΚΡΗΤΙΣΤΙΚΗΝ ΠΑΝΑΙΡΕΣΙΝ ΚΑΙ ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑΝ ΤΟΥ ΑΘΕΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ, Ἀναθεματίζομεν.
ΑΝΑΘΕΜΑ, ΑΝΑΘΕΜΑ, ΑΝΑΘΕΜΑ.
«Ὅλοις τοῖς Αἱρετικοῖς, ΑΝΑΘΕΜΑ» (Ζ´ Οἰκουμενικὴ Σύνοδος).
«Ἡμεῖς τῇ ἀρχαίᾳ Νομοθεσίᾳ τῆς Καθολικῆς Ἐκκλησίας ἐπακολουθοῦμεν, ἡμεῖς τοὺς θεσμοὺς τῶν Πατέρων φυλάττομεν, ἡμεῖς τοὺς προσθέττοντάς τι ἢ ἀφαιροῦντας ἐκ τῆς Ἐκκλησίας ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΖΟΜΕΝ» (Ζ´ Οἰκ. Σύνοδος). (1)
«Ἅπαντα τά παρά τήν Ἐκκλησιαστικήν Παράδοσιν, καί τήν Διδασκαλίαν καί ὑποτύπωσιν τῶν Ἁγίων καί Ἀοιδίμων Πατέρων καινοτομηθέντα, ἢ πραχθέντα ἤ μετά τοῦτο πραχθησόμενα, ΑΝΑΘΕΜΑ» (Ζ´ Οἰκ. Σύνοδος). (2)
«Εἴ τις πᾶσαν Παράδοσιν Ἐκκλησιαστικήν ἔγγραφον, ἤ ἄγραφον ἀθετεῖ, Ἀνάθεμα ἔστω» ΑΝΑΘΕΜΑ, ΑΝΑΘΕΜΑ, ΑΝΑΘΕΜΑ (Ζ´ Οἰκ. Σύνοδος). (3)
ΥΠΟΣΧΟΜΑΙ εἰς τήν ΠΑΝΑΓΙΑΝ, ΟΜΟΟΥΣΙΟΝ ΚΑΙ ΑΔΙΑΙΡΕΤΟΝ ΤΡΙΑΔΑ, τόν ΕΝΑ ΤΡΙΣΥΠΟΣΤΑΤΟΝ ΘΕΟΝ, ὅτι θά διακρατήσω Ἀπαραχάρακτον, Ἀνόθευτον καί Ἀναλλοίωτον τήν Ἱεράν ταύτην Ὀρθόδοξον Ὁμολογίαν Πίστεως τῶν Ἁγίων Θεοφόρων Πατέρων καί Θεοπνεύστων Ἀποστόλων, ἕως ἐσχάτης μου ἀναπνοῆς, μέ τήν χάριν τοῦ ΠΑΝΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟΣ, πρεσβείαις τῆς Πανυπερευλογημένης Ἐνδόξου Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καί Ἀειπαρθένου Μαρίας, τῶν Ἐπουρανίων Δυνάμεων Ἀσωμάτων, τοῦ Τιμίου Ἐν δόξου Προφήτου Προδρόμου καί Βα πτιστοῦ Ἰωάννου, καί πάν των τῶν Ἁγίων. ΑΜΗΝ.
(1,3) Ἁγία Ζ´ Οἰκουμ. Σύνοδος Πράξ. Η´, (Πρακτικά Οἰκουμενικῶν Συνόδων, τ. Γ´. στήλη 383 καί στήλη 879, ἔκδοσις Καλύβης Τιμίου Προδρόμου, Σκήτη Ἁγίας Ἄννης, Ἅγιον Ὄρος, 1986).
(2) Ὅρος τῆς Ἁγίας Ζ´ Οἰκουμ. Συνόδου «Τριώδιον», Συνοδικόν Κυριακῆς Ὀρθοδοξίας, (Πρακτικά Οἰκουμενικῶν Συνόδων, τ. Γ´. στήλη 406, ἔνθα ἀνωτέρω).
http://www.egoch.org/index.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου