ΩΑΝΝΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥΣ
ΟΜΙΛΙΑ ΙΒ' - Εφ. Κεφ. 4, 17
«Τούτο λοιπόν λέγω και διαμαρτύρομαι ενώπιον του Κυρίου, να μη συμπεριφέρεστε πλέον σεις όπως συμπεριφέρονται και οι άλλοι εθνικοί, πού βαδίζουν σύμφωνα με την ματαιότητα του νου των, και είναι σκοτισμένοι εις την διάνοιαν»
[Εφ. Κεφ. 4,
17]
1.
Ο διδάσκαλος πρέπει να εκπαιδεύει και να
κατευθύνει τας ψυχάς των μαθητών, όχι μόνον με το να συμβουλεύει και διδάσκει,
αλλά και με το να εμβάλλει εις αυτάς τον φόβον και τας παραδίδει εις τον Θεόν.
Επειδή βέβαια τα λεγόμενα από τους ανθρώπους, ως λεγόμενα από ομοδούλους, δεν
ημπορούν να εγγίσουν την ψυχήν, είναι ανάγκη να παραδίδει έπειτα αυτούς εις τον
Κύριον. Αυτό λοιπόν κάνει και ο Παύλος. Διότι, αφού ομίλησε περί της
ταπεινοφροσύνης και της ενότητος και περί του ότι δεν πρέπει ο ένας να
εξεγείρεται εναντίον του άλλου, άκουσε τι λέγει, «Τούτο λοιπόν λέγω και
διαμαρτύρομαι ενώπιον του Κυρίου, να μη συμπεριφέρεσθε πλέον σεις όπως
συμπεριφέρονται και οι άλλοι εθνικοί».
Δεν είπε, να μη συμπεριφέρεσθε πλέον σεις όπως συμπεριφέρεσθε, καθ' όσον αυτός
ο λόγος είναι προσβλητικώτερος, αλλά το ίδιο μεν το εδήλωσε, το παράδειγμα όμως
έφερεν από άλλους.