Αι περισσότεραι ιστορικαί πηγαί , αι οποίαι αναφέρουν περί της Καταδίκης και του Αναθεματισμού του Νέου Ημερολογίου προς χρήσιν των ενδιαφερομένων αλλά και διά την Ιστορίαν.
1. Μελετίου Μητροπολίτου 'Αθηνών, "'Εκκλησιαστική Ίστορία", έκδ. 1784, τόμο
Γ', σελ. 402.
2. Ύψηλάντου Αθανασίου Κομνηνού, "Τά μετά τήν άλωσιν" έκδ. Κων/πολις
1870, σελ. 111-116.
3. Φιλαρέτου Μητροπολίτου Διδυμοτείχου, τοϋ Βαφείδου, ,, Εκκλησιαστική
Ιστορία", έκδ.1912, τόμο Γ', σελ. 124-125.
4. Χρυσοστόμου Μητροπολίτου Αθηνών, του Παπαδόπουλου, " Ιστορία της
Εκκλησία; τής Αλεξανδρείας" έκδ, 1935, σελ. 628.
5. Ίού αυτού, εις το περιοδικόν "'Εκκλησιαστικός Κήρυξ" "Αθηνών, άρ ιθ. φύλ.
146, σελ. 172, ήμερο 14-4-1918.
6. Τοϋ αυτού, "Ίστορία τής Εκκλησία; των Ιεροσολύμων", σελ. 482.
7. Του αυτού καί εις άλλα; Έκδόσεις καί ομιλίας του.
8. Δοσιθέου Πατριάρχου Ιεροσολύμων, "Ομολογία τής Ορθοδόξου Πίστεως",
τόμος 12, σελ. 231.
9. Δοσιθέου Πατριάρχου Ιεροσολύμων: "Τόμος Άγάπης", σελ. 538, 541.
10. Χρυσάνθου ΑρχιεπισκόπουΑθηνών, ", Η Εκκλησία Τραπεζούντος". Αναφέρει ότι: "ή Α' πραξις τής επί Ιερεμίου Β' Πανορθοδόξου Συνόδου 1583,
αποκηρύττει τό Γρηγοριανόν Ημερολόγιον", εις σελ. 547.
11. Παντελεήμονος Μητροπολίτου, Τυρολόης καί Σερεντίου, (τού Ροδοπούλου),
καθηγητού της Θεολογική; Σχολής τού Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης,
"Μαθήματα Κανονικού Δικαίου", έκδ, 1986 σελ.69.
12. Μουρατίδου Κωνσταντίνου, καθηγητού τού Πανεπιστημίου τής θεολογικής
Σχολής , Αθηνών, "Κανονικόν Δίκαιον - Πανεπιστημιακαί Παραδόσεις"
Αθήναι 1982, τόμο Α', σελ. 111.
13. Ίεράς Κοινότητος Αγίου 'Ορους καί Υπουργείου Πολιτισμού, "Θησαυροί του
Αγίου Ορους Β', έκδοσυς Θεσσαλονίκη 1997". Εις τήν σελίδαν 453
αναφέρεται: "'Ο Ιερεμίας Β' ό Τρανός ..... συνεκρότησε Σύνοδο πού απέρριψε
τήν καινοτομία πού έγινε από τόν Πάπα Γρηγόριο τόν ΙΓ' στό Ημερολόγιο,
" ως επισφαλή καί μέλλουσαν νά παραγάγη σκάνδαλα εις τά Χριστιανικά
ήθη "
14. Ιερεμίου Β' του Τρανού, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, "Επιστολαί Α'
καί Β' πρός Μαρτίνον καί πρός τούς εκεί Γερμανούς, (1588 καί 1589)". .
15. Ιερεμίου Β' τού Τρανού, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, ""Επιστολή πρός
τόν Πρίγκηπα της Βενετίας Νικόλαον Δαπόντε σταλείσα τό 1583''.
16. Μελετίου Πηγά Πατριάρχου Αλεξανδρείας: ,,' Επιστολή πρός Σίλβεστρον
Πατριάρχην περί Πασχαλίου καί Εορτολογίου". Επανέκδοσις υπό
εξαρτηματικών Μοναχών τής Ιεράς Μονής Δοχειαρίου Αγίου όρους 1984.
17. Τά ΣΙΓΓΙΛΛΙΑ, ήτοι αί Αποφάσεις των Πανορθοδόξων Συνόδων των ετών 1583
καί 1593 εύρηνται:
α') Έν τφ ύπ' άρ ιθ. 772 χειρογράφω Κώδικι τής "Ιεράς Μονής Αγίου
Παντελεήμονος τού Αγίου Όρoυς,
β') Έν τφ ύπ' άρ ιθ, 285 χειρογράφω Κώδικι τού Κελλίου, "ό Ακάθιστος
Ύμνος", τής Ιεράς Σκήτεως των Καυσοκαλυβίων τού Αγίου Όρους.
1') ΕΙς τό ξενόγλωσσον περιοδικόν τής Συνόδου τής Ρουμανικής Εκκλησίας
μέ άρ ιθ. 11/1880.
δ') ΕΙς τήν Μονήν τού όρουςΣινά.
18. Ιερεμίου Β' τοϋ Τρανού Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, " Έπιστολή πρός
τόν Μητροπολίτην Φιλαδελφείας Γαβριήλ τόν Σεβηρον, τό 1588 περί Πάσχα
καί καλενδαρίου".
19. Σάθα Ν. Κωνσταντίνου: "Βιογραφικόν Σχεδιάγραμμα περί του Πατριάρχου
Ίερεμίου Β''', 'Αθήναι 1870, σελ. 26-32 & 82-94. Επανέκδοσις Παν. Πουρνάρα,
Θεσσαλονίκη 1979. .
20. Κοσμά Μοναχού τού Φλαμιάτου: "'Άπαντα Κοσμά Φλαμιάτου". Α' έκδοσις
1849 υπό τοϋ Ιδίου, Β' έκδοσης1910, Γ έκδοσης υπό Χρ. Σπανού (φωτοτυπική),
εις τήν δεκαετίαν τού 1970, σελ. 166, παράγραφος 139 .
21. Γεδεών Εμμανουήλ: "Κανονικαί Διατάξεις". Σελ. 34 - 40.
22. Παπαρηγοπούλου Κωνσταντίνου: "Ιστορία του Ελληνικού Εθνους;". Τόμοι
50ς & 60ς.
23. Εϋστρατιάδου Γρηγορίου: ", Η Πραγματική , Αλήθεια περί του , Εκκλησιαστικού
'Ημερολογίου 1924". Εκδοσις τετάρτη υπό τού , Αρχιμανδρίτου Χρυσοστόμου Μητροπούλου
Καθηγουμένου "Ιερα; Μονής Ευαγγελισμού τής Θεοτόκου, Αθηκίων Κορινθίας,
'Οκτώβριος 1988, 'Αθήναι.
24. Πετρογιάννη Κωνσταντίνου, Διακόνου Θεολόγου: "Μελέτιος Πηγάς καί
Λατίνοι. Δογματικές θέσεις - άντιπαραθέσεις". ' Ηράκλειον Κρήτης 1997.
Εκδόσεις Ίεράς Μονής Αγκαράθου Κρήτης.
25. Χριστοφόρου Λεοντοπόλεως, "ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑΚΑ", εν Αλεξανδρεία εκ τού
. Πατριαρχικού τυπογραφείου 1925.
26. Δρανδάκη: "Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια", βλέπε εις τά σχετικά
λήματα: "Ήμερολόγιον", "Ίερεμίας Β''', πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως.
Τά ανωτέρω αποτελούν παρουσίασιν των κυριωτέρων πηγών καί μαρτυριών περί της καταδίκης
τού νέου παπικού Γρηγοριανού ημερολογίου υπό τής 'Ορθοδόξου Εκκλησίας διά των ΠανορθοδόξωνΟικουμενικών Συνόδων των ετών 1583, 1587 καί 1593.
Επίσης τό νέον παπικόν ημερολόγιον απερρίφθη καί υπό τής Πανορθοδόξου Αποφάσεως, επί 'Ιωακείμ Γ Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως όστυς απήντησεν άρνητικώς περί τοϋ νέου
ημερολογίου , αποδεχθείς τάς αρνητικάς θέσεις των υπολοίπων Πατριαρχείων καί τών Αυτοκεφάλων'Εκκλησιών, μέ 'Εγκύκλιον τήν 12ην Μαίου 1904.
Εκτός των καταδικαστικών Άποφάσεων τού 16ου αιώνος υπάρχουν καί άλλαι αποφάσεις Συνόδων
περιέχουσαι θέσεις κατά τού νέου ημερολογίου όπως του 1722, 1848, καθώς καί μεμονομέναι
αποφάσεις Πατριαρχών, όπως του Οικουμενικού Πατριάρχου Ανθίμου, τοϋ 1895 καί άλλων.
'Η τελευταία Πανορθόδοξος , Εγκύκλιος, Απόφασις, κατά τού παπικού ημερολογίου εξεδόθη
τό 1904, επί τού Πατριάρχου Ιωακείμ Γ, όστι; ανταπαντών εις τά Πατριαρχεία καί τάς Αυτοκεφάλους, Εκκλησίας τής , Ορθοδόξου Εκκλησίας ΑΠΕΡΡΙΨΕΝ κάθε τροποποίησιν η αλλαγήν ημερολογίου διά τής, από12 Μαίου 1904, Εγκυκλίου του.
Ή επί 341 έτη, (1583-1924), ΑΡΝΗΣΙΣ τής Ορθοδόξου Εκκλησίας νά δεχθή τό νέον Παπικόν ημερολόγιον απέκτησεν Οικουμενικόν κύρος καί κατέστη"ΔΙΚΑΙΟΝ" Αυτής.
'Η Αρνητική ΕΚΘΕΣΙΣ της Επιτροπή; περί τής μεταρρυθμίσεως τού ημερολογίου
ή αποτελουμένη υπό των: Γ. Κοφινά, Δ. Αιγινήτη, Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου Αρχιμανδρίτου
καί καθηγητού τής Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστήμιου ' Αθηνών, Π. Τσιτσεκλή καί Αμίλκα Αλεβιζάτου, ( όλοι καθηγηταί Πανεπιστημίου), σταλείσα πρός τό Υπουργικόν Συμβούλιον, τό 1923, εχαρακτήρησεν την αλλαγήν τού ημερολογίου καί τήν εισαγωγήν τού νέου τοιούτου, ΣΧΙΣΜΑ.
Κατά τήν ώς άνω Εκθεσιν ή εισαγωγή ή αλλαγή τού ημερολογίου θά καταστήση ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΗΝ
οιανδήποτε 'Εκκλησίαν τήν δεχθή εις τήν ανατολήν. (Βλέπε Φ.Ε.Κ. τεύχος Α' άρ ιθ. φύλ, 24, 25/1/1923).
Τό πρώτον Αρθρον 3η παράγραφος τής Εφημερίδος τής Κυβερνήσεως, Φ.Ε.Κ.
τεύχ. Α' άρ ιθ. 24/25 - 1 - 1923 υπογραφέν υπό του Βασιλέως Γεωργίου Β' άναφέρει:
"Διατηρείται εν Ισχύει τό Ιουλιανόν Ημερολόγιον όσον αφορά εν γένει τήν
Εκκλησίαν καί τάς Θρησκευτικά; έορτάς". Γεώργιος Β' Βασιλεύς των Έλλήνων.
Ή Ιερά Σύνοδος της Εκκλησία; τής Ελλάδος κατά τήν συνεδρίασιν αυτής στίς 20. Μαΐου 1919
απεφάνθη, όπως δι οιανδήποτε αλλαγήν του Ημερολογίου, επέλθη συνεννόησις μετά των λοιπών
Ορθοδόξων Εκκλησιών. Κι' όμως ό Χρυσόστομος Παπαδόπουλος, άνευ της γνώμης της όλης Εκκλησίας , αϋθαιρέτως μετέβαλεν τό Εκκλησιαστικόν 'Ημερολόγιον δημιουργήσας
ΣΧΙΣΜΑ, καθ' υπόδειξιν των Εβραιομασσόνων.
Αυτή είναι ή τελευταία ΠΑΝΟΡΘΟ ΔΟΞΟΣ - ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΙΣ κατά τού νέου Παπικού ημερολογίου. όλας αυτάς τάς ανωτέρω ΙΣΤΟΡΙΚΑΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ έχων υπ' όψιν
ό τότε αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος Παπαδόπουλος καί καθηγητής τού Πανεπιστημίου της Θεολογικής Σχολής Αθηνών , εδημοσίευσεν άρθρα εις τό περιοδικόν «Εκκλησιαστικός Κήρυξ»
τών. Αθηνών κατά τού νέου ημερολογίου εκτός αυτών είχε εκδώσει (4) τόμους μέ τήν Ιστορίαν των τεσσάρων πρεσβυγενών Πατριαρχείων, Κωνσταντινουπόλεως , Αλεξανδρείας, Αντιοχείας καΙ 'Ιεροσολύμων, εις τούς οποίους αναφέρει τάς γενομένας Πανορθοδόξους Συνόδους τού 16ου αιώνος τού 18ου, 19ου καί 20ου καί τήν καταδίκην τού νέου παπικού ημερολογίου.
Ό ίδιος ό Άρχιμ. Χρυσόστομος Παπαδόπουλος, καί κατόπιν Αρχιεπίσκοπος Αθηνών, ώς μέλος της υπό της Κυβερνήσεως συσταθείσης πενταμελούς 'Επιτροπής συναποφασίζει ότι : όποια ορθό δοξος Εκκλησία απσδεχθή το νέον παπικόν ημερολόγιον θά καταστή ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΗ έναντι των άλλων, Ή άπόφασις - γνωμάτευσις της εν λόγο Επιτροπής έδημοσιεύθη εις τήν Έφημερίδα της Κυβερνήσεως.
Μέχρις εδώ εξετέθη πολύ συνοπτικώς καί περιληπτικώς, από τό 1582 έως τό 1924 = 342 χρόνια, πως ή 'Ορθόδοξος Έκκλησία αντιμετώπισεν καί απέκρουσε κάθε Ιδέα 'Περί εισαγωγής τού νέου παπικού ημερολογίου.
Μόνον ή αρνησις επί 342 έτη νά αλλάξη τό εν χρήσει, από Χριστού, Αγίων Αποστόλων καί όλων των Αγίων Πατέρων, των Αγίων Οικουμενικών Συνόδων, επί 1924 χρόνια ημερολόγιον – έορτολό- γιον, δηλ. μίαν καθηγιασμένην παράδοσιν 20 αιώνων, αυτό καί μόνον αρκεί διά vα θεωρηθεί Άπόφασις μέ οικουμενικόν κύρος μή δυναμένη νά τήν ανατρέψουν όσοι «Μεταξάκηδες» μασσώνοι καί «Παπαδόπουλοι» και αν συνομωτήσουν κατά της Εκκλησίας τού Θεού.
Πρέπει νά γνωρίζη κάθε ορθόδοξος Χριστιανός ότι μία Άπόφασις ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ή Πανορθοδόξου Συνόδου δέν δύναται ν' αλλάξει η νά αναιρεθεί υπό μιας επομένης οικουμενικής Συνόδου. Καί τούτο διότι πιστεύομεν ότι αί Αποφάσεις τών Οικουμενικών καί Πανορθοδόξων
Συνόδων είναι αποφάσεις του Παναγίου καί Τελεταρχικού Πνεύματος. Άλλως «το Πνεύμα το Άγιον δέν ελάλησεν αρτίως εν ταiς Άγίαις καί οικουμενικαίς Συνόδους;» τάς προηγηθείσας αυτής.
Είναι Πίστις της Εκκλησίας μας ότι αί Οικουμενικαί καί Πανορθόδοξοι Σύνοδοι, είναι «Στόμα Θεού» καί αποφασίζουν, δι' οιονδήποτε
θέμα Δογματικών , Πίστεως, Ποιμαντικόν, Διοικητικών κλπ. 'Ένας επί πλέον Ισχυρός λόγος, ο οποίος αντικρούει καί αποκλείει οριστικώς καί τελεσιδίκως κάθε σκέψιν περί αλλαγής του ημερολογίου, είναι ότι τό1924 δέν υπήρξε, (διότι δέν εγένετο ποτέ), πανορθόδοξος Σύνοδος, ή οποία αποφάσισε τήν αλλαγή ν του ημερολογίου . Ή αλλαγή εγένετο μέ απόφασιν της εβραιοσιωνιστικής Μασσωνικής Στοάς εις τήν οποίαν ανήκον ό Μεταξάκης καί ό Παπαδόπουλος. Αλλά όπως προανεφέραμεν , ακόμη καί Πανορθόδοξος Σύνοδος νά αποφάσιζε καί πάλιν δέν θά ηδύνατο νά αναιρέση Απόφαση προηγουμένης εν Πνεύματι Άγίο Συνδιασκεψαμένης Πανορθοδόξου Συνόδου. Δι' αυτό καί παρεχώρησεν ό ΘΕΟΣ, νά μήν
συγκροτηθεί Πανορθόδοξος σύνοδος Ποτέ καί έτσι ή αλλαγή του ημερολογίου τό 1924 εγένετο μέ απόφαση, όχι του Θεού αλλά της έβραιομαοσωνικής καί σατανικής Στοάς των Αθηνών καί της Κωνσταντινουπόλεως.
Συμπεραίνομεν λοιπόν, Ότι ή αλλαγή δέν είναι Άπόφασις της 'Εκκλησίας του ΘΕΟΥ διότι:
Α) Ή 'Εκκλησία του ΘΕΟΥ διά των 4 η 5 Πανορθοδόξων - Οίκουμενικών Συνόδων Κατεδίκασεν,
Άνεθεμάτισεν καί Άπηγόρευσεν κάθε αλλαγήν του παλαιού "ημερολογίου καί αντυκατάστασιν
διά του νέου παπικού τοιούτου.
Β) Τό 1924, 10 Μαρτίου ότε συνέβη αντικανονικώς καί παρανόμως "ή αλλαγή του παλαιού "ημερολογίου μέ άντικατάστασιν διά του νέου παπικού ημερολογίου δέν έγινε μέ απόφασιν ολοκλήρου της Ορθοδόξου Εκκλησίας ήτοι μέ Σύγκλησιν Πανορθοδόζου Συνόδου, αλλά μέ απόφασιν της Μαοσωνικής καί Σατανικης Στοάς , καί Γ) Άκόμη καί Πανορθόδοξος Σύνοδος
νά συνεκαλήτο , δέν θά ηδύνατο νά ανεραίση τάς Αποφάσεις των εν Πνεύματι Άγίο 4 η 5 προηγηθεισών και συγκροτηθεισών Οίκουμενικών Πανορθοδόξων Συνόδων.
'Εξ Όλων των ανωτέρω συμπεραίνομεν και πάλιν Ότι "ή Άλλαγή "ή όποία έγένετο δέν είναι της ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ του ΘΕΟΥ αλλά της 'Εκκλησίας του Σατανά καί του Αντιχρίστου καί Άθεου 'Εβραιοσιωνιστικού Συγκρητισμού- Οικουμενισμού ,καί ώς εκ τούτου τό Όρθόδοξον πλήρωμα της ΕΚΛΗΣΙΑΣ του ΘΕΟΥ δέν τήν εδέχθη και δέν πρόκειται νά τήν δεχθή ΠΟΤΕ.
Δι' αυτό "ή Σχισματοαιρετική 'Εκκλησία του Νεοημερολογιτισμού – Οίκουμενισμού υστερείται της Χάριτος του Παναγίου Πνεύματος εις τά μυστήρια της.
ΑΝ ΔΕΝ ΓΙΝΗ ΓΝΩΣΤΗ Η ΖΗΜΙΑ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΑΛΑΓΗ ΤΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ , ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΤΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΛΗΡΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΛΑΙΚΟΥΣ ΚΑΘΕ ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΤΟΝ <<ΔΙΑΛΟΓΟ>>ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΟΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ!
1. Μελετίου Μητροπολίτου 'Αθηνών, "'Εκκλησιαστική Ίστορία", έκδ. 1784, τόμο
Γ', σελ. 402.
2. Ύψηλάντου Αθανασίου Κομνηνού, "Τά μετά τήν άλωσιν" έκδ. Κων/πολις
1870, σελ. 111-116.
3. Φιλαρέτου Μητροπολίτου Διδυμοτείχου, τοϋ Βαφείδου, ,, Εκκλησιαστική
Ιστορία", έκδ.1912, τόμο Γ', σελ. 124-125.
4. Χρυσοστόμου Μητροπολίτου Αθηνών, του Παπαδόπουλου, " Ιστορία της
Εκκλησία; τής Αλεξανδρείας" έκδ, 1935, σελ. 628.
5. Ίού αυτού, εις το περιοδικόν "'Εκκλησιαστικός Κήρυξ" "Αθηνών, άρ ιθ. φύλ.
146, σελ. 172, ήμερο 14-4-1918.
6. Τοϋ αυτού, "Ίστορία τής Εκκλησία; των Ιεροσολύμων", σελ. 482.
7. Του αυτού καί εις άλλα; Έκδόσεις καί ομιλίας του.
8. Δοσιθέου Πατριάρχου Ιεροσολύμων, "Ομολογία τής Ορθοδόξου Πίστεως",
τόμος 12, σελ. 231.
9. Δοσιθέου Πατριάρχου Ιεροσολύμων: "Τόμος Άγάπης", σελ. 538, 541.
10. Χρυσάνθου ΑρχιεπισκόπουΑθηνών, ", Η Εκκλησία Τραπεζούντος". Αναφέρει ότι: "ή Α' πραξις τής επί Ιερεμίου Β' Πανορθοδόξου Συνόδου 1583,
αποκηρύττει τό Γρηγοριανόν Ημερολόγιον", εις σελ. 547.
11. Παντελεήμονος Μητροπολίτου, Τυρολόης καί Σερεντίου, (τού Ροδοπούλου),
καθηγητού της Θεολογική; Σχολής τού Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης,
"Μαθήματα Κανονικού Δικαίου", έκδ, 1986 σελ.69.
12. Μουρατίδου Κωνσταντίνου, καθηγητού τού Πανεπιστημίου τής θεολογικής
Σχολής , Αθηνών, "Κανονικόν Δίκαιον - Πανεπιστημιακαί Παραδόσεις"
Αθήναι 1982, τόμο Α', σελ. 111.
13. Ίεράς Κοινότητος Αγίου 'Ορους καί Υπουργείου Πολιτισμού, "Θησαυροί του
Αγίου Ορους Β', έκδοσυς Θεσσαλονίκη 1997". Εις τήν σελίδαν 453
αναφέρεται: "'Ο Ιερεμίας Β' ό Τρανός ..... συνεκρότησε Σύνοδο πού απέρριψε
τήν καινοτομία πού έγινε από τόν Πάπα Γρηγόριο τόν ΙΓ' στό Ημερολόγιο,
" ως επισφαλή καί μέλλουσαν νά παραγάγη σκάνδαλα εις τά Χριστιανικά
ήθη "
14. Ιερεμίου Β' του Τρανού, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, "Επιστολαί Α'
καί Β' πρός Μαρτίνον καί πρός τούς εκεί Γερμανούς, (1588 καί 1589)". .
15. Ιερεμίου Β' τού Τρανού, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, ""Επιστολή πρός
τόν Πρίγκηπα της Βενετίας Νικόλαον Δαπόντε σταλείσα τό 1583''.
16. Μελετίου Πηγά Πατριάρχου Αλεξανδρείας: ,,' Επιστολή πρός Σίλβεστρον
Πατριάρχην περί Πασχαλίου καί Εορτολογίου". Επανέκδοσις υπό
εξαρτηματικών Μοναχών τής Ιεράς Μονής Δοχειαρίου Αγίου όρους 1984.
17. Τά ΣΙΓΓΙΛΛΙΑ, ήτοι αί Αποφάσεις των Πανορθοδόξων Συνόδων των ετών 1583
καί 1593 εύρηνται:
α') Έν τφ ύπ' άρ ιθ. 772 χειρογράφω Κώδικι τής "Ιεράς Μονής Αγίου
Παντελεήμονος τού Αγίου Όρoυς,
β') Έν τφ ύπ' άρ ιθ, 285 χειρογράφω Κώδικι τού Κελλίου, "ό Ακάθιστος
Ύμνος", τής Ιεράς Σκήτεως των Καυσοκαλυβίων τού Αγίου Όρους.
1') ΕΙς τό ξενόγλωσσον περιοδικόν τής Συνόδου τής Ρουμανικής Εκκλησίας
μέ άρ ιθ. 11/1880.
δ') ΕΙς τήν Μονήν τού όρουςΣινά.
18. Ιερεμίου Β' τοϋ Τρανού Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, " Έπιστολή πρός
τόν Μητροπολίτην Φιλαδελφείας Γαβριήλ τόν Σεβηρον, τό 1588 περί Πάσχα
καί καλενδαρίου".
19. Σάθα Ν. Κωνσταντίνου: "Βιογραφικόν Σχεδιάγραμμα περί του Πατριάρχου
Ίερεμίου Β''', 'Αθήναι 1870, σελ. 26-32 & 82-94. Επανέκδοσις Παν. Πουρνάρα,
Θεσσαλονίκη 1979. .
20. Κοσμά Μοναχού τού Φλαμιάτου: "'Άπαντα Κοσμά Φλαμιάτου". Α' έκδοσις
1849 υπό τοϋ Ιδίου, Β' έκδοσης1910, Γ έκδοσης υπό Χρ. Σπανού (φωτοτυπική),
εις τήν δεκαετίαν τού 1970, σελ. 166, παράγραφος 139 .
21. Γεδεών Εμμανουήλ: "Κανονικαί Διατάξεις". Σελ. 34 - 40.
22. Παπαρηγοπούλου Κωνσταντίνου: "Ιστορία του Ελληνικού Εθνους;". Τόμοι
50ς & 60ς.
23. Εϋστρατιάδου Γρηγορίου: ", Η Πραγματική , Αλήθεια περί του , Εκκλησιαστικού
'Ημερολογίου 1924". Εκδοσις τετάρτη υπό τού , Αρχιμανδρίτου Χρυσοστόμου Μητροπούλου
Καθηγουμένου "Ιερα; Μονής Ευαγγελισμού τής Θεοτόκου, Αθηκίων Κορινθίας,
'Οκτώβριος 1988, 'Αθήναι.
24. Πετρογιάννη Κωνσταντίνου, Διακόνου Θεολόγου: "Μελέτιος Πηγάς καί
Λατίνοι. Δογματικές θέσεις - άντιπαραθέσεις". ' Ηράκλειον Κρήτης 1997.
Εκδόσεις Ίεράς Μονής Αγκαράθου Κρήτης.
25. Χριστοφόρου Λεοντοπόλεως, "ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑΚΑ", εν Αλεξανδρεία εκ τού
. Πατριαρχικού τυπογραφείου 1925.
26. Δρανδάκη: "Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια", βλέπε εις τά σχετικά
λήματα: "Ήμερολόγιον", "Ίερεμίας Β''', πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως.
Τά ανωτέρω αποτελούν παρουσίασιν των κυριωτέρων πηγών καί μαρτυριών περί της καταδίκης
τού νέου παπικού Γρηγοριανού ημερολογίου υπό τής 'Ορθοδόξου Εκκλησίας διά των ΠανορθοδόξωνΟικουμενικών Συνόδων των ετών 1583, 1587 καί 1593.
Επίσης τό νέον παπικόν ημερολόγιον απερρίφθη καί υπό τής Πανορθοδόξου Αποφάσεως, επί 'Ιωακείμ Γ Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως όστυς απήντησεν άρνητικώς περί τοϋ νέου
ημερολογίου , αποδεχθείς τάς αρνητικάς θέσεις των υπολοίπων Πατριαρχείων καί τών Αυτοκεφάλων'Εκκλησιών, μέ 'Εγκύκλιον τήν 12ην Μαίου 1904.
Εκτός των καταδικαστικών Άποφάσεων τού 16ου αιώνος υπάρχουν καί άλλαι αποφάσεις Συνόδων
περιέχουσαι θέσεις κατά τού νέου ημερολογίου όπως του 1722, 1848, καθώς καί μεμονομέναι
αποφάσεις Πατριαρχών, όπως του Οικουμενικού Πατριάρχου Ανθίμου, τοϋ 1895 καί άλλων.
'Η τελευταία Πανορθόδοξος , Εγκύκλιος, Απόφασις, κατά τού παπικού ημερολογίου εξεδόθη
τό 1904, επί τού Πατριάρχου Ιωακείμ Γ, όστι; ανταπαντών εις τά Πατριαρχεία καί τάς Αυτοκεφάλους, Εκκλησίας τής , Ορθοδόξου Εκκλησίας ΑΠΕΡΡΙΨΕΝ κάθε τροποποίησιν η αλλαγήν ημερολογίου διά τής, από12 Μαίου 1904, Εγκυκλίου του.
Ή επί 341 έτη, (1583-1924), ΑΡΝΗΣΙΣ τής Ορθοδόξου Εκκλησίας νά δεχθή τό νέον Παπικόν ημερολόγιον απέκτησεν Οικουμενικόν κύρος καί κατέστη"ΔΙΚΑΙΟΝ" Αυτής.
'Η Αρνητική ΕΚΘΕΣΙΣ της Επιτροπή; περί τής μεταρρυθμίσεως τού ημερολογίου
ή αποτελουμένη υπό των: Γ. Κοφινά, Δ. Αιγινήτη, Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου Αρχιμανδρίτου
καί καθηγητού τής Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστήμιου ' Αθηνών, Π. Τσιτσεκλή καί Αμίλκα Αλεβιζάτου, ( όλοι καθηγηταί Πανεπιστημίου), σταλείσα πρός τό Υπουργικόν Συμβούλιον, τό 1923, εχαρακτήρησεν την αλλαγήν τού ημερολογίου καί τήν εισαγωγήν τού νέου τοιούτου, ΣΧΙΣΜΑ.
Κατά τήν ώς άνω Εκθεσιν ή εισαγωγή ή αλλαγή τού ημερολογίου θά καταστήση ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΗΝ
οιανδήποτε 'Εκκλησίαν τήν δεχθή εις τήν ανατολήν. (Βλέπε Φ.Ε.Κ. τεύχος Α' άρ ιθ. φύλ, 24, 25/1/1923).
Τό πρώτον Αρθρον 3η παράγραφος τής Εφημερίδος τής Κυβερνήσεως, Φ.Ε.Κ.
τεύχ. Α' άρ ιθ. 24/25 - 1 - 1923 υπογραφέν υπό του Βασιλέως Γεωργίου Β' άναφέρει:
"Διατηρείται εν Ισχύει τό Ιουλιανόν Ημερολόγιον όσον αφορά εν γένει τήν
Εκκλησίαν καί τάς Θρησκευτικά; έορτάς". Γεώργιος Β' Βασιλεύς των Έλλήνων.
Ή Ιερά Σύνοδος της Εκκλησία; τής Ελλάδος κατά τήν συνεδρίασιν αυτής στίς 20. Μαΐου 1919
απεφάνθη, όπως δι οιανδήποτε αλλαγήν του Ημερολογίου, επέλθη συνεννόησις μετά των λοιπών
Ορθοδόξων Εκκλησιών. Κι' όμως ό Χρυσόστομος Παπαδόπουλος, άνευ της γνώμης της όλης Εκκλησίας , αϋθαιρέτως μετέβαλεν τό Εκκλησιαστικόν 'Ημερολόγιον δημιουργήσας
ΣΧΙΣΜΑ, καθ' υπόδειξιν των Εβραιομασσόνων.
Αυτή είναι ή τελευταία ΠΑΝΟΡΘΟ ΔΟΞΟΣ - ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΙΣ κατά τού νέου Παπικού ημερολογίου. όλας αυτάς τάς ανωτέρω ΙΣΤΟΡΙΚΑΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ έχων υπ' όψιν
ό τότε αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος Παπαδόπουλος καί καθηγητής τού Πανεπιστημίου της Θεολογικής Σχολής Αθηνών , εδημοσίευσεν άρθρα εις τό περιοδικόν «Εκκλησιαστικός Κήρυξ»
τών. Αθηνών κατά τού νέου ημερολογίου εκτός αυτών είχε εκδώσει (4) τόμους μέ τήν Ιστορίαν των τεσσάρων πρεσβυγενών Πατριαρχείων, Κωνσταντινουπόλεως , Αλεξανδρείας, Αντιοχείας καΙ 'Ιεροσολύμων, εις τούς οποίους αναφέρει τάς γενομένας Πανορθοδόξους Συνόδους τού 16ου αιώνος τού 18ου, 19ου καί 20ου καί τήν καταδίκην τού νέου παπικού ημερολογίου.
Ό ίδιος ό Άρχιμ. Χρυσόστομος Παπαδόπουλος, καί κατόπιν Αρχιεπίσκοπος Αθηνών, ώς μέλος της υπό της Κυβερνήσεως συσταθείσης πενταμελούς 'Επιτροπής συναποφασίζει ότι : όποια ορθό δοξος Εκκλησία απσδεχθή το νέον παπικόν ημερολόγιον θά καταστή ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΗ έναντι των άλλων, Ή άπόφασις - γνωμάτευσις της εν λόγο Επιτροπής έδημοσιεύθη εις τήν Έφημερίδα της Κυβερνήσεως.
Μέχρις εδώ εξετέθη πολύ συνοπτικώς καί περιληπτικώς, από τό 1582 έως τό 1924 = 342 χρόνια, πως ή 'Ορθόδοξος Έκκλησία αντιμετώπισεν καί απέκρουσε κάθε Ιδέα 'Περί εισαγωγής τού νέου παπικού ημερολογίου.
Μόνον ή αρνησις επί 342 έτη νά αλλάξη τό εν χρήσει, από Χριστού, Αγίων Αποστόλων καί όλων των Αγίων Πατέρων, των Αγίων Οικουμενικών Συνόδων, επί 1924 χρόνια ημερολόγιον – έορτολό- γιον, δηλ. μίαν καθηγιασμένην παράδοσιν 20 αιώνων, αυτό καί μόνον αρκεί διά vα θεωρηθεί Άπόφασις μέ οικουμενικόν κύρος μή δυναμένη νά τήν ανατρέψουν όσοι «Μεταξάκηδες» μασσώνοι καί «Παπαδόπουλοι» και αν συνομωτήσουν κατά της Εκκλησίας τού Θεού.
Πρέπει νά γνωρίζη κάθε ορθόδοξος Χριστιανός ότι μία Άπόφασις ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ή Πανορθοδόξου Συνόδου δέν δύναται ν' αλλάξει η νά αναιρεθεί υπό μιας επομένης οικουμενικής Συνόδου. Καί τούτο διότι πιστεύομεν ότι αί Αποφάσεις τών Οικουμενικών καί Πανορθοδόξων
Συνόδων είναι αποφάσεις του Παναγίου καί Τελεταρχικού Πνεύματος. Άλλως «το Πνεύμα το Άγιον δέν ελάλησεν αρτίως εν ταiς Άγίαις καί οικουμενικαίς Συνόδους;» τάς προηγηθείσας αυτής.
Είναι Πίστις της Εκκλησίας μας ότι αί Οικουμενικαί καί Πανορθόδοξοι Σύνοδοι, είναι «Στόμα Θεού» καί αποφασίζουν, δι' οιονδήποτε
θέμα Δογματικών , Πίστεως, Ποιμαντικόν, Διοικητικών κλπ. 'Ένας επί πλέον Ισχυρός λόγος, ο οποίος αντικρούει καί αποκλείει οριστικώς καί τελεσιδίκως κάθε σκέψιν περί αλλαγής του ημερολογίου, είναι ότι τό1924 δέν υπήρξε, (διότι δέν εγένετο ποτέ), πανορθόδοξος Σύνοδος, ή οποία αποφάσισε τήν αλλαγή ν του ημερολογίου . Ή αλλαγή εγένετο μέ απόφασιν της εβραιοσιωνιστικής Μασσωνικής Στοάς εις τήν οποίαν ανήκον ό Μεταξάκης καί ό Παπαδόπουλος. Αλλά όπως προανεφέραμεν , ακόμη καί Πανορθόδοξος Σύνοδος νά αποφάσιζε καί πάλιν δέν θά ηδύνατο νά αναιρέση Απόφαση προηγουμένης εν Πνεύματι Άγίο Συνδιασκεψαμένης Πανορθοδόξου Συνόδου. Δι' αυτό καί παρεχώρησεν ό ΘΕΟΣ, νά μήν
συγκροτηθεί Πανορθόδοξος σύνοδος Ποτέ καί έτσι ή αλλαγή του ημερολογίου τό 1924 εγένετο μέ απόφαση, όχι του Θεού αλλά της έβραιομαοσωνικής καί σατανικής Στοάς των Αθηνών καί της Κωνσταντινουπόλεως.
Συμπεραίνομεν λοιπόν, Ότι ή αλλαγή δέν είναι Άπόφασις της 'Εκκλησίας του ΘΕΟΥ διότι:
Α) Ή 'Εκκλησία του ΘΕΟΥ διά των 4 η 5 Πανορθοδόξων - Οίκουμενικών Συνόδων Κατεδίκασεν,
Άνεθεμάτισεν καί Άπηγόρευσεν κάθε αλλαγήν του παλαιού "ημερολογίου καί αντυκατάστασιν
διά του νέου παπικού τοιούτου.
Β) Τό 1924, 10 Μαρτίου ότε συνέβη αντικανονικώς καί παρανόμως "ή αλλαγή του παλαιού "ημερολογίου μέ άντικατάστασιν διά του νέου παπικού ημερολογίου δέν έγινε μέ απόφασιν ολοκλήρου της Ορθοδόξου Εκκλησίας ήτοι μέ Σύγκλησιν Πανορθοδόζου Συνόδου, αλλά μέ απόφασιν της Μαοσωνικής καί Σατανικης Στοάς , καί Γ) Άκόμη καί Πανορθόδοξος Σύνοδος
νά συνεκαλήτο , δέν θά ηδύνατο νά ανεραίση τάς Αποφάσεις των εν Πνεύματι Άγίο 4 η 5 προηγηθεισών και συγκροτηθεισών Οίκουμενικών Πανορθοδόξων Συνόδων.
'Εξ Όλων των ανωτέρω συμπεραίνομεν και πάλιν Ότι "ή Άλλαγή "ή όποία έγένετο δέν είναι της ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ του ΘΕΟΥ αλλά της 'Εκκλησίας του Σατανά καί του Αντιχρίστου καί Άθεου 'Εβραιοσιωνιστικού Συγκρητισμού- Οικουμενισμού ,καί ώς εκ τούτου τό Όρθόδοξον πλήρωμα της ΕΚΛΗΣΙΑΣ του ΘΕΟΥ δέν τήν εδέχθη και δέν πρόκειται νά τήν δεχθή ΠΟΤΕ.
Δι' αυτό "ή Σχισματοαιρετική 'Εκκλησία του Νεοημερολογιτισμού – Οίκουμενισμού υστερείται της Χάριτος του Παναγίου Πνεύματος εις τά μυστήρια της.
ΑΝ ΔΕΝ ΓΙΝΗ ΓΝΩΣΤΗ Η ΖΗΜΙΑ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΑΛΑΓΗ ΤΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ , ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΤΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΛΗΡΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΛΑΙΚΟΥΣ ΚΑΘΕ ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΤΟΝ <<ΔΙΑΛΟΓΟ>>ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΟΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου