ἘΚΛΟΓΗ ΓΝΩΜΙΚΩΝ ΣΥΝΤΟΜΩΝ ΚΑΙ ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ !
Μεγ.Βασιλείου. Ἡ ἀργία εἶναι ἡ ἀρχὴ γιὰ κάθε κακό.
Ἀγ.Γρηγορίου Θεολ. Ἀρχὴ τοῦ κακοῦ, τὸ ἀμελῆσαι τὸ ἀγαθὸν.
Ἀγ.Ἰωάννου Χρυσοστόμου. Ἀρχὴ τῆς ἀμέλειας καὶ τῆς ἀδιαφορίας εἶναι ἡ ἀναβολή.
Ἀγ.Μᾶρκου Ερημ. Ἀπὸ τὴν φιληδονία προέρχεται ἡ ἀμέλεια, καὶ ἀπό τὴν ἀμέλεια ἡ λησμοσύνη.
Ἀγ.Νείλου. Ἄρχοντας τῶν δαιμόνων εἶναι ὁ Σατανᾶς, ἐνῶ τῶν παθῶν ἡ γαστριμαργία.
Ἀγ.Νείλου. Ἡ εἴσοδος μέσα μας αἵματος συντελεῖ στὴν ἔξοδο τοῦ πνεύματος.
Ἀγ.Ἰωάν. Κλίμ. Γιὰ τοὺς κοσμικοὺς «ρίζα πάντων τῶν κακῶν ἡ φιλαργυρία», ἐνῶ γιὰ τοὺς μοναχοὺς ἡ γαστριμαργία.
Ἀγ.Νείλου. Τὶς ἀκτῖνες τοῦ ἥλιου τὶς σκοτίζει ἡ ὁμίχλη, καὶ τὸν νοῦ ὁ παχὺς ἀτμὸς ποῦ ἀναδίδουν οἱ τροφές.
Ἀγ.Ἰσαάκ Σύρου. Στὸ φιλήδονο σῶμα δὲν κατοικεῖ ἡ γνῶσις τοῦ Θεοῦ,
Ἀγ.Ἰσαάκ Σύρου. Ὅποιος ἀγαπᾶ τὸ σῶμα του, δὲν θὰ ἐπιτύχη τὴν χάρι τοῦ Θεοῦ.
Ἀγ.Νείλου. Κάθε φιλήδονος εἶναι ἐχθρὸς τῆς ἡσυχίας.
Ἀγ. Νείλου. Ἄν ἔχεις πλοῦτο, σκόρπιζέ τον. Ἄν ὅμως δὲν ἔχεις, μὴ συγκεντρώνεις.
Μεγ.Βασιλείου. «Ὅσον οὖν πλεονάζεις τῷ πλούτῳ, τοσοῦτον ἐλλείπεις τῇ ἀγάπῃ».
Ἀγ.Γρηγορίου Θεολ. «Μνημονευτέον μᾶλλον Θεοῦ· ἢ ἀναπνευστέον».
Τῶν Πατέρων. Ἡ προσευχὴ ἐνεργεῖ διπλὰ, ἑμᾶς φωτίζει καὶ τοὺς δαίμονες φλογίζει.
Μεγ.Βασιλείου. Εὐσεβῆς εἶναι ὄχι ἐκεῖνος ποὺ ἐλεεῖ πολλούς, ἀλλὰ ἐκεῖνος ποὺ δὲν ἀδικεῖ κανένα.
Ἀγ.Ἰωάννου Κλίμακος. Ὅπου συνέβη πτῶσις, ἐκεῖ κατεσκήνωσε προηγουμένως ἡ ὑπερηφάνεια.
Ἀγ.Ἰσαάκ Σύρ. Ἄνθρωπος φθάσας γνώναι τὸ μέτρον τῆς ἀσθενείας αὐτοῦ, οὔτος ἔφθασε τὸ τέλειον τῆς ταπεινώσεως.
Ἀγ.Νεκτάριος Ὁ μαθὼν σιγάν, οὖτως καὶ λαλεῖν ἔμαθε· διότι ἡ σιγὴ εἶναι προϊὸν πολλῆς συνέσεως.
Ἀγ.Ἰωάν.Χρυσοστ. Ὅποιος ἔχει γυναίκα πονηρή, νὰ γνωρίζει ὅτι ἤδη ἔχει λάβει τοὺς μισθοὺς τῶν ἀνομιών του.
Τῶν Πατέρων. Τὸ πίπτειν ἀνθρώπινον. Τὸ συγχωρεῖν Θείον. Τὸ ἐμμένειν σατανικόν.
Παρ. 24 Μασ.(30,16) Ἅδης καὶ ἔρως γυναικὸς καὶ γῇ οὐκ ἐμπιπλαμένη ὔδατος καὶ ὔδωρ καὶ πὺρ οὐ μὴ εἴπωσιν· ἀρκεῖ.
Παρ-29,12 Βασιλέως ὑπακούοντος λόγον ἄδικον, πάντες οἱ ὐπ' αὐτὸν παράνομοι.
Σειρ. 38,15 Ὁ ἁμαρτάνων ἔναντι τοῦ ποιήσαντος αὐτὸν ἐμπέσοι εἰς χείρας ἱατροῦ.
Σειρ. 25,25 Μὴ δῶς ὔδατι διέξοδον μηδὲ γυναικὶ πονηρὰ ἐξουσίαν.
Α-Ἰωαν.2,17 Καὶ ὁ κόσμος παράγεται καὶ ἡ ἐπιθυμία αὐτοῦ, ὁ δὲ ποιῶν τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα.
Μακαβ-Δ 1,30 Ὁ γὰρ λογισμὸς τῶν μὲν ἀρετῶν ἐστιν ἡγεμῶν, τῶν δὲ παθῶν αὐτοκράτωρ.
Ἀγ.Γρηγορίου Θεολ. Ἀρχὴ τοῦ κακοῦ, τὸ ἀμελῆσαι τὸ ἀγαθὸν.
Ἀγ.Ἰωάννου Χρυσοστόμου. Ἀρχὴ τῆς ἀμέλειας καὶ τῆς ἀδιαφορίας εἶναι ἡ ἀναβολή.
Ἀγ.Μᾶρκου Ερημ. Ἀπὸ τὴν φιληδονία προέρχεται ἡ ἀμέλεια, καὶ ἀπό τὴν ἀμέλεια ἡ λησμοσύνη.
Ἀγ.Νείλου. Ἄρχοντας τῶν δαιμόνων εἶναι ὁ Σατανᾶς, ἐνῶ τῶν παθῶν ἡ γαστριμαργία.
Ἀγ.Νείλου. Ἡ εἴσοδος μέσα μας αἵματος συντελεῖ στὴν ἔξοδο τοῦ πνεύματος.
Ἀγ.Ἰωάν. Κλίμ. Γιὰ τοὺς κοσμικοὺς «ρίζα πάντων τῶν κακῶν ἡ φιλαργυρία», ἐνῶ γιὰ τοὺς μοναχοὺς ἡ γαστριμαργία.
Ἀγ.Νείλου. Τὶς ἀκτῖνες τοῦ ἥλιου τὶς σκοτίζει ἡ ὁμίχλη, καὶ τὸν νοῦ ὁ παχὺς ἀτμὸς ποῦ ἀναδίδουν οἱ τροφές.
Ἀγ.Ἰσαάκ Σύρου. Στὸ φιλήδονο σῶμα δὲν κατοικεῖ ἡ γνῶσις τοῦ Θεοῦ,
Ἀγ.Ἰσαάκ Σύρου. Ὅποιος ἀγαπᾶ τὸ σῶμα του, δὲν θὰ ἐπιτύχη τὴν χάρι τοῦ Θεοῦ.
Ἀγ.Νείλου. Κάθε φιλήδονος εἶναι ἐχθρὸς τῆς ἡσυχίας.
Ἀγ. Νείλου. Ἄν ἔχεις πλοῦτο, σκόρπιζέ τον. Ἄν ὅμως δὲν ἔχεις, μὴ συγκεντρώνεις.
Μεγ.Βασιλείου. «Ὅσον οὖν πλεονάζεις τῷ πλούτῳ, τοσοῦτον ἐλλείπεις τῇ ἀγάπῃ».
Ἀγ.Γρηγορίου Θεολ. «Μνημονευτέον μᾶλλον Θεοῦ· ἢ ἀναπνευστέον».
Τῶν Πατέρων. Ἡ προσευχὴ ἐνεργεῖ διπλὰ, ἑμᾶς φωτίζει καὶ τοὺς δαίμονες φλογίζει.
Μεγ.Βασιλείου. Εὐσεβῆς εἶναι ὄχι ἐκεῖνος ποὺ ἐλεεῖ πολλούς, ἀλλὰ ἐκεῖνος ποὺ δὲν ἀδικεῖ κανένα.
Ἀγ.Ἰωάννου Κλίμακος. Ὅπου συνέβη πτῶσις, ἐκεῖ κατεσκήνωσε προηγουμένως ἡ ὑπερηφάνεια.
Ἀγ.Ἰσαάκ Σύρ. Ἄνθρωπος φθάσας γνώναι τὸ μέτρον τῆς ἀσθενείας αὐτοῦ, οὔτος ἔφθασε τὸ τέλειον τῆς ταπεινώσεως.
Ἀγ.Νεκτάριος Ὁ μαθὼν σιγάν, οὖτως καὶ λαλεῖν ἔμαθε· διότι ἡ σιγὴ εἶναι προϊὸν πολλῆς συνέσεως.
Ἀγ.Ἰωάν.Χρυσοστ. Ὅποιος ἔχει γυναίκα πονηρή, νὰ γνωρίζει ὅτι ἤδη ἔχει λάβει τοὺς μισθοὺς τῶν ἀνομιών του.
Τῶν Πατέρων. Τὸ πίπτειν ἀνθρώπινον. Τὸ συγχωρεῖν Θείον. Τὸ ἐμμένειν σατανικόν.
Παρ. 24 Μασ.(30,16) Ἅδης καὶ ἔρως γυναικὸς καὶ γῇ οὐκ ἐμπιπλαμένη ὔδατος καὶ ὔδωρ καὶ πὺρ οὐ μὴ εἴπωσιν· ἀρκεῖ.
Παρ-29,12 Βασιλέως ὑπακούοντος λόγον ἄδικον, πάντες οἱ ὐπ' αὐτὸν παράνομοι.
Σειρ. 38,15 Ὁ ἁμαρτάνων ἔναντι τοῦ ποιήσαντος αὐτὸν ἐμπέσοι εἰς χείρας ἱατροῦ.
Σειρ. 25,25 Μὴ δῶς ὔδατι διέξοδον μηδὲ γυναικὶ πονηρὰ ἐξουσίαν.
Α-Ἰωαν.2,17 Καὶ ὁ κόσμος παράγεται καὶ ἡ ἐπιθυμία αὐτοῦ, ὁ δὲ ποιῶν τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα.
Μακαβ-Δ 1,30 Ὁ γὰρ λογισμὸς τῶν μὲν ἀρετῶν ἐστιν ἡγεμῶν, τῶν δὲ παθῶν αὐτοκράτωρ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου