Οι οικουμενιστές και
οι συνοδοιπόροι τους κληρικοί και λαϊκοί μας κατηγορούν ότι:
είμαστε ημερολάτρες και λατρεύουμε το παλαιό
ημερολόγιο:
ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΨΕΥΔΟΣ
ΚΑΙ ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΑ ΔΙΟΤΙ:
Α’. Επειδή πολλοί δεν έχουν ακόμη καταλάβει ότι το Νέο
Εορτολόγιο (ν.ε.) είναι αίρεσις, ίσως αξίζει τον κόπο να επαναλάβουμε κάποια
γνωστά γεγονότα, τα οποία πείθουν κάθε καλοπροαίρετο άνθρωπο που έχει Ορθόδοξο
Χριστιανικό φρόνημα. Αυτό καθεαυτό το ζήτημα του ν.ε. δεν είναι δογματικό, με
την έννοια ότι αν υπήρχε πανορθόδοξος συμφωνία και συνέπεια με προηγούμενες
Συνόδους, τότε δεν θα υπήρχε πρόβλημα. Όπως θα δούμε παρακάτω, όμως, δεν ήταν
δυνατόν να υπάρξει πανορθόδοξος συμφωνία, διότι, πρώτον, το ν.ε. προσκρούει
στις αποφάσεις των Πανορθοδόξων Συνόδων του 16ου αιώνος και, δεύτερον, ο σκοπός
για την εισαγωγή του στην Ορθόδοξη Εκκλησία ήταν να υποταχθεί Αυτή στον
Παπισμό. Πιο συγκεκριμένα, το ν.ε. προσλαμβάνει δογματικό χαρακτήρα από τα εξής
γεγονότα: