xristianorthodoxipisti.blogspot.gr ΟΡΘΟΔΟΞΑ ΚΕΙΜΕΝΑ / ΑΡΘΡΑ
Εθνικά - Κοινωνικά - Ιστορικά θέματα
Ε-mail: teldoum@yahoo.gr FB: https://www.facebook.com/telemachos.doumanes

«...τῇ γαρ χάριτί ἐστε σεσωσμένοι διά τῆς πίστεως· και τοῦτο οὐκ ἐξ ὑμῶν, Θεοῦ τὸ δῶρον, οὐκ ἐξ ἔργων, ἵνα μή τις καυχήσηται. αὐτοῦ γάρ ἐσμεν ποίημα, κτισθέντες ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ ἐπι ἔργοις ἀγαθοῖς, οἷς προητοίμασεν ὁ Θεός ἵνα ἐν αὐτοῖς περιπατήσωμεν...» (Εφεσίους β’ 8-10)

«...Πολλοί εσμέν οι λέγοντες, ολίγοι δε οι ποιούντες. αλλ’ούν τον λόγον του Θεού ουδείς ώφειλε νοθεύειν διά την ιδίαν αμέλειαν, αλλ’ ομολογείν μεν την εαυτού ασθένειαν, μη αποκρύπτειν δε την του Θεού αλήθειαν, ίνα μή υπόδικοι γενώμεθα, μετά της των εντολών παραβάσεως, και της του λόγου του Θεού παρεξηγήσεως...» (Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής p.g.90,1069.360)

Εδώ στη Γη, όλα τα καλά και τα κακά κάποτε τελειώνουν!!!

Εδώ στη Γη, όλα τα καλά και τα κακά κάποτε τελειώνουν!!!



Ώ πώς διάγω αμέριμνος
τόν τής ζωής μου καιρόν μετεώρως παρέρχομαι
μή είς νούν βαλλόμενος τάς πολλάς αμαρτίας μου
μή τού θανάτου τήν φοβεράν απειλήν,
καί τής ετάσεως τό αδέκαστον!
Ώ τίς μέ ρύσεται πυρός αιωνίζοντος,
εί μή, Θεέ, μόνε υπεράγαθε, σύ οικτειρήσεις με.
Οίμοι ψυχή μου ταλαίπωρε, πόσα θρηνήσεις εκεί, ενθυμούσα τάς πράξεις σου, όταν εις αιώνιον, βασιλείαν οι δίκαιοι, καλώνται σύ δέ, εις πύρ αιώνιον, κατακριθήση, διά τάς πράξεις σου! Στέναξον δάκρυσον, απεντεύθεν πρόσδραμε, τώ λυτρωτή, Χριστώ καί απόνιψαι, τάς αμαρτίας σου.
Έως καιρός σοι ενέστηκεν, ο τής παρούσης ζωής, ώ ψυχή μετανόησον, καί ενταύθα πόνησον, διά τάς αμαρτίας σου, ίνα εκείσε, εύρης ανάπαυσιν, καί αιωνίου, ρυσθής 


“Εδώ στη Γη, όλα τα καλά και τα κακά κάποτε τελειώνουν”

Αγ.Ιωάννου  Χρυσοστόμου

Κοίτα, πόσα κάστρα και παλάτια βασιλιάδων, ηγεμόνων και αρχόντων είναι σωριασμένα σε ερείπια!
Σκέψου, πόση δύναμη και πόσο πλούτο είχαν κάποτε! Τώρα έχουν ξεχαστεί και τα ονόματά τους.
Λέει η Γραφή: «Πολλοί άρχοντες έχασαν την εξουσία τους και κάθισαν στο χώμα" κι ένας άσημος, που κανείς δεν φανταζόταν ότι θα γίνει βασιλιάς, φόρεσε στέμμα» .
Δεν σου φτάνουν αυτά; Συλλογίσου τότε, ποιά είναι η αξία σου όταν κοιμάσαι; Μήπως δεν μπορεί κι ένα ζωύφιο να σε θανατώσει; Ναι, πολλοί πέθαναν έτσι στον ύπνο τους. Αλήθεια, από μια κλωστή κρέμεται η ζωή μας! Κόβεται η κλωστή και τελειώνουν όλα. Έτσι να φιλοσοφείς και να μη σαγηνεύεσαι από την ομορφιά, τα πλούτη, τη δόξα, τις απολαύσεις.
Ένα μόνο να σε απασχολεί: Που τελειώνουν όλα αυτά. Θαυμάζεις όσα βλέπεις εδώ στη γη; Πιο αξιοθαύμαστα, όμως, είναι εκείνα που αναφέρονται στις άγιες Γραφές.
Δείξε μου έναν αγέρωχο άρχοντα ή έναν λαμπροντυμένο πλούσιο, όταν ψήνεται από τον πυρετό, όταν ψυχομαχεί, και τότε θα σε ρωτήσω: "Πού είναι εκείνος, που περνούσε από την αγορά καμαρωτός και περήφανος με ακολούθους και σωματοφύλακες; Πού είναι εκείνος, που φορούσε πανάκριβα ρούχα; Πού είναι η χλιδή της ζωής του, η πολυτέλεια των συμποσίων του, οι υπηρέτες, οι παρατρεχάμενοι, τα γέλια, οι ανέσεις, οι σπατάλες;
Όλα έφυγαν και πέταξαν. Τί απέγινε το σώμα, που απολάμβανε τόση ηδονή; Πλησίασε στον τάφο και κοίτα τη σκόνη, τη σαπίλα, τα σκουλήκια. Κοίτα και στέναξε πικρά. Και μακάρι το κακό να περιοριζόταν σε τούτη τη σκόνη, που βλέπεις. Από τον τάφο και τα σκουλήκια φέρε τη σκέψη σου στο ακοίμητο σκουλήκι της άλλης ζωής, στο τρίξιμο των δοντιών, στο αιώνιο σκοτάδι, στην άσβεστη φωτιά, στις πικρές και αφόρητες εκείνες τιμωρίες, που δεν θα έχουν τέλος.
Εδώ, στη γη, και τα καλά και τα κακά κάποτε, αργά ή γρήγορα, τελειώνουν εκεί, όμως, και τα δύο διαρκούν αιώνια. Και διαφέρουν ως προς την ποιότητα από τα καλά και τα κακά του κόσμου τούτου τόσο, που δεν είναι δυνατό να εκφράσει κανείς με λόγια.
Τί έγιναν, λοιπόν, όλα εκείνα τα μεγαλεία; Τί έγιναν τα χρήματα και τα κτήματα; Ποιός άνεμος φύσηξε και τα πήρε και τα σκόρπισε; Τί θέλει, πάλι, κι αυτή η ανώφελη δαπάνη για την κηδεία, που και τον νεκρό δεν ωφελεί και τους οικείους του ζημιώνει; Ο Χριστός αναστήθηκε γυμνός από τον τάφο.
Ας μη γίνεται, λοιπόν, η κηδεία αφορμή ικανοποιήσεως της μανίας μας για επίδειξη. Ο Κύριος είπε: «Πείνασα και μου δώσατε να φάω" δίψασα και μου δώσατε να πιω" ήμουνα γυμνός και με ντύσατε» . Όμως δεν είπε: «Ήμουνα νεκρός και με θάψατε». Γιατί, αν μας παραγγέλλει να μην έχουμε τίποτα περισσότερο από ένα σκέπασμα, όταν ζούμε, πολύ περισσότερο όταν πεθάνουμε. Ποιάν απολογία θα δώσουμε στο Θεό, λοιπόν, όταν ξοδεύουμε τεράστια ποσά για να κηδέψουμε ένα νεκρό σώμα, τη στιγμή που ο Χριστός, με τη μορφή των φτωχών συνανθρώπων μας, τριγυρνάει πεινασμένος και γυμνός, κι εμείς αδιαφορούμε γι'αυτό;
Όλα όσα σας λέω, βέβαια, είναι ανώφελα για κείνους που έχουν ήδη πεθάνει. Ας τ'ακούσουν, όμως, οι ζωντανοί και ας συνέλθουν, ας λογικευτούν, ας διορθωθούν. Όπου νά'ναι θα έρθει και η δική τους ώρα. Δεν θ' αργήσουν να βρεθούν κι αυτοί, δεν θ' αργήσουμε να βρεθούμε όλοι μας, μπροστά στο φοβερό Κριτήριο, όπου θα δώσουμε λόγο για τις πράξεις μας. Ας αγωνιστούμε, λοιπόν, να γίνουμε καλύτεροι, εγκαταλείποντας την αμαρτία και ακολουθώντας την αρετή, για να μη χάσουμε τη βασιλεία των ουρανών, για ν' αποκτήσουμε τα άφθαρτα αγαθά, που έχει ετοιμάσει για μας ο φιλάνθρωπος Κύριος.

ΤΟ ΝΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΟΧΙ


ΤΟ ΝΑΙ  ΚΑΙ  ΤΟ  ΟΧΙ  

Το δημοψήφισμα τελείωσε , ασχέτως του αποτελέσματος σύντομα θα αρχίσει η τρίτη πράξη του δράματος των γεωπολιτικών ανακατατάξεων στην περιοχή μας !!!
Άλλος ψήφισε ναι , άλλος όχι , όλοι όμως ανησύχησαν που έκλισαν οι τράπεζες !!
Κανένας όμως δεν ανησυχεί που η μια και μοναδική τράπεζα , η ΑΓΙΑ ΤΡΑΠΕΖΑ της ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ , είναι κλειστή εδώ και 90 χρόνια για το πλήθος των νεοελλήνων !!
Είναι κλειστή και στερημένη της Θείας Χάριτος λόγο της αιρέσεως του νέο- ημερολογιτισμού –οικουμενισμού !!
Κανένας δεν ανησύχησε για τα εκατομμύρια των ελληνόπουλων που είναι αβάπτιστα λόγο μη σωστής τελέσεως του μυστηρίου της βαπτίσεως ,από τους δημοσίους υπαλλήλους κληρικούς της κρατικής εκκλησίας!!
Τώρα στην Τρίτη και χειρότερη πράξη του δράματος που θα παιχθεί είτε με το ναι είτε με το όχι , η μόνη σωτηρία των Ελλήνων είναι η μετάνοια και η επιστροφή στην ΑΓΙΑ ΤΡΑΠΕΖΑ της ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ !! στην Εκκλησία των Αγίων Πατέρων , διότι χωρίς αυτή είτε σαν άτομα είτε σαν έθνος αυτά που ζήσαμε και ζούμε δεν είναι τίποτε , μπροστά σε αυτά που θα ζήσουμε όταν ξεκινήσει η εφαρμογή της τρίτης πράξεως των σκοτεινών κέντρων που κατευθύνουν τις γεωπολιτικές εξελίξεις και ανακατατάξεις !

ΕΛΛΑΔΑ ΜΟΥ, ΜΙΑ ΕΡΩΤΗΣΗ ΣΤΟΥΣ ΕΥΡΟΛΑΓΝΟΥΣ ,

ΕΛΛΑΔΑ  ΜΟΥ ΜΙΑ ΕΡΩΤΗΣΗ ΣΤΟΥΣ ΕΥΡΟΛΑΓΝΟΥΣ 


ΜΙΑ ΕΡΩΤΗΣΗ ΣΤΟΥΣ ΕΥΡΟΛΑΓΝΟΥΣ , ΕΙΜΑΣΤΑΝ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΑΛΛΑ ΕΙΧΑΜΕ ΕΘΝΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ , ΜΑΣ ΒΑΛΑΝΕ ΚΑΙ ΣΤΟ ΕΥΡΩ , ΑΣ ΜΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΚΑΠΟΙΟΣ ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΩ !!!! ΤΙ ΑΛΛΑΞΕ , ΤΙ ΜΟΥ ΠΡΟΣΕΦΕΡΕ ΤΟ ΕΥΡΩ , ΕΜΕΝΑ , ΕΣΕΝΑ , ΤΟ ΕΡΓΑΤΗ , ΤΟΝ ΑΓΡΟΤΗ , ΤΟΝ ΜΙΚΡΟΜΕΣΕΟ , ΞΕΡΗ ΚΑΝΕΙΣ?? ΕΓΩ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΞΕΡΩ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΜΕ ΤΟ ΕΥΡΩ ΚΛΕΙΣΑΝΕ ΟΙ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΕΣ , ΟΙ ΒΙΟΤΕΧΝΙΕΣ , ΟΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ , ΚΑΙ ΓΕΜΙΣΑΜΕ ΑΝΕΡΓΟΥΣ ΚΑΙ ΥΠΕΡΧΡΕΩΜΕΝΟΥΣ ΤΑΛΑΙΠΩΡΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΕ ΚΑΡΤΕΣ ΚΑΙ ΔΑΝΕΙΑ !!! ΑΣ ΜΟΥ ΠΗ ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΥΡΟΛΑΓΝΟΥΣ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥΣ , ΠΟΥ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΠΩΣ Η ΕΥΡΩΠΗ ΜΑΣ ΒΟΗΘΗΣΕ ΚΑΙ ΠΟΤΕ !!! ΑΠΟ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ ΤΟ 1821 ΜΑΣ ΑΝΤΙΜΕΤΟΠΙΖΟΥΝ ΩΣ ΑΠΟΙΚΙΑ !! ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΣΥΡΙΖΕΟΣ ΟΥΤΕ ΠΟΤΕ ΘΑ ΓΙΝΩ !! ΕΙΜΑΙ ΑΠΛΑ ΕΛΛΗΝΑΣ ΚΑΙ ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΧΑΛΙ ΜΑΣ !!!! ΟΙ ΑΠΟΓΟΝΟΙ??? ( Η ΜΗΠΩΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΥΒΡΙΔΙΑ) ΤΩΝ ΗΡΩΩΝ ΤΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΝΑ ΣΚΥΒΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΓΛΥΦΟΥΝ ΤΟΥΣ ΣΟΔΟΜΙΤΕΣ , ΚΤΗΝΟΒΑΤΕΣ, ΠΑΙΔΟΦΙΛΟΥΣ , ΚΥΝΑΙΔΟΥΣ , ΑΝΘΡΩΠΟΦΑΓΟΥΣ ΤΗΣ ΛΕΓΟΜΕΝΗΣ( ΕΥΡΩΠΗΣ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ) Η ΕΥΡΩΠΗ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΥΤΕ ΥΠΗΡΞΕ ΠΟΤΕ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΑΝ ΟΝΤΟΤΗΤΑ , Η ΕΥΡΩΠΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΠΡΟΕΚΤΑΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ !!! ΟΤΑΝ ΖΟΥΣΑΝ ΣΤΑ ΔΕΝΔΡΑ ΚΑΙ ΤΑ ΣΠΗΛΑΙΑ ΕΜΕΙΣ ΤΟΥΣ ΔΩΣΑΜΕ ΤΑ ΦΩΤΑ !! ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΟΤΑΝ ΛΑΤΡΕΥΑΝ ΤΑ ΞΟΑΝΑ , ΤΑ ΔΕΝΔΡΑ , ΚΑΙ ΤΑ ΘΗΡΙΑ ΩΣ ΘΕΟΥΣ ΕΜΕΙΣ ΤΟΥΣ ΔΩΣΑΜΕ ΤΟ ΦΩΣ ΤΟ ΑΛΗΘΙΝΟ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ !!! ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ ΑΡΓΑ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΤΟΥ ΜΕΣΑΙΩΝΑ , ΕΜΕΙΣ ΠΑΛΙ ΔΙΚΟΙ ΜΑΣ ΣΟΦΟΙ ΔΙΑΦΥΓΟΝΤΕΣ ΣΤΗΝ ΔΥΣΗ -ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΚΩΝ/ΛΗΣ ΤΟΥΣ ΔΩΣΑΜΕ ΤΟ ΦΩΣ ΓΙΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΕΓΟΜΕΝΗ ΑΝΑΓΕΝΗΣΗ , ΑΣΧΕΤΩΣ ΑΝ ΑΥΤΗ - ΤΗΝ ΑΝΑΓΕΝΗΣΗ - ΠΑΛΙ ΤΗΝ ΜΕΤΑΤΡΕΨΑΝ ΣΕ ΣΚΟΤΑΔΙ !!! ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΦΙΛΟΙ , ΔΕΝ ΜΑΣ ΣΩΖΕΙ Η ΕΥΡΩΠΗ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΣΩΣΕ , ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ , ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΑΣ , ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ ΣΤΟΝ ΘΕΟ ΜΟΝΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΣΩΣΗ!!! «… ζητείτε την βασιλείαν του Θεού, και ταύτα πάντα προστεθήσεται υμίν.»Λουκάν, (κεφ. 12 στιχ. 31)




Ἁγίου Κυρίλλου Ἀλεξανδρείας Λόγος κατά τῶν ὁμοφυλοφίλων

Ἁγίου Κυρίλλου Ἀλεξανδρείας
Λόγος κατά τῶν ὁμοφυλοφίλων
Εἰσαγωγή
Ἡ Ἐκκλησία ἔχει ὡς ἀποκλειστικό Της σκοπό τή σωτηρία καί θέωση τοῦ ἀνθρώπου, ψυχική καί σωματική [1], ὡς ὁμοίωση πρός τόν Χριστό ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι. Μεταξύ τῶν πνευματικῶν μέσων πού ἡ Ἐκκλησία μετέρχεται εἶναι καί ὁ ἐν ἀγάπῃ ἔλεγχος, ἡ στηλίτευση· καί ἡ δριμύτητα τοῦ ἐλέγχου εἶναι εὐθέως ἀνάλογη τόσο μέ τήν ἀναισθησία καί πώρωση πού ἔχει νά ἀντμετωπίσει ἐκ μέρους τῶν ἁμαρτωλῶν, ὅσο καί μέ τήν ζημία πού ἐπαπειλεῖται ἀπό τήν ἁμαρτία [2].
Ὁ λόγος τοῦ Ἁγίου Κυρίλλου Πατριάρχου Ἀλεξανδρείας (376-444) τόν ὁποῖον παρακάτω δημοσιεύουμε σέ μετάφραση, ἀφορᾷ στή μεγάλη ἁμαρτία καί διαστροφή τῆς ἐνεργοῦς ὁμοφυλοφιλίας καί ἀμφι-φυλοφιλίας (“bisexuality”), μολονότι ἐπιγράφεται «Λόγος στηλιτευτικός κατά εὐνούχων» [3]. Συμφώνως πρός τήν εὐαγγελική διαίρεση τῆς «εὐνουχίας» ἀπό τόν ἴδιο τόν Θεάνθρωπο Χριστό [4], ὑπάρχουν εὐνοῦχοι πού γεννήθηκαν ἔτσι, ὑπάρχουν ἐκεῖνοι πού εὐνουχίσθηκαν ἀπό τούς ἀνθρώπους, ὑπάρχουν ὅμως καί οἱ πνευματικῶς εὐνοῦχοι, γιά τούς ὁποίους ἡ «ἀπενεργοποίηση» τῶν σαρκικῶν λειτουργιῶν εἶναι κατόρθωμα [5], ἐπιτηδευόμενο γιά τήν εἴσοδο στή Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν. Ὁ συγκεκριμένος λόγος τοῦ Ἁγίου Κυρίλλου στρέφεται ἐναντίον ἐκείνων οἱ ὁποῖοι τή σωματική δυσλειτουργία ἤ ἀναπηρία τοῦ εὐνουχισμοῦ τήν ἔστρεψαν ὄχι πρός τόν πνευματικό ἀγῶνα, ἀφοῦ οὕτως ἤ ἄλλως ἀδράνησαν οἱ γενετήσιες λειτουργίες τους, ἀλλά πρός τόν γυναικισμό καί τήν ἐκθήλυνση (κιναιδισμό, σοδομισμό, «ὁμοφυλο-φιλία») ἤ τήν πιό ἄνετη (λόγῳ ἀδυναμίας τεκνοποιήσεως) ἐπιτέλεση τῆς μοιχείας καί πορνείας [6] (πορνεία ὀνομάζεται ἐκκλησιαστικῶς, ἡ ἄνευ γάμου μείξη ἤ συμβίωση καί ὄχι μόνον ἡ ἀγοραία –δηλαδή ἐπί χρήμασι- σχέση) [7].

ΤΟ ΔΑΚΡΥ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

ΤΟ ΔΑΚΡΥ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

«ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ,  ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ, Η ΑΠΟΚΤΕΝΝΟΥΣΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΦΗΤΑΣ ΚΑΙ ΛΙΘΟΒΟΛΟΥΣΑ ΤΟΥΣ ΑΠΕΣΤΑΛΜΕΝΟΥΣ…» (Ματθ. κγ´, 37-38)


Θλίψιν καί ἀγανάκτησιν προξενεῖ εἰς τήν ψυχήν ὁ λόγος τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ὁ ὁποῖος ἀπευθύνεται εἰς τήν Ἱερουσαλήμ, δηλαδή εἰς τούς κατοίκους τῆς προφητοκτόνου πόλεως. Ἐάν ὅμως ἐξετάσωμε καί δοῦμε γιά ποῖον λόγον ἐλέχθη ἡ φρᾶσις αὐτή, θά διαπιστώσωμε ὅτι κατά τό μᾶλλον ἤ ἧττον τό ἴδιο ἰσχύει καί γιά ἐμᾶς σήμερα.
Τά λόγια τοῦ Χριστοῦ εἶναι πράγματι πολύ συγκινητικά καί ἀποκαλύπτουν θλίψι, πόνο, ἀλλά καί τήν εὐαισθησία τοῦ Ἴδιου τοῦ Ἰησοῦ. Καί τοῦτο διότι ἡ καρδιά τοῦ Θεανθρώπου ξεχείλιζε ἀπό ἀγάπη καί στοργή γιά ὅλους τούς ἀνθρώπους. Αὐτός εἶναι καί ὁ λόγος γιά τόν ὁποῖο ὁ Χριστός παρομοιάζει τόν ἑαυτόν Του μέ ὄρνιθα «ποσάκις ἠθέλησα ἐπισυναγεῖν τά τέκνα σου ὅν τρόπον σου ἐπισυνάγει ὄρνις» (Ματθ. κγ´, 37). Ἡ ὄρνις εἶναι πολύ θερμή καί στοργική πρός τά μικρά της. Ὅπως δέ μᾶς διδάσκουν οἱ φυσιοδῖφες, ὅταν ἡ ὄρνις ἀντιλαμβάνεται ἐπερχόμενο κίνδυνο - γεράκι, φίδι, ἤ κάτι παρόμοιο -, ἀναστατώνεται, κράζει τά πουλάκια της καί σπεύδει ἀμέσως νά τά μαζεύσῃ καί νά τά σκεπάσῃ «ὑπό τάς πτέρυγάς» της, κάτω δηλαδή ἀπό τίς φτεροῦγες της. Καί εἶναι τόσο συγκινητικό ὅταν βλέπῃ κάποιος πώς εἶναι ἕτοιμη νά τά προστατεύσῃ καί νά τά σώσῃ μέ κίνδυνο τῆς ἰδικῆς της ζωῆς.

Απάντηση στον π.Θεόδωρο Ζήση και στα όσα λέγει περί αγιογραφήσεως της εικόνος της Αγίας Τριάδος!

  Απάντηση  στον π.Θεόδωρο Ζήση και στα όσα λέγει περί αγιογραφήσεως της εικόνος της Αγίας Τριάδος!

Είναι λυπηρό όταν διαπιστώνης πόσο έχει διαβρώση ο οικουμενισμός ακόμα και τους θεωρούμενους ως αντι-οικουμενιστές κληρικούς !!
Δεν του αρκεί που παραπληροφορή και καθησυχάζει τους ανησυχούντες χριστιανούς περί του οικουμενισμού , αλλά γίνεται και σύγχρονος εικονομάχος πολεμόντας και την εικόνα της Αγίας Τριάδος του συνθρόνου  η οποία υπάρχει στον χώρο της ορθοδόξου εκκλησίας για πάνω από  1500 χρόνια , χωρίς ποτέ κάποιος άγιος ή σύνοδος της Εκκλησίας να πή ή να γράψει κάτι εναντίον της , και βρέθηκαν οι σύνχρονοι οικουμενιστές και αιρετικοί !! Οι οποίοι θέλουν στο όνομα του αντίχριστου οικουμενισμού να καταστρέψουν- καταργήσουν το 95% των αγίων εικόνων !! Ο Θεός να τον ελεήση !!!!

το λίνκ με το βίντεο στο οποίο βλασφημή κατά της Αγίας Τριάδος !!!
http://www.impantokratoros.gr/F7503F78.el.aspx

Η απάντηση σε όσα αιρετικά και βλάσφημα λέγει:

Η ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΣΙΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ

Η συνωμοσία του Όφεως.

Η συνωμοσία του Όφεως.

του Νίκου Χειλαδάκη
Συγγραφέα
Στις αρχές του εικοστού πρώτου αιώνα η ανθρωπότητα για πολλούς ζει την αποκορύφωση του προπατορικού αμαρτήματος.  Η αδιάκοπη προσπάθεια του «εκσυγχρονισμένου νέου» ανθρώπου να τοποθετήσει τον εαυτό του στην θέση του Θεού, να γίνει δηλαδή Θεός χωρίς Θεό, να πετύχει την θέωση χωρίς την κάθαρση και την φώτιση, να κυριαρχήσει στην φύση περιφρονώντας την δημιουργία, να κατασκευάσει αυτή την ίδια την ζωή, χωρίς όμως να υπολογίζει στην ύπαρξη της ψυχής, να πετύχει την αθανασία περιφρονώντας την  θνητότητα του και τέλος, ίσως το κυριότερο, μέσω μιας αδίστακτης και παγκόσμιας ελίτ να εκμηδενίσει το μεγαλύτερο
δώρο του Θεού προς τον άνθρωπο, δηλαδή το αυτεξούσιο, οδηγεί με γοργό ρυθμό την μεγάλη πλειοψηφία των ανθρώπων, που θα έχει μετατραπεί σε ανθρωποειδή-ζώα, σε υλικό και πνευματικό αφανισμό σύμφωνα με τα ιδιοτελή της συμφέροντα.

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥΑΡΧ. ΦΙΛΟΘΕΟΥ ΖΕΡΒΑΚΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΕΑ ΔΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ ΤΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ ''ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ ΑΡ. ΦΥΛ. 62 ΑΠΡΙΛΙΟΣ 1966

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΑΡΧ. ΦΙΛΟΘΕΟΥ ΖΕΡΒΑΚΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΕΑ ΔΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ ΤΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ
''ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ ΑΡ. ΦΥΛ. 62 ΑΠΡΙΛΙΟΣ 1966


ἐσχάταις ἡμέραις ἐνστήσονται καιροὶ χαλεποί·

ἐσχάταις ἡμέραις ἐνστήσονται καιροὶ χαλεποί·

Β ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗ
 Κεφάλαιο 3

1 Τοῦτο δὲ γίνωσκε, ὅτι ἐν ἐσχάταις ἡμέραις ἐνστήσονται καιροὶ χαλεποί· 2 ἔσονται γὰρ οἱ ἄνθρωποι φίλαυτοι, φιλάργυροι, ἀλαζόνες, ὑπερήφανοι, βλάσφημοι, γονεῦσιν ἀπειθεῖς, ἀχάριστοι, ἀνόσιοι, 3 ἄστοργοι, ἄσπονδοι, διάβολοι, ἀκρατεῖς, ἀνήμεροι, ἀφιλάγαθοι, 4 προδόται, προπετεῖς, τετυφωμένοι, φιλήδονοι μᾶλλον ἢ φιλόθεοι, 5 ἔχοντες μόρφωσιν εὐσεβείας, τὴν δὲ δύναμιν αὐτῆς ἠρνημένοι. καὶ τούτους ἀποτρέπου. 6 ἐκ τούτων γάρ εἰσιν οἱ ἐνδύνοντες εἰς τὰς οἰκίας καὶ αἰχμαλωτίζοντες γυναικάρια σεσωρευμένα ἁμαρτίαις, ἀγόμενα ἐπιθυμίαις ποικίλαις, 7 πάντοτε μανθάνοντα καὶ μηδέποτε εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν δυνάμενα. 8 ὃν τρόπον δὲ Ἰαννῆς καὶ Ἰαμβρῆς ἀντέστησαν Μωϋσεῖ, οὕτω καὶ οὗτοι ἀνθίστανται τῇ ἀληθείᾳ, ἄνθρωποι κατεφθαρμένοι τὸν νοῦν, ἀδόκιμοι περὶ τὴν πίστιν. 9 ἀλλ' οὐ προκόψουσιν ἐπὶ πλεῖον· ἡ γὰρ ἄνοια αὐτῶν ἔκδηλος ἔσται πᾶσιν, ὡς καὶ ἐκείνων ἐγένετο. 10 Σὺ δὲ παρηκολούθηκάς μου τῇ διδασκαλίᾳ, τῇ ἀγωγῇ, τῇ προθέσει, τῇ πίστει, τῇ μακροθυμίᾳ, τῇ ἀγάπῃ, τῇ ὑπομονῇ, 11 τοῖς διωγμοῖς, τοῖς παθήμασιν, οἷά μοι ἐγένοντο ἐν Ἀντιοχείᾳ, ἐν Ἰκονίῳ, ἐν Λύστροις, οἵους διωγμοὺς ὑπήνεγκα! καὶ ἐκ πάντων με ἐρρύσατο ὁ Κύριος. 12 καὶ πάντες δὲ οἱ θέλοντες εὐσεβῶς ζῆν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ διωχθήσονται· 13 πονηροὶ δὲ ἄνθρωποι καὶ γόητες προκόψουσιν ἐπὶ τὸ χεῖρον, πλανῶντες καὶ πλανώμενοι. 14 σὺ δὲ μένε ἐν οἷς ἔμαθες καὶ ἐπιστώθης, εἰδὼς παρὰ τίνος ἔμαθες, 15 καὶ ὅτι ἀπὸ βρέφους τὰ ἱερὰ γράμματα οἶδας, τὰ δυνάμενά σε σοφίσαι εἰς σωτηρίαν διὰ πίστεως τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ. 16 πᾶσα γραφὴ θεόπνευστος καὶ ὠφέλιμος πρὸς διδασκαλίαν, πρὸς ἔλεγχον, πρὸς ἐπανόρθωσιν, πρὸς παιδείαν τὴν ἐν δικαιοσύνῃ, 17 ἵνα ἄρτιος ᾖ ὁ τοῦ Θεοῦ ἄνθρωπος, πρὸς πᾶν ἔργον ἀγαθὸν ἐξηρτισμένος.


Τὰ πολλὰ θελήματα καὶ οἱ ἐπιθυμίες, ποὺ ὑπάρχουν στὸν ἄνθρωπο καὶ ἡ μάχη ποὺ ὑπάρχει ἀνάμεσά τους.



Τὰ πολλὰ θελήματα καὶ οἱ ἐπιθυμίες, ποὺ ὑπάρχουν στὸν ἄνθρωπο καὶ ἡ μάχη ποὺ ὑπάρχει ἀνάμεσά τους.

Γνώριζε ὅτι στὸν πόλεμο αὐτό, δυὸ θελήσεις ὑπάρχουν μέσα μας ἀντίθετες ἀναμεταξύ τους· ἡ μία, τοῦ λογικοῦ καὶ γι᾿ αὐτὸ λέγεται, θέλησις λογική, καὶ ἀνώτερη· ἡ ἄλλη, τῆς αἰσθήσεως καὶ γι᾿ αὐτὸ ὀνομάζεται, θέλησις αἰσθητικὴ καὶ κατώτερη, ἡ ὁποία ἀκόμη πιὸ συνηθισμένα, ὀνομάζεται θέλησις ἄλογη, θέλησις διαθέσεως σάρκας καὶ πάθους· μὲ τὴν ἀνώτερη καὶ λογικὴ θέλησι ἐπιθυμοῦμε ὅλα τὰ καλά· καὶ μὲ τὴν κατώτερη καὶ παράλογη θέλησι, ἐπιθυμοῦμε ὅλα τὰ κακά· λοιπόν, ὅταν ἐμεῖς θέλουμε κανένα πρᾶγμα μὲ μόνον τὴν αἴσθησι, ἕως ποὺ δὲν ταιριάζουμε μὲ τὴν ἀνώτερη καὶ λογικὴ θέλησι νὰ τὸ θέλουμε, δὲν λογαριάζεται, ὅτι τὸ θέλουμε στὰ ἀλήθεια. Ὁπότε ὅλος ὁ ἀόρατος πόλεμος, πρῶτα σε αὐτὸ μένει, δηλαδή, στὸ νὰ μὴ γέρνει ἡ ἀνώτερη θέλησι στὴ κατώτερη. Γιατὶ, ἡ λογικὴ θέλησι, ἡ ὁποία βρίσκεται ἀνάμεσα στὴ θέλησι τοῦ Θεοῦ, ποὺ μένει πάνω της καὶ σὲ ἐκείνη τῆς αἰσθήσεως, ποὺ εἶναι κάτω της, πολεμεῖται πάντα καὶ ἀπὸ τὴ μία καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη. Ἐπειδὴ καὶ κάθε μία ἀπὸ αὐτὲς θέλει νὰ τὴν παρασύρῃ καὶ νὰ τὴν ὑποτάξη στὸν ἑαυτό της (19).

Πῶς πρέπει νὰ ἑτοιμαζώμαστε γιὰ τὴν Αγία Κοινωνία, γιὰ νὰ παρακινηθοῦμε στὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ.


Πῶς πρέπει νὰ ἑτοιμαζώμαστε γιὰ τὴν Αγία Κοινωνία, γιὰ νὰ παρακινηθοῦμε στὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ.

Γιὰ νὰ παρακινηθῇς μὲ τὸ ἐπουράνιο αὐτὸ μυστήριο στὴν ἀγάπη πρὸς τὸν Θεό, θὰ σκεφθῇς μὲ τὸ λογισμό σου τὴν ἀγάπη ποὺ ἔχει πρὸς ἐσένα ὁ Θεός, σκεπτόμενος ἀπὸ τὸ προηγούμενο βράδυ ὅτι ἐκεῖνος ὁ Μεγάλος καὶ Παντοκράτορας Θεὸς δὲν ἀρκέσθηκε μόνο στὸ ὅτι σὲ ἔπλασε κατ᾿ εἰκόνα καὶ καθ᾿ ὁμοίωσι καὶ ὅτι ἔστειλε στὴ γῆ τὸν Μονογενῆ του Υἱὸ νὰ περπατήσῃ τριάντα τρία χρόνια, γιὰ νὰ σὲ ζητήσῃ καὶ γιὰ νὰ ὑποφέρῃ σκληρότατα πάθη καὶ τὸν βασανιστικὸ θάνατο τοῦ σταυροῦ, γιὰ νὰ σὲ ἐξαγοράση ἀπὸ τὰ χέρια τοῦ διαβόλου, ἀλλὰ ἀκόμη θέλησε νὰ σοῦ τὸν ἀφήσῃ γιὰ τὴν ἀνάγκη καὶ γιὰ τὴν τροφή σου σὲ αὐτὸ τὸ θειότατο Μυστήριο. Σκέψου καλά, παιδί μου, τὰ ἀκατανόητα μεγαλεῖα αὐτῆς τῆς ἀγάπης, ποὺ τὴν κάνουν σὲ ὅλα της τὰ μέρη πάρα πολὺ τέλεια καὶ ὑπέροχη.

Α´) Διότι ἂν σκεφθοῦμε ὅτι ὁ Θεὸς μᾶς ἀγάπησε αἰώνια καὶ ἄναρχα, καὶ ὅσο εἶναι αὐτὸς αἰώνιος κατὰ τὴν Θεότητά του, ἄλλο τόσο αἰώνια εἶναι καὶ ἡ ἀγάπη του, μὲ τὴν ὁποία πρὸ πάντων τῶν αἰώνων ἀποφάσισε νὰ μᾶς δώσῃ τὸν Υἱό του μὲ αὐτὸν τὸν θαυμάσιο τρόπο! Γι᾿ αὐτό, εὐφραινόμενος ἐσωτερικά, μπορεῖς νὰ πῇς τὰ ἑξῆς μὲ πνευματικὴ χαρά: Λοιπὸν σὲ ἐκείνη τὴν ἄβυσσο τῆς αἰωνιότητας ἦταν ἡ μικρότητά μου, τόσο ψηφισμένη (ὑπολογισμένη) καὶ ἀγαπημένη ἀπὸ τὸν ἀπόλυτο Θεό, σὲ τέτοιο τρόπο ποὺ αὐτὸς σκεπτόταν γιὰ μένα καὶ ἐπιθυμοῦσε μὲ θέλησι τῆς ἀνεκδιήγητης ἀγάπης του νὰ μοῦ δώσῃ γιὰ βρῶσι τὸν Μονογενῆ του Υἱό;

ΘΕΟΠΝΕΥΣΤΟΙ ΜΑΡΤΥΡΙΑΙ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΙΡΕΣΕΩΣ ΟΤΙ Η ΚΕΦΑΛΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΘΕΪΚΗ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΟΣ Η ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΣ ΑΡΧ. +ΙΩΑΣΑΦ

ΘΕΟΠΝΕΥΣΤΟΙ  ΜΑΡΤΥΡΙΑΙ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΙΡΕΣΕΩΣ ΟΤΙ Η ΚΕΦΑΛΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΘΕΪΚΗ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΟΣ  Η ΑΓΙΑ  ΤΡΙΑΣ 
ΑΡΧ. +ΙΩΑΣΑΦ



ΜΑΡΤΥΡΙΑΙ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΙΡΕΣΕΩΣ ΟΤΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΠΡΟ ΤΗΣ ΣΑΡΚΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΑΡΧ. +ΙΩΑΣΑΦ

ΜΑΡΤΥΡΙΑΙ  ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΙΡΕΣΕΩΣ ΟΤΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΠΡΟ ΤΗΣ ΣΑΡΚΩΣΕΩΣ  ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ 
ΑΡΧ. +ΙΩΑΣΑΦ 





ΘΕΟΠΝΕΥΣΤΟΙ ΜΑΡΤΥΡΙΑΙ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΟΤΙ Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΑΙΩΝΙΟΣ ΘΕΟΣ Ο ΕΙΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ ΑΡΧ. + ΙΩΑΣΑΦ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΟΥ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥ


ΘΕΟΠΝΕΥΣΤΟΙ ΜΑΡΤΥΡΙΑΙ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΟΤΙ Ο ΙΗΣΟΥΣ  ΧΡΙΣΤΟΣ  ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΑΙΩΝΙΟΣ ΘΕΟΣ Ο ΕΙΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ
ΑΡΧ. + ΙΩΑΣΑΦ
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΟΥ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥ




ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ + ΙΩΑΣΑΦ ΠΩΣ Ο ΠΡΩΗΝ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΕΓΙΝΕ ΑΡΧΗΓΟΣ ΑΙΡΕΣΕΩΣ , ΣΧΙΣΜΑΤΟΣ , ΚΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΟΣ , ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΠΕΡΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΗΣ ΑΥΤΗΣ

ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ + ΙΩΑΣΑΦ 
ΠΩΣ Ο ΠΡΩΗΝ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΕΓΙΝΕ ΑΡΧΗΓΟΣ ΑΙΡΕΣΕΩΣ , ΣΧΙΣΜΑΤΟΣ , ΚΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΟΣ , ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΠΕΡΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΗΣ ΑΥΤΗΣ



Περί θεωρίας Θεοῦ καί θείων πραγμάτων καί Ἁγίου Πνεύματος παραδόξου ἐνεργείας˙ καί περί τῶν ἰδίων τῆς Ἁγίας καί ὁμοουσίου Τριάδος˙ καί ὅτι ὁ μή φθάσας εἰσελθεῖν εἰς τήν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν οὐδέν ὠφεληθήσεται, κἄν ἐκτός γένηται τῶν τοῦ ᾅδου κολάσεων.

Περί θεωρίας Θεοῦ καί θείων πραγμάτων καί Ἁγίου Πνεύματος παραδόξου ἐνεργείας˙ καί περί τῶν ἰδίων τῆς Ἁγίας καί ὁμοουσίου Τριάδος˙ καί ὅτι ὁ μή φθάσας εἰσελθεῖν εἰς τήν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν οὐδέν ὠφεληθήσεται, κἄν ἐκτός γένηται τῶν τοῦ ᾅδου κολάσεων.

Τί τό ἐν ἐμοί παρά σοῦ εἰργασμένον, ὦ τῶν πάντων αἴτιε Θεέ καί μέδον; Τί γάρ καί εἴπω, τί δ᾿ ἄρα ἐννοήσω; Μέγα μέν ἐμοί τό ὁρώμενον θαῦμα, ἄγνωστον δ᾿ ἐστί καί ἀόρατον πᾶσι. Ποῖον τοῦτο, λέξον μοι; Πιστῶς ἐξείπω˙ σκότει καί σκιᾷ, αἰσθητοῖς καί αἰσθήσει, κτίσει ἐνύλῳ, αἵματι καί σαρκί τε κρατοῦμαι, συμπέρφυρμαι, Σῶτερ, ὁ τάλας. Ἐν τούτοις δ᾿ ὄντα δυστυχῶς καί ἀθλίως ἔκπληξις συνέχει με θέλοντα φράσαι˙ βλέπω νοερῶς˙ ποῦ, τί ἤ πῶς, οὐκ οἶδα. Τό γάρ πῶς ἀνέκφραστόν ἐστιν εἰς ἅπαν, τό δέ ποῦ γνωστόν καί ἄγνωστον δοκεῖ μοι˙ γνωστόν μέν, ὅτι ἐν ἐμοί καθορᾶται καί μακρόθεν δείκνυται αὐτό γε πάλιν, ἄγνωστον δ᾿ ὅμως ὡς κἀμέ συναπάγον ἐν τῷ μηδαμοῦ μηδαμῶς ὅλως τόπῳ καί τῶν αἰσθητῶν λήθην μοι ἐμπαρέχον καί τῶν ὑλικῶν πάντων καί βλεπομένων ἔξω με γυμνόν καί σώματος ἐξάγον.

Τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἡμῶν Συμεών του νεου θεολόγου, εὐχή μυστική, δι᾿ ἧς ἐπικαλεῖται τό Πνεῦμα τό Ἅγιον ὁ αὐτό προορῶν.

Τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἡμῶν Συμεών του νεου θεολόγου, εὐχή μυστική, δι᾿ ἧς ἐπικαλεῖται τό Πνεῦμα τό Ἅγιον ὁ αὐτό προορῶν.
Ἐλθέ τό φῶς τό ἀληθινόν, ἐλθέ ἡ αἰώνιος ζωή, ἐλθέ τό ἀποκεκρυμμένον μυστήριον, ἐλθέ ὁ ἀκατονόμαστος θησαυρός, ἐλθέ τό ἀνεκφώνητον πρᾶγμα, ἐλθέ τό ἀκατανόητον πρόσωπον, ἐλθέ ἡ ἀΐδιος ἀγαλλίασις, ἐλθέ τό ἀνέσπερον φῶς, ἐλθέ πάντων τῶν μελλόντων σωθῆναι ἡ ἀληθινή προσδοκία, ἐλθέ τῶν κειμένων ἡ ἔγερσις, ἐλθέ τῶν νεκρῶν ἡ ἀνάστασις, ἐλθέ ὁ δυνατός, ὁ πάντα ἀεί ποιῶν καί μεταποιῶν καί ἀλλοιῶν μόνῳ τῷ βούλεσθαι! Ἐλθέ ὁ ἀόρατος καί ἀναφής πάντῃ ἀψηλάφητος, ἐλθέ ὁ ἀεί μένων ἀμετακίνητος καί καθ᾿ ὥραν ὅλος μετακινούμενος καί ἐρχόμενος πρός ἡμᾶς τούς ἐν τῷ ᾅδη κειμένους, ὁ ὑπεράνω πάντων τῶν οὐρανῶν, ἐλθέ τό περιπόθητον ὄνομα καί θρυλούμενον, λαληθῆναι δέ παρ᾿ ἡμῶν, ὅπερ εἷς, ἤ γνωσθῆναι, ὁποῖος ἤ ποταπός, ὅλως ἡμῖν ἀνεπίδεκτον.

Η ΑΓΙΑ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ Η ΦΑΝΕΡΩΣΙΣ ΚΑΙ Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΤΡΙΑΔΙΚΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ Η ΙΔΡΥΣΙΣ ¨Η ΤΟ ΓΕΝΕΘΛΙΟΝ ΑΥΤΗΣ

                                                            Η ΑΓΙΑ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ
Η ΦΑΝΕΡΩΣΙΣ ΚΑΙ Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΤΡΙΑΔΙΚΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ Η ΙΔΡΥΣΙΣ ¨Η ΤΟ ΓΕΝΕΘΛΙΟΝ ΑΥΤΗΣ



«Τῆς ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ τῆς ΠΡΩΤΗΣ τῆς ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ  τῆς ΠΡΟ ἡλίου καὶ σελήνης ἐκτισμένης... τὴν ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ οὐ νῦν εἶναι ἀλλ᾽ΑΝΩΘΕΝ, ἦν γὰρ Πνευματικὴ ὡς καὶ ὁ Ἰησοῦς ἡμῶν, ΕΦΑΝΕΡΩΘΗ δὲ ἐπ᾽ ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν ἵνα ἡμᾶς σώσῃ, ἡ ΕΚΚΛΗΣΙΑ Πνευματικὴ οὖσα ΕΦΑΝΕΡΩΘΗ τῇ Σαρκὶ τοῦ Ἰησοῦ...»
(Ἅγιος Κλήμης ἐπίσκ. Ρώμης, Β' Κορ. 14, ΒΕΠΕΣ 1, σελ. 45 & ΕΠΕ 3, 358-365).

«Ἡ Ἁγία Καθολικὴ ΕΚΚΛΗΣΙΑ, καὶ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ὄντως ὠνομασμένος ἀπαρχῆς, καὶ ΣΥΝ Τῼ ΑΔΑΜ καὶ ΠΡΟ ΤΟΥ ΑΔΑΜ, καὶ ΠΡΟ ΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ σὺν ΧΡΙΣΤῼ ΘΕΛΗΜΑΤΙ τοῦ ΠΑΤΡΟΣ καὶ ΥΙΟΥ καὶ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ, καὶ μετὰ πάντων τῶν κατὰ γενεὰν Θεῷ εὐαρεστησάντων πιστευόμενος, καὶ ἐν τῇ Αὐτοῦ παρουσίᾳ ἐν κόσμῳ σαφῶς ΑΠΟΚΑΛΥΦΘΕΙΣ»
(Ἅγιος Ἐπιφάνιος Κύπρου, P.G. 42, 784C-D).

«Εἰς Μίαν, Ἁγίαν, Καθολικὴν καὶ Ἀποστολικὴν Ἐκκλησίαν. Οὐ γὰρ εἰς ΑΛΛΗΝ μὲν διὰ τῶν Προφητῶν, εἰς ΑΛΛΗΝ δὲ διὰ τῶν Ἀποστόλων ἐλάλησε τὸ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟ ΑΓΙΟΝ»
(Εὐθύμιος Ζυγαβηνός, P.G. 131, 17-20).

Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΤΩΝ Γ.Ο.Χ. ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΥΡΟΣ ΜΑΤΘΑΙΟΣ Α´ ΚΑΡΠΑΘΑΚΗΣ ΚΑΙ ΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΑΙ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑΙ ΤΟΥ 1948


Ο   ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ  ΤΩΝ  Γ.Ο.Χ. ΑΘΗΝΩΝ  ΚΑΙ  ΠΑΣΗΣ  ΕΛΛΑΔΟΣ
ΚΥΡΟΣ  ΜΑΤΘΑΙΟΣ  Α´  ΚΑΡΠΑΘΑΚΗΣ 
ΚΑΙ  ΑΙ  ΙΣΤΟΡΙΚΑΙ  ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑΙ  ΤΟΥ  1948


          

 
Ἀποτελεῖ δι᾽ ἡμᾶς ἱερὸν χρέος ἡ κατ᾽ ἔτος ἀνάμνησις καὶ ἀναφορὰ εἰς τὸν Ἀλήστου μνήμης Ἀοίδιμον καὶ Ἀείμνηστον Ἀρχιεπίσκοπον τῶν Γ.Ο.Χ. Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος κυρὸν ΜΑΤΘΑΙΟΝ Α´ (Καρπαθάκην), κατὰ τὴν ἡμέραν τῆς ὁσιακῆς κοιμήσεώς του τὴν 14-5-1950.
            Ἤδη ἔχουν παρέλθει 63 ἔτη ἀπὸ τὴν ἐκδημίαν του ἐκ τῆς Στρατευομένης εἰς τὴν Θριαμβεύουσαν ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ τοῦ ΘΕΟΥ, καὶ ἡ μνήμη του διατηρεῖται ζωντανή, ὡς νὰ εὑρίσκεται ἐν ζωῇ.
            Ἐφέτος δὲν θὰ ἀναφερθῶμεν γενικῶς εἰς τὸν θεάρεστον καὶ θαυμαστὸν βίον του, ἀλλὰ εἰς τὴν κορωνίδα τῶν Ἐκκλησιαστικῶν Πράξεών του, τὴν Ἱστορικῆς σημασίας Χειροτονίαν Ἐπισκόπου εἰς τὴν ὁποίαν προέβη ὡς Ἐπίσκοπος Βρεσθένης, εὑρισκόμενος εἰς τὰς δυσμὰς τοῦ βίου του, 87 ἐτῶν, Μόνος Ὀρθόδοξος Ἀρχιερεύς.Αὐτὴ ἡ πρᾶξις τὸν ἀνέδειξε Βιβλικὴν Μορφὴν καὶ Γνήσιον Ἀποστολικὸν Διάδοχοντῶν Ἁγίων Ἀποστόλων τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ ὁποῖος εἶναι ἡ Ἀδιάδοχος Θεϊκὴ ΚΕΦΑΛΗ τῆς Ἐκκλησίας.

ΚΙΝΗΜΑ ΕΥΣΕΒΕΙΑΣ Ένα Παλαιό μεν επίκαιρο δε άρθρο προς τους λεγόμενους αντιοικουμενιστές , αποτοιχισμένους του νέου αλλά , και του παλαιού ημερολογίου

ΚΙΝΗΜΑ ΕΥΣΕΒΕΙΑΣ
Ένα Παλαιό μεν επίκαιρο δε , άρθρο  προς τους λεγόμενους αντιοικουμενιστές  ,                αποτοιχισμένους,  του  νέου, αλλά και του παλαιού ημερολογίου !





































πηγή: περιοδικό ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ Ιαν. Φεβρ. 1985







ΥΠΟΚΡΙΝΟΜΕΝΟΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ-ΠΑΣΧΑΛΙΟ ΚΑΙ ΣΧΙΣΜΑ !!!!! ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΑΚΟΜΑ ΙΣΧΥΡΙΖΟΝΤΑΙ ΟΤΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΕΙΝΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΔΟΧΗ!

ΟΣΟΙ ΠΙΣΤΟΙ  ΑΦΥΠΝΙΣΘΕΙΤΕ: ΥΠΟΚΡΙΝΟΜΕΝΟΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ-ΠΑΣΧΑΛΙΟ ΚΑΙ ΣΧΙΣΜΑ !!!!!
ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΑΚΟΜΑ ΙΣΧΥΡΙΖΟΝΤΑΙ ΟΤΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΕΙΝΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΔΟΧΗ!

ἀλλὰ καὶ ἐὰν ἡμεῖς ἢ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ εὐαγγελίζηται ὑμῖν παρ' ὃ εὐηγγελισάμεθα ὑμῖν, ἀνάθεμα ἔστω. (Γαλ.1,8
Στήκετε και κρατείτε τας παραδόσεις, ας εδιδάχθητε είτε διά λόγου είτε δι΄ επιστολής ημών (2 Θεσσαλ. 2,15) 
"Γνώσεσθε τήν ἀλήθειαν καί ἡ ἀλήθεια ἐλευθερώση ὑμᾶς", λέγει τό Εὐαγγέλιον,

 ἀλλά καί ὁ Μέγας Βασίλειος συνιστᾶ: "Οὐδείς ἁπλῶς οὐδέ ἀνεξετάστως ἀπό τῶν ὑποκρινομένων τήν ἀλήθειαν συναρπάζεσθαι"(Μεγάλου Βασιλείου , Ὅροι Ἠθικοί, ΚΗ, 1) (= Κανείς ἐπιπολαίως καί χωρίς ἀκριβῆ ἐξέτασιν νά μήν παρασύρεται ἀπό ἐκείνους οἱ ὁποῖοι ὑποκρίνονται ὅτι κηρύσσουν τήν ἀλήθειαν.) 
ΠΑΣΧΑΛΙΟ ΚΑΙ ΣΧΙΣΜΑ 

Μπορούμε να γίνουμε άγιοι σήμερα; Αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου

 Μπορούμε να γίνουμε άγιοι σήμερα; Αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου 


Πολλές φορές ἀκοῦμε  τούς χριστιανούς νά λένε:

«Ἄν ζούσαμε κι’ ἐμεῖς στήν ἐποχή τῶν Ἀποστόλων καί ἀξιωνόμασταν νά δοῦμε τό Χριστό, ὅπως Τόν εἶδαν ἐκεῖνοι, θά γινόμασταν ἅγιοι, ὅπως ἔγιναν κι’ αὐτοί». Ὅσοι σκέφτονται ἔτσι, ξεχνοῦν ὅτι Ἐκεῖνος πού μιλοῦσε στόν καιρό τῶν ἀποστόλων, μιλάει καί τώρα. Ἴσως ὅμως καί πάλι νά πεῖ κάποιος: «Μά δέν εἶναι τό ἴδιο πράγμα νά δεῖ κανείς τό Χριστό μέ τά μάτια του, ὅπως Τόν εἶδαν οἱ ἀπόστολοι, καί ν’ ἀκούει μόνο τά λόγια Του ἀπό ἄλλους ἤ νά τά διαβάζει στή Γραφή, ὅπως ἐμεῖς σήμερα».

Κι’ ἐγώ ἀπαντῶ, ὅτι δέν εἶναι ὁπωσδήποτε τό ἴδιο τό τότε καί τό τώρα. Ἀλλά τό τωρινό εἶναι πολύ μεγαλύτερο ἀπό ἐκεῖνο πού ἔζησαν οἱ Ἀπόστολοι, κι’ εὐκολότερα μᾶς φέρνει  στήν πίστη!

Μήν παραξενεύεστε. Μόνο ἀκοῦστε με.

Παλαιά Διαθήκη:«ΠΡΟΕΛΑΒΕ ΤΗΝ ΚΑΙΝΗΝ Η ΠΑΛΑΙΑ. ΟΥ ΚΑΙΝΑ ΤΑ ΚΑΙΝΑ»

Παλαιά Διαθήκη:«ΠΡΟΕΛΑΒΕ ΤΗΝ ΚΑΙΝΗΝ Η ΠΑΛΑΙΑ. ΟΥ ΚΑΙΝΑ ΤΑ ΚΑΙΝΑ»

ΝΙΚΟΛΑΟΣ Π. ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ

«ΠΡΟΕΛΑΒΕ ΤΗΝ ΚΑΙΝΗΝ Η ΠΑΛΑΙΑ. ΟΥ ΚΑΙΝΑ ΤΑ ΚΑΙΝΑ»

(ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ)
Από το συνέδριο που οργανώθηκε στη Θεσσαλονίκη από την εταιρεία Ορθοδόξων Σπουδών με θέμα Φαινόμενα Νεοειδωλολατρείας.

Τον τελευταίο καιρό ορισμένοι, οι οποίοι αγνοούν τα πράγματα γύρω από τα θέματα της πίστεώς μας, παραθεωρούν την Π.Διαθήκη από παρεξήγηση ή σκόπιμα, όπως π.χ. οι νεοειδωλολάτρες, και ρωτούν : «Γιατί η Εκκλησία και μάλιστα η Ορθόδοξος, περιέλαβε την - κατ' αυτούς Εβραϊκήν ή Ιουδαϊκήν Βίβλον στον κανόνα της Αγίας Γραφής και μάλιστα την προέταξε της Καινής, ονομάζοντάς την Π.Διαθήκη;». (Κανόνα ονομάζουμε την συλλογή των επί μέρους θεόπνευστων γραφών [βιβλίων], τα οποία αποτελούν την Αγίαν Γραφήν).

Αλλά η Π. Διαθήκη δεν είναι Ιουδαϊκή Βίβλος, είναι οικουμενική. Ιδιαιτέρως από τότε που μετεφράσθη στην Ελληνική, επί Πτολεμαίου του Φιλαδέλφου (285-246 π.χ.) από 72 σοφούς Ιουδαίους γραμματείς και ικανούς γλωσσολόγους, την τότε οικουμενική γλώσσα. Ούτε η Κ. Διαθήκη παραμέρισε την Παλαιάν. Τούτο Δε είναι φανερόν από το γεγονός, ότι κατέχει στο βίο και την λατρεία της Εκκλησίας ιδιάζουσα και εξέχουσα θέση. Για την Εκκλησία τυχόν παραμερισμός της Παλαιάς Διαθήκης θα συμπαρασύρη αυτόματα και την απόρριψη της Καινής. Διότι Παλαιά και Καινή είναι, κατά τη φράση του Ιερού Χρυσοστόμου, «δύο παιδίσκαι», οι οποίες «δορυφορούν τον ένα Δεσπότην» Χριστό.

Οι κοινωνούντες μετά των αιρετικών ομολογούν!!Παπισμός Οικουμενισμός:ΤΟ ΕΠΙΣΗΜΟ ΙΕΡΑΤΕΙΟ ΕΧΕΙ ΗΔΗ ΤΑΧΘΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟ!!


Οι κοινωνούντες μετά των αιρετικών ομολογούν!!  Παπισμός Οικουμενισμός:ΤΟ ΕΠΙΣΗΜΟ ΙΕΡΑΤΕΙΟ ΕΧΕΙ ΗΔΗ ΤΑΧΘΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟ!! 
Το Οικουμενικό Πατριαρχείο, ο κ. Βαρθολομαίος και πολλοί εγχώριοι επίσκοποι, είναι θερμοί εκπρόσωποι μιας φοβερής αίρεσης:
της αίρεσης του Οικουμενισμού.


ΕΙΚΟΝΑ ΘΛΙΨΗΣ ΚΑΙ ΑΙΣΧΟΥΣ

Ο παπισμός είναι μια νοθεία της πίστης μας, που από τους αγίους πατέρες και τις οικουμενικές συνόδους έχει αναγνωριστεί ως αίρεση. Κατά παράβαση και περιφρόνηση της Αγ. Γραφής των Οικουμενικών Συνόδων και των δογμάτων, ο κ. Βαρθολομαίος, δέχεται και εφαρμόζει την Πατριαρχική Εγκύκλιο του 1920, η οποία θέτει στο περιθώριο τα δόγματα της Εκκλησίας και θεωρεί τις «εκκλησίες» των αιρετικών «σεβάσμιες», «συγκληρονόμους» και «μέλη του ιδίου σώματος». Ανεγνώρισε τον παπισμό ως «εκκλησία» στο Balamand του Λιβάνου το 1993. Κήρυξε δηλαδή ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν είναι η μοναδική εκκλησία και; όπως ορίστηκε στο Σύμβολο της Πίστεως- αλλά εξισώνεται με διάφορες αιρέσεις και σχίσματα (1). Και όχι μόνο αυτό αλλά υπέγραψε «Κοινή Μαρτυρία Πίστεως» κατά τη οποία και οι δυο εκκλησίες είναι «αδελφές» εκκλησίες και έχουν έγκυρα μυστήρια.
Παρέδωσε την Θεία Κοινωνία σε αβάπτιστους παπικούς στην Ραβέννα της Ιταλίας!!! (2). Βεβήλωσε το μυστήριο του βαπτίσματος, επαινώντας τη βάπτιση Ορθοδόξου νηπίου με ανάδοχο Μουσουλμάνα!!! (3).

Ομιλία εις την Κυριακήν των Μυροφόρων ΤΟΥ ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ

Ομιλία εις την Κυριακήν των Μυροφόρων
ΤΟΥ ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ

(Όπου και αναφέρεται ότι πρώτη ή Θεοτόκος είδε τον Κύριο μετά την εκ νεκρών ανάστασί του)

Η ανάστασις του Κυρίου είναι ανανέωσης της ανθρωπινής φύσεως. Και για τον πρώτο Αδάμ, πού λόγω της αμαρτίας καταπόθηκε από τον θάνατο και δια του θανάτου επέστρεψε στην γη, από οπού πλάσθηκε, είναι αναζώωσις και ανάπλασης και επάνοδος προς την αθάνατη ζωή. Εκείνον λοιπόν στην αρχή κανένας άνθρωπος δεν τον είδε να πλάθεται και να παίρνει ζωή (αφού κανένας άνθρωπος δεν υπήρχε ακόμη εκείνη την ώρα). Όταν όμως έλαβε την πνοή της ζωής με το θείο εμφύσημα, πρώτη από όλους τους άλλους τον είδε μια γυναίκα (διότι ή Εύα στάθηκε ό πρώτος άνθρωπος μετά από εκείνον).

Με τον ίδιο τρόπο λοιπόν και τον δεύτερο Αδάμ, δηλαδή τον Κύριο, όταν ανίστατο από τους νεκρούς, κανένας άνθρωπος δεν τον είδε (αφού κανείς δικός του δεν παρευρισκόταν εκεί και οι στρατιώτες πού φύλαγαν το μνήμα, ταραγμένοι από τον φόβο, είχαν γίνει ώσει νεκροί). Μετά την ανάσταση όμως, πρώτη από όλους τους άλλους τον είδε μία γυναίκα, όπως ακούσαμε να μας ευαγγελίζεται σήμερα ό Μάρκος. Διότι λέγει: αναστάς ο Ιησούς πρωί πρώτη Σαββάτου εφάνη πρώτον Μαρία τη Μαγδαληνή.

Η ωφέλεια από τα μνημόσυνα

Η ωφέλεια από τα μνημόσυνα

Η Ορθόδοξη Εκκλησία δέχεται τα μνημόσυνα και γενικά τις προσευχές υπέρ των κεκοιμημένων αδελφών. Η πίστη σε προσωπική ύπαρξη μετά θάνατο και ο τρυφερός δεσμός της αγάπης πού μας συνδέει με τούς απελθόντες αδελφούς δικαιώνει τα μνημόσυνα.
Η επουράνιος Εκκλησία δέχεται τις παρακλήσεις μας και «μεσιτεύει» για μας στον Θεό. Αλλά και εμείς, η επί γης Εκκλησία, όντας ενωμένοι με τούς απελθόντες αδελφούς στο ένα σώμα τού Χριστού, παρακαλούμε γι' αυτούς και τελούμε υπέρ αυτών τη θεία ευχαριστία, η οποία συναθροίζει στο λειτουργικό χώρο ολόκληρη την Εκκλησία, πραγματώνοντας συνεχή επικοινωνία και αλληλεπίδραση. Η θεία ευχαριστία προσφέρεται «υπέρ της Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας» και ωφελεί με τη χάρη της τούς πάντες.

περί της πρεσβείας των αγίων "ΑΝΤΙΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟΙ ΟΙ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟΙ"

περί της πρεσβείας των αγίων
"ΑΝΤΙΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟΙ ΟΙ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟΙ"

Δημήτριος Παναγόπουλος
1916-1982
"Εδούλευσεν εις το Ευαγγέλιον" (Φιλιπ.β' 22)

«Ο τιμών Κύριον, τιμά και Άγιον, ο δε ατιμάζων Άγιον, ατιμάζει τον εαυτού Δεσπότην»

(Επιφάνιος εν αίρ. 78. κεφ. 21).


Η ημετέρα Ορθόδοξος Εκκλησία διδάσκει σταθερώς, ότι δυνάμεθα να έχομε την πρεσβεία των Αγίων, δηλαδή να επικαλεσθώμεν τους αγίους, όπως βοηθήσωσιν ημάς και ενισχύσωσι δια των προς τον Ύψιστον δεήσεων αυτών.

Όμως οι «Ευαγγελικοί» επιτίθενται σφοδρότατα εναντίον της διδασκαλίας και της πράξεως ταύτης της ημετέρας Εκκλησίας, θεωρούντες αυτήν, όχι μόνον περιττή και ανωφελή, αλλά και τουτ' αυτό ασεβή, ως εναντιουμένην, δήθεν, εις αυτήν την Αγία Γραφή! Συνιστώμεν την μετά προσοχής μελέτην του κεφαλαίου τούτου, είναι εν εκ των θεμάτων εκείνων, δια των οποίων ζαλίζουσι και παρασύρουσι τα αθώα, αφελή και αμέριμνα θύματα των.

Τα ρητά της Αγ. Γραφής, τα οποία προβάλλουσι προς υποστήριξιν της γνώμης των, είναι κατά σειράν τα εξής εκ της Κ. Διαθήκης:

«Δεύτε προς με πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι καγώ αναπαύσω υμάς' άρατε τον ζυγόν μου εφ' υμάς
και μάθετε απ' εμού, ότι πράος ειμί και ταπεινός τη καρδία, και ευρήσετε ανάπαυσιν ταις ψυχαίς υμών, ο γαρ ζυγός μου χρηστός και το φορτίον μου ελαφρόν εστίν»
(Ματθ. ια' 28-30). Ιδού, λέγουσιν, ότι ο Χριστός καλεί πάντας απ’ ευθείας προς Αυτόν και δεν είναι ανάγκη δια μέσου άλλων να έλθωμεν προς Αυτόν.

Οι άγιες εικόνες

Οι άγιες εικόνες
  
Ο Θεός είναι αόρατος και απρόσιτος, άγνωστος κατά την ουσία (Έξοδ. λγ' 20. Α' Τιμ. α' 17. στ' 16. Α' Ιω. δ' 12), δεν είναι δυνατό να εικονισθεί (Δευτερ. δ' 12).

Όμως ο Υιός του Θεού σαρκώθηκε (Ιω. α' 14. Κολ. β' 9), φανέρωσε την εικόνα του Θεού (Ματθ. ια' 27. Λουκ. ι' 22. Ιω. α' 18. ιδ' 9. Β' Κορ. δ' 4. Κολ. α' 15).

Άρα μπορούμε να τον εικονίσουμε και να διακηρύξουμε την πίστη μας στη Θεανθρωπότητα του Κυρίου. Από το άλλο μέρος η ενανθρώπηση του Χριστού αποκαλύπτει την αληθινή φύση του ανθρώπου, πού είναι σύμμορφος προς την εικόνα του Θεού (Α' Κορ. ιε' 49. Β' Κορ. γ' 18).

Έτσι οι εικόνες των αγίων αναφέρονται στην «καινή κτίση», στον «καινό άνθρωπο» και αποτελούν μαρτυρία της χριστιανικής ελπίδας για τη νέα εν Χριστώ πραγματικότητα (Ησ. ξε' 14-17. ξστ' 22. Β' Κορ. ε' 17. ΓαΛ. οτ' 15. Έφεσ. β' 15. δ' 24. Β' Πέτρ. γ' 13. Άποκ. κα' 5).

Είναι οι Αρμένιοι Ορθόδοξοι; Οι θέσεις του Μ. Φωτίου

Είναι οι Αρμένιοι Ορθόδοξοι; Οι θέσεις του Μ. Φωτίου

  ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΖΗΣΗ
Πρωτοπρεσβυτέρου Καθηγητού Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης


Πρόλογος
        Οι Αρμένιοι είναι ένας ευγενής και ηρωικός λαός που κατέβαλαν μεγάλο τίμημα αγώνων και θυσίας για να εξασφαλίσουν το δικαίωμα της ιστορικής τους υπάρξεως. Από της πλευράς αυτής οι Έλληνες τους αντιμετωπίζουμε με πολλή συμπάθεια, γιατί νοιώθουμε ότι είμαστε ομοιοπαθείς, ότι ιστορικά και ως προς άλλα στοιχεία και πλευρές της ζωής συγγενεύουμε, πολύ περισσότερο μάλιστα αφού και αυτοί είναι Χριστιανοί.
       Υπάρχει όμως και μία άλλη σημαντική πλευρά του ζητήματος που έχει σχέση με την εκκλησιαστική τους ταυτότητα, σύμφωνα με την οποία κατά παράδοση θεωρούμε τους Αρμενίους ως αιρετικούς Μονοφυσίτες. Αυτό στις ημέρες μας, όπου όλα σχετικοποιούνται και αμβλύνονται, και η παράδοση δεν παίζει αποφαστιστικό ρόλο, τείνει να  σκεπασθεί, να ξεχασθεί και να αλλοιωθεί με άλλη θεώρηση, η οποία στα πλαίσια του χριστιανικού Οικουμενισμού μειώνει τις διαφορές μέχρις εξαφανίσεως και μεγαλοποιεί τις ομοιότητες μέχρι γιγαντισμού. Σύμφωνα με αυτή τη θεώρηση οι Αρμένιοι είναι κατά πάντα Ορθόδοξοι, όπως και εμείς, και οι διαφορές που μας χωρίζουν είναι ασήμαντες και επουσιώδεις. Αυτό αποτελεί και βασική κατευθυντήρια γραμμή του διεξαγομένου Θεολογικού Διαλόγου μεταξύ της Ορθοδόξου Εκκλησίας και των Αντιχαλκηδονίων, στους οποίους ανήκουν οι Αρμένιοι.
       Είναι όμως Ορθόδοξοι οι Αντιχαλκηδόνιοι; Απάντηση στο ερώτημα αυτό προσπαθήσαμε να δώσουμε σε μελέτημά μας που ήδη κυκλοφορεί σ' αυτήν εδώ τη σειρά "Καιρός" των μικρών τευχιδίων με θέμα : «Η "Ορθοδοξία" των Αντιχαλκηδονίων Μονοφυσιτών».

ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ! ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ

ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ! ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ
 (1904)








ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Α΄
«Εμοί δε λίαν ετιμήθησαν οι
φίλοι σου ο Θεός…»
(Ψαλμ. ρλη΄17)
Περί της δόξης των δικαίων εν τη γη υπό του Θεού και περί της τιμής της αποδιδομένης αυτοίς υπό της Εκκλησίας.

Κατά τον αυτόν χρόνον καθ' ον ο υπέρτατος Κριτής αξιοί να απονείμει τοις δικαίοις μετά θάνατον απαρχήν τίνα της δόξης αυτών εν τω Ουρανώ, ήτοι τη Εκκλησία τη θριαμβευούση, απονέμει αυτοίς μίαν δόξαν και εν τη επί της γης συγχρόνως στρατευόμενη Εκκλησία. Αύτη η δόξα εκδηλούται εν τούτω ότι η επίγειος Εκκλησία σέβεται τους δικαίους ως αγίους και φίλους του Θεού. Επικαλείται αυτούς εν ταις προσευχαίς αυτής ως μεσίτας παρ’ αυτώ, τιμά επίσης τα αυτών λείψανα και παν ό,τι ανήκεν αυτοίς, ως και τας εικόνας αυτών.

Οι ιεροί και θείοι κανόνες της Εκκλησίας , και η αυθεντικότητα αυτών . Παν. Ι. Μπούμη Καθηγητού του Πανεπιστημίου Αθηνών

Οι ιεροί και θείοι κανόνες της Εκκλησίας , και η αυθεντικότητα αυτών .
Παν. Ι. Μπούμη
Καθηγητού του Πανεπιστημίου Αθηνών


           Η έννοια του όρου «κανόνας»

Κανόνας, πως είναι γνωστό, κατά πρώτον και κυριολεκτικώς σημαίνει την ξύλινη ράβδο, τον χάρακα, τον οποίο μεταχειριζόμαστε, για να σύρουμε μία ευθεία γραμμή, ή αντιθέτως, για να ελέγξουμε την ευθύτητα μιας γραμμής. Μεταφορικώς όμως κανόνας λέγεται και κάθε ορισμός, ή νόμος, γενικώς κάθε τι πού χρησιμεύει ως πρότυπο και οδηγός για την ορθή εκτέλεση ή αντιμετώπιση μιας πράξεως, μιας καταστάσεως, ή αντιθέτως ως κριτήριο για να ελέγχουμε «την ευθύτητα», την ορθότητα, αυτής της πράξεως. Π.χ. ένας κανόνας της γραμματικής χρησιμεύει ως οδηγός, για να κλίνουμε ορθώς ένα όνομα ή για να ελέγχουμε, εάν έχουμε κλίνει ορθώς αυτό το όνομα.