Πλὴν μάτην ταράσσεται πᾶς ἄνθρωπος ζῶν - Ἅγιος Ἰωάννης Χρυσόστομος
«...τῇ γαρ χάριτί ἐστε σεσωσμένοι διά τῆς πίστεως· και τοῦτο οὐκ ἐξ ὑμῶν, Θεοῦ τὸ δῶρον, οὐκ ἐξ ἔργων, ἵνα μή τις καυχήσηται. αὐτοῦ γάρ ἐσμεν ποίημα, κτισθέντες ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ ἐπι ἔργοις ἀγαθοῖς, οἷς προητοίμασεν ὁ Θεός ἵνα ἐν αὐτοῖς περιπατήσωμεν...» (Εφεσίους β’ 8-10)
«...Πολλοί εσμέν οι λέγοντες, ολίγοι δε οι ποιούντες. αλλ’ούν τον λόγον του Θεού ουδείς ώφειλε νοθεύειν διά την ιδίαν αμέλειαν, αλλ’ ομολογείν μεν την εαυτού ασθένειαν, μη αποκρύπτειν δε την του Θεού αλήθειαν, ίνα μή υπόδικοι γενώμεθα, μετά της των εντολών παραβάσεως, και της του λόγου του Θεού παρεξηγήσεως...» (Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής p.g.90,1069.360)
Πλὴν μάτην ταράσσεται πᾶς ἄνθρωπος ζῶν - Ἅγιος Ἰωάννης Χρυσόστομος
Ο άπιστος είναι ο πιο δυστυχισμένος των ανθρώπων Αγίου Νεκταρίου
Προσευχή τού Αγίου Νεκταρίου Αιγίνης προς την Υπεραγία Θεοτόκο
Σε
δυσωπώ, Πανάχραντε, χαρίτωσον τον νουν μου,
κατεύθυνον
τας σκέψεις μου, φώτισον την ψυχήν μου.
Κόρη
με ποίησον αγνόν, πράον, σεμνόν, ανδρείον,
Τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου .Περὶ μετανοίας καὶ περὶ κατανύξεως, καί ὅτι ὁ Θεὸς εἷναι γρήγορος στὴ σωτηρία κι᾿ ἀργὸς στὴν τιμωρία. Σ’ αὐτὴ τὴν ὁμιλία καὶ ἡ παράξενη ἱστορία γιὰ τὴ Ραάβ.
ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ
ΣΠΟΥΔΑΙΟΣ ΛΟΓΟΣ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΝΑΘΡΩΠΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΛΟΓΟΥ
ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΙΑ ΣΩΜΑΤΟΣ ΠΡΟΣ ΗΜΑΣ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΣ ΑΥΤΟΥ
Η ΖΩΗ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΔΕΣΠΟΙΝΗΣ ΗΜΩΝ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΚΑΙ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ ΜΑΡΙΑΣ
ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ΤΟΥ ΠΑΝΤΟΣ . ΠΡΟΣΔΕΞΑΙ ΤΑΣ ΔΕΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΔΟΥΛΩΝ ΣΟΥ
ΚΑΝΩΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ ΕΚ ΤΟΥ ΘΕΟΤΟΚΑΡΙΟΥ ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΤΟΥ ΣΤΟΥΔΙΤΟΥ.
Ω!Ω! ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΤΟΥ ΠΑΝΤΟΣ ΣΩΣΟΝ ΜΕ ΤΩ ΑΜΑΡΤΩΛΩ ΚΑΙ ΑΣΩΤΩ .
Ου η μεν μέθοδος τοιαύτη.
Σήμερον (21/11 ορθ.ημερ. 4/12 παπικ.ημερ. ) Λόγος Πανηγυρικός εἰς τά Εἰσόδια τῆς Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἠμῶν Θεοτόκου καί Ἀειπαρθένου Μαρίας.
Σήμερον ὁ θεοχώρητος ναός, ἡ Θεοτόκος ἐν Ναῷ Κυρίου προσάγεται .Σήμερον τὰ τῶν Ἁγίων Ἅγια ἀγάλλονται, καὶ ὁ χορὸς τῶν Ἀγγέλων, μυστικῶς πανηγυρίζει· μεθ' ὧν καὶ ἡμεῖς οί Ορθόδοξοι σήμερον , σὺν τῷ Γαβριὴλ καί πάσης της (ΘΡΙΑΜΒΕΥΟΥΣΑΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ) ἐκβοήσωμεν· Χαῖρε Κεχαριτωμένη, ὁ Κύριος μετὰ σοῦ, ὁ ἔχων το μέγα ἔλεος.