Η αγάπη του Απ. Πέτρου στο Χριστό
Υπήρχε εποχή, που ο Πέτρος αγαπούσε επιπόλαια τον Ιησού
Χριστό. Ήταν μεγαλόστομος, αλλά συγχρόνως λιπόψυχος. Είχε άκριτο ενθουσιασμό.
Όταν ο Κύριος του είπε ότι πορεύεται
εκεί που δεν μπορεί να τον ακολουθήσει μεγαλόστομη βγήκε από το στόμα του
Πέτρου η υπόσχεση: «Διατί ου δύνομαί σε ακολουθήσαι; Την ψυχήν μου υπέρ σού
θήσω». Και ο Κύριος αναγκάσθηκε να του πει την πρόβλεψη της αρνήσεώς του: «
Αμήν, αμήν λέγω σοι, ου μη αλέκτωρ φωνήσει έως ου απαρνήση με τρις». Λίγο δε
πριν από την προσευχή της αγωνίας ο Πέτρος πάλι δίνει μεγαλόστομη υπόσχεση:
«Καν δέη με συν σοι αποθανείν, ου μη σε απαρνήσομαι» ΙΜατθ. 26,35).
Αγάπη βεβαίως κρυβόταν στα λόγια του Πέτρου. Αλλ’ η αγάπη
αυτή έμοιαζε σαν τη φωτιά που καίει τα φρύγανα. Φουντώνει η φωτιά αυτή,
λαμπαδιάζει, εντυπωσιάζει, φαντάζει, αλλ’ αμέσως σβήνει… Τέτοια πολλές φορές
είναι και η δική μας αγάπη στο Χριστό· αγάπη επιπόλαιη, αγάπη καιρικού
ενθουσιασμού, αγάπη με λόγια. Είναι φωτιά όχι της χάριτος, αλλά του ανθρώπινου θαυμασμού
και ενθουσιασμού.
Η αγάπη, που είχε ο Πέτρος μετά την άρνηση, ήταν τελείως
διαφορετική. Η πρώτη αγάπη του Πέτρου ήταν ατομική, η δεύτερη ήταν καρδιακή.
Ήταν η φωτιά, που άναψαν οι άνθρακες του Άγιου Πνεύματος. Ήταν η αγάπη του
βάθους.
Αγαπούσε ο Πέτρος τον Κύριο. Σ’ ένα σημείο της Α’ Καθολικής
Επιστολής του φανερώνει τον λόγο για τον όποιον οφείλουμε ν’ αγαπάμε τον Ιησού
Χριστό: «Χριστός έπαθεν υπέρ ημών… Ίνα τοις ίχνεσιν αυτού ακολουθήσωμεν». Η
αγάπη ξεκινάει από την ακτινοβολία του Χριστού.
Ο Πέτρος ήταν αυτόπτης και αυτήκοος μάρτυρας της μεγαλοσύνης
του Χριστού. Ήταν αυτόπτης μάρτυς των θαυμάτων του Χριστού· αυτόπτης μάρτυς της
ζωής του Ιησού, που άστραφτε άπό ηλιακή καθαρότητα. Ήταν αυτόπτης μάρτυς της
θείας μεγαλειότητας του Ιησού, όπως εμφανίσθηκε στην κορυφή του όρους. Έγινε
για λίγη ώρα θεόπτης. Στα μάτια του άστραψαν μερικές ακτίνες από το άκτιστο φως
του Θεού Λόγου. Η αυτοψία αυτή, ή μάλλον η θεοψία, ήταν για τον Πέτρο μία
εμπειρία της φωτεινής αγάπης του Χριστού.
Αλλ’ η μεγάλη εμπειρία της αγάπης του Χριστού για τον Πέτρο
ήταν το Πάθος του Σταυρού. Σταυρώθηκε για μας. Πέθανε για μένα τον αμαρτωλό,
για μένα που τον αρνήθηκα… Αυτό για τον Πέτρο είχε ιδιαίτερη σημασία. Γι’ αυτό
συγκλονίστηκε όταν ο άγγελος είπε στις Μυροφόρες: «Υπάγετε είπατε τοις
μαθηταίς αυτού και τω Πέτρω…».
Θαύμασε ο Πέτρος την ιδιαίτερη αγάπη που του έδειξε ο
Χριστός. Αυτός τον αρνήθηκε, κι εκείνος ιδιαίτερα τον μνημονεύει.
Πού οδηγεί η αγάπη στο Χριστό; Στα ίχνη της ζωής Του. Στη μίμησή Του.
Εκείνος προπορεύεται, εμείς τον ακλουθούμε. Αυτό σημαίνει, ότι και στη δική μας
ζωή θα επαναληφθούν όσα συνέβησαν στη ζωή του Ιησού.
1. ‘Αγάπη στο
Χριστό σημαίνει υπακοή στο Χριστό.
-Θα ρίξεις τα δίχτυα σου! λέγει στον Πέτρο,
Εκείνος αντιλέγει: -Μα, όλη τη νύχτα τάρριχνα, και τίποτε
δεν έπιασα…
Ο Κύριος επιμένει. Και έρχεται η απάντηση της υπακοής: «Επί
τω ρήματί σου χαλάσω το δίκτυον».
Σ’ άλλη περίπτωση του λέγει ο Κύριος: Θα σού πλύνω τα πόδια…
Εκείνος αντιλέγει: -Όχι. ποτέ δεν θα δεχθώ να πλύνεις Συ τα
δικά μου πόδια.
Ο Κύριος επιμένει. Και έρχεται η απάντηση της υπακοής:
«Κύριε, μη τους πόδας μου, αλλά και τας χείρας μου και την κεφαλήν» .
2.Αγάπη στο Χριστό σημαίνει ονειδισμοί. Ονειδίστηκε ο
Χριστός. Θα ονειδιζόμαστε κι εμείς. Τότε θα είμαστε μακάριοι, όταν ονειδιζόμαστε
επειδή είμαστε χριστιανοί.
Για την αγάπη σου, Κύριε, οι Απόστολοί σου θυμιάσθηκαν, ο
Παύλος αποκεφαλίστηκε, ο Πέτρος σταυρώθηκε. Τί είναι για μας μερικές ειρωνείες
και κοροϊδίες του κόσμου για την αγάπη σου;…
3.Αγάπη στο Χριστό σημαίνει σεμνότητα. Όταν ημίγυμνος ο
Πέτρος ψάρευε στη λίμνη της Τιβεριάδας και διαπίστωσε ότι ο αναστάς Κύριος
στεκόταν στον αιγιαλό, αμέσως έριξε πάνω του «τον επενδύτην» και σκέπασε τη
γυμνότητά του. Πώς μπορούμε μπροστά στο Χριστό να είμεθα γυμνοί; Όποιος αγαπάει
το Χριστό δεν σκανδαλίζει τον άλλον, «δι’ ον Χριστός απέθανεν» .
4.Αγάπη στο Χριστό σημαίνει μαρτυρία του λόγου. Όταν μετά
την Πεντηκοστή έπιασαν τους Αποστόλους και αφού τους ράβδισαν τους παρήγγειλαν
να παύσουν να μιλούν για το όνομα του Ιησού Χριστού, ο Πέτρος απάντησε; «Ου
δυνάμεθα α είδομεν και ηκούσαμεν μη λαλείν» (Πράξ. 4,20). Όσο κι αν ο κόσμος
μας πιέζει, εμείς ας ομολογούμε πίστη στο Χριστό.
5.Αγάπη στο Χριστό σημαίνει και μαρτύριο αίματος.
Διαπιστώνοντας μετά την Ανάσταση ο Κύριος την θερμή αγάπη του Πέτρου, του
προείπε το μαρτυρικό του τέλος. Η αγάπη στο Χριστό τότε ωριμάζει, όταν γίνεται
κόκκινη, ποτισμένη στο αίμα του μαρτυρίου.
Η τριπλή ερώτηση του Κυρίου στον απόστολο Πέτρο απευθύνεται
και σε μας: «Σίμων, Ιωνά, αγαπάς με πλείον τούτων;». Είμαστε έτοιμοι να του
απαντήσουμε: «Ναι, Κύριε, σε αγαπώ»; Αλλ’ ο Χριστός, που γνωρίζει πόσο εύκολα ο
δείκτης της αγάπης μας μετακινείται και πόσες φορές από δειλία και
καιροσκοπισμό τον αρνούμαστε και τον προδίδουμε, επιμένει στην ερώτηση: «Φιλείς
με;».
Ο Χριστός θέλει να συνειδητοποιήσουμε τί σημαίνει αγάπη και
πόσο στοιχίζει η αγάπη. Πρόκειται για το μεγάλο άλμα της ζωής μας. Πριν
απαντήσουμε, ας σκεφθούμε αν είμαστε αποφασισμένοι να το κάνουμε.
Κύριε! Θέλουμε να σε αγαπούμε πάνω από όλα και από όλους.
Θέλουμε η αγάπη μας να είναι κορυφαία, όπως η αγάπη των δύο Πρωτοκορυφαίων
Αποστόλων σου!
(Αρχιμ. Δανιήλ Γ. Αεράκη, «Κλίματα της Αμπέλου»)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου