Αναίρεσις των αιρετικών θέσεων των αποτειχισμένων νεοημερολογιτών και παλαιοημερολογιτών.

Αναίρεσις των αιρετικών θέσεων των αποτειχισμένων νεοημερολογιτών και παλαιοημερολογιτών.

Η εργασία που αναδημοσιεύουμε είναι λίαν σημαντική και χρήσιμη για όποιον ενδιαφέρεται να βαδίζει την απολύτως ασφαλή οδό των Αγίων Πατέρων. Επειδή κάποιοι νεοημερολογίτες και παλαιοημερολογίτες, οι απόψεις των οποίων ταιριάζουν σε πολλά σημεία με τις απόψεις του π. Ευθυμίου, συγκροτούν ομάδες αποτειχισμένων λαϊκών μη υπαγομένων εκκλησιαστικώς σε κάποια Σύνοδο Επισκόπων, επικαλούμενοι δήθεν πως αυτή είναι η Αγιοπατερική στάση διαχρονικώς, παραθέτουμε και από τον ιστότοπό μας την μελέτη αυτή που αποδεικνύει την πλάνη που διέπει την, αιρετικώ τω τρόπω, αποτείχιση αυτού του είδους, ευχόμενοι όπως οι πλανηθέντες αδελφοί μας ανανήψουν από το δηλητήριο της προτεσταντικής αποστασίας και ακολουθήσουν την ιστορική και Αγιοπατερική στάση της Εκκλησίας. Μετά την προσεκτική ανάγνωση της παρούσης μελέτης, ελπίζουμε να αναθεωρήσουν τις αιρετικές απόψεις τους οι περιφερόμενοι στο διαδίκτυο αδελφοί μας, διαδίδωντας τις αντιπατερικές πλάνες τους και προσπαθούντες να αλιεύσουν οπαδούς για το νέο τους δόγμα.

Θεολογία του Ησυχασμού: Γρηγόριος ο Παλαμάς (Β΄ Νηστειών)

Θεολογία του Ησυχασμού: Γρηγόριος ο Παλαμάς (Β΄ Νηστειών)

Οι θεολογικές θέσεις του Γρηγορίου του Παλαμά μπορούν να συνοψιστούν στα ακόλουθα τρία σημεία:

1. Η γνώση του Θεού είναι μία εμπειρία η οποία δίνεται σε όλους τους Χριστιανούς μέσω του Βαπτίσματος και μέσω της συνεχούς συμμετοχής τους στη ζωή του Σώματος του Χριστού στη θεία Ευχαριστία. Απαιτεί τη συμμετοχή ολόκληρου του ανθρώπου στην προσευχή και τη λατρεία, μέσα από την αγάπη για τον Θεό και τον πλησίον· και τότε αναγνωρίζεται όχι ως μία «νοητική» εμπειρία του νου και μόνον, αλλά ως μία «πνευματική αίσθηση», η οποία μεταδίδει μία αντίληψη ούτε καθαρά «διανοητική» ούτε καθαρά υλική. Εν Χριστώ, ο Θεός αποδέχτηκε ολόκληρο τον άνθρωπο, ψυχή τε και σώματι και ο άνθρωπος ως άνθρωπος θεώθηκε. Στην προσευχή -για παράδειγμα: στη «μέθοδο»-, στα μυστήρια, σε ολόκληρη τη ζωή της Εκκλησίας ως κοινότητας, ο άνθρωπος καλείται να μετέχει στη ζωή του Θεού: αυτή η συμμετοχή είναι και η πραγματική γνώση του Θεού.

Η ζωή στο σπίτι την Μεγάλη Τεσσαρακοστή

Η ζωή στο σπίτι την Μεγάλη Τεσσαρακοστή

Στις Σαρακοστές καλό είναι να γνωρίζεις μόνο εκκλησία και σπίτι, τίποτ’ άλλο. Φτάνεις, λοιπόν, στο σπίτι. Τί θα κάνεις εκεί; Θα αγωνιστείς μ’ όλη σου τη δύναμη να διατηρήσεις την προσήλωση του νου και της καρδιάς στον Κύριο. Αμέσως μετά την εκκλησία, τρέξε στο δωμάτιό σου και κάνε αρκετές μετάνοιες, ζητώντας ευλαβικά από τον Θεό να σε βοηθήσει, ώστε να αξιοποιήσεις το χρόνο της παραμονής σου στο σπίτι με τρόπο ωφέλιμο για την ψυχή σου.

Ύστερα κάθισε και ξεκουράσου για λίγο. Αλλά και τότε μην αφήνεις τους λογισμούς σου να ξεστρατίζουν. Διώχνοντας κάθε σκέψη, επαναλάμβανε νοερά την ευχή : “Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με! Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με!”. Αφού ξεκουραστείς πρέπει ν’ ασχοληθείς με κάτι, είτε προσευχή είτε εργόχειρο. Τί εργόχειρο θα κάνεις δεν έχει σημασία∙ ξέρεις ήδη τί σου αρέσει. 

"Ἐάν μή τις γεννηθῇ ἄνωθεν..."!

"Ἐάν μή τις γεννηθῇ ἄνωθεν..."!

 

Ἀφιερωμένο μέ πνευματική ἀγάπη σέ ὅλους

καί ἰδιαίτερα στούς ἀβάπτιστους καί στούς AIΡΕΤΙΚΟΥΣ.

Ἅγιος Συμεών ὁ Νέος Θεολόγος

Ἀνίσως λοιπόν σύ δέν ἐγεννήθης ἀπό τόν Θεόν, φανερόν εἶναι, ὅτι οὐδέ εἶσαι τέκνον Του, οὐδέ ἐδέχθης Αὐτόν προτήτερα, οὐδέ ἔλαβες Αὐτόν μέσα σου. Καί διά τοῦτο οὔτε σοῦ ἔδωκεν ἐξουσίαν, οὔτε δύνασαι νά γένῃς τέκνον Θεοῦ· καί ἐάν δέν ἔγινες τέκνον τοῦ Θεοῦ, πῶς λοιπόν εἶναι δυνατόν νά ἰδῇς τόν Οὐράνιον Θεόν καί Πατέρα σου; Κανένας ποτέ δέν εἶδε τόν πατέρα του, πρό τοῦ νά γεννηθῇ· καί κανένας ἀπό τούς ἀνθρώπους δέν θέλει ἰδῇ τόν Θεόν, ἄν δέν γεννηθῇ προτύτερα ἀπό Αὐτόν.
 Διά τοῦτο καί ὁ Κύριος ἔλεγεν: "Ἐάν μή τις γεννηθῇ ἄνωθεν, οὐ δύναται εἰσελθεῖν εἰς τήν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν. Καί πάλιν τό γεννώμενον ἐκ τῆς σαρκός, σάρξ ἐστί, τό δέ γεννώμενον ἐκ τοῦ Πνεύματος, Πνεῦμα ἐστί· δηλονότι ἐξ Ἁγίου Ἅγιον· τό δέ Πνεῦμα ἐρευνᾷ καί τά βάθη τοῦ Θεοῦ".  

Το άγχος υπό το πρίσμα της Χριστιανικής ανθρωπολογίας Ιωάννη Κορναράκη, Ομότιμου Καθηγητή Πανεπ. Αθηνών

Το άγχος υπό το πρίσμα της Χριστιανικής ανθρωπολογίας

Ιωάννη Κορναράκη, Ομότιμου Καθηγητή Πανεπ. Αθηνών

Το άγχος είναι αναμφιβόλως ένα πληθωρικό ψυχολογικό χαρακτηριστικό της συμπεριφοράς του ανθρώπου της εποχής μας. Οι χαρακτηρισμοί· αγχώδης αντίδραση, αγχογόνος κατάσταση ανθρώπινης ζωής, αγχωτικός τύπος και άλλοι παρόμοιοι και σχετικοί με την έννοια του άγχους χαρακτηρισμοί, ακούγονται συχνά στην καθημερινή μας ζωή.

Στο επίπεδο της επιστημονικής ψυχολογικής έρευνας το άγχος εντοπίσθηκε ως νοσογόνο σύμπτωμα ανθρώπινης συμπεριφοράς, κατά το δεύτερο ήμισυ του 19ου αιώνος, στο πλαίσιο της αναπτύξεως των διαφόρων θεωριών της Ψυχολογίας του Βάθους (του ασυνειδήτου)1.

Αλλά το άγχος υπήρχε πάντοτε στην ανθρώπινη ψυχή, από κάποια χρονική στιγμή και έξης, ως λανθάνον αίτιο ενδεχόμενης ψυχικής διαταραχής, μικρής ή μεγάλης εκτάσεως. Απλώς κατά το δεύτερο ήμισυ του 20ου αιώνος οι συνεχείς, μεγάλες και συχνά εκπληκτικές αλλαγές συνθηκών και όρων ανθρώπινης ζωής, οφειλόμενες στην ταχεία εξέλιξη των επιστημών και μάλιστα της τεχνολογίας, όπως και στη σχετική συνεργία λοιπών κοινωνικών, ιδεολογικών και πολιτισμικών παραγόντων, συνετέλεσαν στην έντονη διέγερση του ανθρώπινου ψυχισμού, με συνέπεια την εκδήλωση ψυχολογικών προβλημάτων αλλά και ψυχοπαθολογικών συμπτωμάτων με κορυφαίο, συχνά, χαρακτηριστικό το άγχος.

ΑΣΚΗΤΙΚΑ ΑΓΙΟΥ ΙΣΑΑΚ ΤΟΥ ΣΥΡΟΥ Περί ἀπαρνήσεως κόσμου καί ἀποχῆς τῆς πρός τούς ἀνθρώπους παρρησίας

ΑΣΚΗΤΙΚΑ ΑΓΙΟΥ ΙΣΑΑΚ ΤΟΥ ΣΥΡΟΥ

Περί ἀπαρνήσεως κόσμου

 καί ἀποχῆς τῆς πρός τούς ἀνθρώπους παρρησίας

Ὅταν ἀγαπήσωμεν νά φύγωμεν ἐκ τοῦ κόσμου καί νά γίνωμεν ξένοι τῶν κοσμικῶν πραγμάτων, κανέν ἄλλο πρᾶγμα δέν χωρίζει ἡμᾶς ἐκ τοῦ κόσμου τόσον, οὐδέ θανατώνει τά πάθη, καί ἐξυπνίζει καί ζωογονεῖ ἡμᾶς εἰς τά πνευματικά ἔργα, ὅσον τό πένθος καί ὁ καρδιακός πόνος, ὁ γινόμενος μετά διακρίσεως·

διότι τό πρόσωπον τοῦ αἰδήμονος ἀνθρώπου μιμεῖται τήν ταπείνωσιν τοῦ ἠγαπημένου Χριστοῦ. Καί πάλιν, κανέν ἄλλο πρᾶγμα δέν μᾶς κάμνει νά συναναστρεφώμεθα μετά τοῦ κόσμου καί τῶν κοσμικῶν πραγμάτων, καί μετά τῶν ἐν αὐτῷ μεθυστῶν καί ἀσώτων, ὡς καί ἄλλοτε δέν χωρίζει ἡμᾶς ἐκ τῶν θησαυρῶν τῆς θείας σοφίας, καί ἐκ τῆς γνώσεως τῶν Ἁγίων τοῦ Θεοῦ Μυστηρίων, ὅσον ὁ μετά χλευασμοῦ γέλως, καί ὁ μετά παρρησίας ἀστεϊσμός, τό ὁποῖον εἶναι ἐπάγγελμα τοῦ δαίμονος τῆς πορνείας.

Ἐπειδή ἐδοκίμασα τήν πνευματική σου φρόνησιν, ὤ ἀγαπητέ, σέ παρακαλῶ μετ’ ἀδελφικῆς ἀγάπης, νά φυλάττῃς σεαυτόν ἀπό τάς τέχνας καί ἐπιβουλάς τοῦ ἐχθροῦ, ἵνα μή διά τῆς ἀστειότητος καί τοῦ χαριεντισμοῦ ψυχράνῃς τήν ψυχήν σου ἐκ τῆς θέρμης τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ, ὅστις διά σέ ἐγεύθη χολήν ἐπί τοῦ Σταυροῦ, καί ἀντί τῆς γλυκείας ἐκείνης μελέτης καί τῆς πρός τόν Θεόν παρρησίας πληρώσεις τήν ψυχήν σου ἀπό πολλάς ἀπρεπεῖς φαντασίας, ὅταν ὑπάρχῃς ἔξυπνος·

Η ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ Τοῦ π. Νικολάου Δημαρᾶ, Δρος Νομικῆς

Η ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ

Τοῦ π. Νικολάου Δημαρᾶ, Δρος Νομικῆς

Ὁ σχισματοαιρετικός Νεοημερολογιτισμός γεννήθηκε στηριγμένος πάνω σέ ἕνα ψεῦδος. Ὅπως ὅλα τά σχίσματα καί οἱ αἱρέσεις βασίζονται στό ψεῦδος καί στήν συκοφαντία, στήν πλαστογράφηση τῆς ἀλήθειας καί στήν ἀπάτη, καί ἐπιβάλλονται στούς ἀδιάφορους γιά τήν πίστη καί στούς ἀμαθεῖς, ἀπό ἐκείνους πού ὑπηρετοῦν ἔνοχες σκοπιμότητες καί συσσχηματίζονται μέ τόν κόσμο, ὑπηρετώντας τήν ἑκάστοτε κοσμική ἐξουσία.

   Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ μας θεωρήθηκε καί θεωρεῖται ὡς ἕνας μῦθος, ἐξ ἀφορμῆς ἑνός ψεύδους μεταξύ τῶν Ἑβραίων. Ἀφοῦ οἱ στρατιῶτες τῆς κουστωδίας εἶπαν στούς ἀρχιερεῖς τά συγκλονιστικά γεγονότα τῆς Ἀναστάσεως, τούς ἔδωσαν πολλά χρήματα καί τούς εἶπαν νά λένε, ὅτι, ὅταν ἐμεῖς κοιμόμασταν, ἦλθαν οἱ μαθητές Του καί Τόν ἔκλεψαν. Καί συμπληρώνει ὁ Εὐαγγελιστής Ματθαῖος: "Καί διεφημίσθη ὁ λόγος οὗτος παρά τοῖς Ἰουδαίοις μέχρι τῆς σήμερον".

  Ἕνα μεγάλο ψεῦδος πέρασε μέσα στήν ἱστορία.

          Τέτοια ψεύδη στόν κόσμο ὑπῆρξαν πολλά.

        

   Ἕνα ψεῦδος, ἐπίσης, ἀποτέλεσε τήν γενεσιουργόν αἰτίαν τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ, πού μέχρι σήμερα ἀποδυναμώνει τό ἔργον τῆς Ὀρθοδοξίας, μέ τίς ἐπιδράσεις τῶν σχισματικῶν αὐτῶν στό πλῆθος τῶν χριστιανῶν, πού εἶναι ἀδιάφοροι γιά τήν Πίστη ἤ πού σέ αὐτό τό ψεῦδος βρίσκουν καταφυγή ὅλοι ἐκεῖνοι πού ὑπηρετοῦν ἔνοχες σκοπιμότητες καί ἔχουν συσσχηματισθεῖ μέ τά πράγματα καί τίς ἐξουσίες τοῦ κόσμου τούτου.

  Ἡ ἱστορία τοῦ Νεοημερολογιτικοῦ σχίσματος εἶναι ἁπλῆ, ἐν συντομίᾳ:

 

  Μετά τό τέλος τοῦ Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, κατά τό 1919, τά Ὀρθόδοξα κράτη τῆς Ἀνατολῆς, γιά λόγους ἐμπορικούς, ἤθελαν νά προσαρμοσθεῖ τό Ἰουλιανόν Ἡμερολόγιον στό λεγόμενον Γρηγοριανόν, πού προηγεῖτο κατά 13 μέρες.

  Καί στήν Ἑλλάδα ἄρχισαν σχετικές ζυμώσεις τῶν τότε κυβερνήσεων μέ τήν Ἐκκλησία, ἡ ὁποία ἠρνεῖτο σθεναρῶς μέχρι τότε νά ἀποστεῖ τοῦ Ἰουλιανοῦ Ἡμερολογίου.

   Ἡ ἐπαναστατική κυβέρνηση Πλαστήρα, παρά τίς ἀντιρρήσεις τῆς Ἐκκλησίας, προέβη διά Βασιλικοῦ Διατάγματος στήν καθιέρωση τοῦ Γρηγοριανοῦ ἡμερολογίου γιά τά πολιτειακά πράγματα.

  Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος στό σχετικό Βασιλικό Διάταγμα διατύπωσε τήν γνώμη, ὅτι δέν εἶναι δυνατόν νά ἀλλάξει τό Ἡμερολόγιον μόνη της, ἀναφορικά μέ τίς ἑορτές της.   Μία τοπική Ἐκκλησία, ὅπως αὐτή τῆς Ἑλλάδος, δέν ἦταν δυνατόν νά τό κάνει αὐτό, χωρίς νά καταστεῖ σχισματική ἔναντι τῶν ἄλλων.

Ἡ ἀναμονή τοῦ Ἀντιχρίστου - «Παγκοσμίου Ἐκπαιδευτοῦ» ἀπό τούς Θεοσοφιστές καί Μασόνους

Ἡ ἀναμονή τοῦ Ἀντιχρίστου - «Παγκοσμίου Ἐκπαιδευτοῦ» ἀπό τούς Θεοσοφιστές καί Μασόνους Ἡ ἀναμονή τοῦ Ἀντιχρίστου - «Παγκοσμίου Ἐκπαιδευτοῦ» ἀπό τούς Θεοσοφιστές καί Μασόνους   Δημοσιεύουμε ἐδῶ ἀποσπάσματα σχετικά μέ τήν προσμονή τοῦ Ἀντιχρίστου, ἀπό τά θεοσοφικά κείμενα δύο ἐκ τῶν ἡγετῶν τῆς Θεοσοφικῆς Ἑταιρείας, τῆς Ἄννυς Μπεζάντ (Annie Besant, 1847-1933), δεύτερης ἡγέτιδος τῆς Θεοσοφικῆς Ἑταιρείας (ἱδρυθείσης τό 1875) καί τοῦ Καρόλου Γουέμπστερ Ληντμπῆτερ (1854-1934), συνεργάτη τῆς Μπεζάντ καί συνιδρυτοῦ τῆς Liberal Catholic Church, ὅπως αὐτά συλλέχθηκαν σέ εἰδική ἕκδοση τῆς Αὐστραλιανῆς Μαίρη Ἔλανορ Ρόκυ (Mary Elanor Rocke, ca 1890-1954), γραμματέως καί φυσικο-θεραπεύτριας τοῦ Ληντμπῆτερ.Τά κείμενα αὐτά προέρχονται ἀπό τήν ἑλληνική ἔκδοση τῆς συλλογῆς τῆς Rocke, Ἡ ἔλευσις τοῦ Μεγάλου Ἐκπαιδευτοῦ (ἀποσπάσματα τῶν ἔργων τοῦ C.W.L. καί τῆς A.B. συλλεγέντων ὑπό M.E. Rocke), ἔκδοσις τοῦ Τάγματος τοῦ Ἀστέρος τῆς Ἀνατολῆς, Ἀθῆναι 1926. Τά κυριότερα τῶν ἀποσπασμάτων ἀπό τήν σπάνια καί δυσεύρετη αὐτή ἔκδοση εἶχε τήν προνοητικότητα νά περιλάβει ὁ μακαριστός Νικόλαος Στ. Ψαρουδάκης στό ἔργο του Στά ἄδυτα τῆς Μασονίας, Μπροστά στό μεγάλο πόλεμο ΙΑ΄, ἐκδ. «Ὀρθόδοξο Μέτωπο», Μαρούσι 1995, σελ. 742-746, ἀπό ὅπου τά ἀναδημοσιεύουμε καί ἐμεῖς (μέ σημείωση τῶν σελίδων αὐτοῦ τοῦ ἔργου τοῦ κ.Ψαρουδάκη ἐντός ἀγκυλῶν).

ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ ΗΘΙΚΑ – Περί παίδων αγωγής

ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ ΗΘΙΚΑ – Περί παίδων αγωγής


…Θα συμβούλευα σ’ όσους επιθυμούν να γίνουν πατέρες ένδοξων παιδιών να μη συζούν μ’ όποιες γυναίκες τύχει, με πόρνες λόγου χάρη. Όσους δεν έχουν γεννηθεί από καλούς γονείς τη ντροπή της κακής καταγωγής θα ‘χουν συντροφιά, την ντροπή αυτή θα εκμεταλλεύεται όποιος θέλει να τους σαρκάσει και να τους εξουσιάσει…

…Γνήσιες Ελληνίδες να είναι στο φρόνημα οι μάνες. Όπως το σώμα του παιδιού θέλει διάπλαση για να διαμορφωθεί έτσι και η ψυχή του είναι εύπλαστη και ρευστή και τυπώνονται βαθειά όσα μαθαίνει… 

ΥΜΝΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΝ του ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΣΟΛΩΜΟΥ

ΥΜΝΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΝ του Διονυσίου Σολωμού 1 Σε γνωρίζω από την κόψη του σπαθιού την τρομερή, σε γνωρίζω από την όψη που με βία μετράει τη γη. 2 Απ' τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά, και σαν πρώτα ανδρειωμένη, χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά! 3