xristianorthodoxipisti.blogspot.gr ΟΡΘΟΔΟΞΑ ΚΕΙΜΕΝΑ / ΑΡΘΡΑ
Εθνικά - Κοινωνικά - Ιστορικά θέματα
Ε-mail: teldoum@yahoo.gr FB: https://www.facebook.com/telemachos.doumanes

«...τῇ γαρ χάριτί ἐστε σεσωσμένοι διά τῆς πίστεως· και τοῦτο οὐκ ἐξ ὑμῶν, Θεοῦ τὸ δῶρον, οὐκ ἐξ ἔργων, ἵνα μή τις καυχήσηται. αὐτοῦ γάρ ἐσμεν ποίημα, κτισθέντες ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ ἐπι ἔργοις ἀγαθοῖς, οἷς προητοίμασεν ὁ Θεός ἵνα ἐν αὐτοῖς περιπατήσωμεν...» (Εφεσίους β’ 8-10)

«...Πολλοί εσμέν οι λέγοντες, ολίγοι δε οι ποιούντες. αλλ’ούν τον λόγον του Θεού ουδείς ώφειλε νοθεύειν διά την ιδίαν αμέλειαν, αλλ’ ομολογείν μεν την εαυτού ασθένειαν, μη αποκρύπτειν δε την του Θεού αλήθειαν, ίνα μή υπόδικοι γενώμεθα, μετά της των εντολών παραβάσεως, και της του λόγου του Θεού παρεξηγήσεως...» (Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής p.g.90,1069.360)

Αναγκαιότερη από όλες τις αρετές (Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου)

Αναγκαιότερη από όλες τις αρετές (Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου)                                        
Δεν υπάρχει άλλη αρετή υψηλότερη και αναγκαιότερη από την ιερή Προσευχή. Και είναι υψηλότερη απ’ όλες τις αρετές, διότι ενώ εκείνες, π.χ. το να νηστεύουμε, ν’ αγρυπνούμε, να κοιμόμαστε χάμω, να δινόμαστε στην ασκητική ζωή, να παρθενεύουμε, να κάνουμε ελεημοσύνες, και όλα τ’ άλλα καλά έργα που αποτελούν τη χρυσή γενιά, τον εναρμόνιο χορό και την ουρανόπλεχτη σειρά των θεοειδών αρετών, παρόλο ότι είναι θεϊκά γνωρίσματα, αναφαίρετο κτήμα και αθάνατο στόλισμα της κάθε ψυχής, ωστόσο δεν ενώνουν τον άνθρωπο με το Θεό. Όλ’ αυτά τον προετοιμάζουν και τον προωθούν γι’ αυτή την ένωση, μα δεν τον ενώνουν με το Θεό.

Δευτέρα παρουσία και θάνατος:Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος.

Δευτέρα παρουσία και θάνατος:Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος.






 Πολλά πράγματα θέλουμε να μαθαίνουμε και να κατανοούμε, προπαντός όμως τον καιρό που θα γίνει η συντέλεια του κόσμου. Ο απόστολος Παύλος, για να περιορίσει την άκαιρη αυτή πολυπραγμοσύνη μας, γράφει σε μιαν επιστολή του: «Σχετικά με το χρόνο του ερχομού του Κυρίου, αδελφοί, δεν χρειάζεται να σας γράψω, γιατί κι εσείς το ξέρετε πολύ καλά, ότι η ημέρα του Κυρίου θα έρθει απροειδοποίητα, όπως ο κλέφτης τη νύχτα» (Α’ Θεσ. 5:1-2).
Τί θα κερδίσουμε, δηλαδή, αν γνωρίζουμε πότε θα γίνει η Δευτέρα Παρουσία του Χριστού; Πέστε μου. Ας υποθέσουμε ότι θα γίνει ύστερ’ από είκοσι χρόνια ή τριάντα ή εκατό. Ποιά σημασία μπορεί να έχει αυτό για μας; Μήπως για τον καθένα μας η συντέλεια δεν έρχεται με το τέλος της ζωής του;

ΟΙ ΔΙΩΓΜΟΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ ΑΡΕΙΑΝΟΥΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝΧΡΟΝΟΙ ΛΕΓΟΜΕΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ!

ΟΙ ΔΙΩΓΜΟΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ ΑΡΕΙΑΝΟΥΣ  ΚΑΙ  ΟΙ ΣΥΝΧΡΟΝΟΙ  ΛΕΓΟΜΕΝΟΙ  ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ  ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ!
Έτσι  αγωνίζονταν  οι ορθόδοξοι  ενάντια  στους  αιρετικούς  και  ειδωλολάτρες !!

ΟΙ ΔΙΩΓΜΟΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ ΑΡΕΙΑΝΟΥΣ
Πρωτοπρεσβ. π. Άγγελος Αγγελακόπουλος 

α) Η Α΄ περίοδος των διωγμών εναντίον των Ορθοδόξων (338-363)

Το 325 μ.Χ. συνεκλήθη η Α΄ Αγία και Οικουμενική Σύνοδος στη Νίκαια τῆς Βιθυνίας το 325 μ.Χ. επί της βασιλείας του αγίου ενδόξου θεοστέπτου βασιλέως και Ισαποστόλου Κωνσταντίνου του Μεγάλου. Η Σύνοδος συνήχθη κατά του αιρετικού Αρείου, ο οποίος βλασφημούσε ότι ο Υιός και Λόγος του Θεού δεν είναι ομοούσιος με τον Θεό Πατέρα και ακολούθως δεν είναι Θεός αληθινός, αλλά κτίσμα και ποίημα.

Τά Φυλακτά Ὄψεις ἀποκρυφισμοῦ

Τά Φυλακτά Ὄψεις ἀποκρυφισμοῦ

Πρωτ. Βασιλείου Α. Γεωργοπούλου, Λέκτωρος Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ
Τά φυλακτά εἶναι μία πανάρχαια πρακτική, πού χρησιμοποιοῦνταν σέ πλῆθος παγανιστικῶν λατρειῶν καί χώρων ὡς μέσα προστασίας, ὑποτιθέμενου ἐλέγχου τῶν πνευμάτων ἤ καί αὐτῶν τῶν φυσικῶν δυνάμεων.
Στήν ἀρχαία Αἴγυπτο λ.χ. τό πλέον διαδεδομένο φυλακτό ἦταν τό λεγόμενο ”Μάτι τοῦ Ὥρου”, ἐνῶ στήν ἀρχαία Ἑλλάδα ἦταν γνωστά ὡς περιάμματα καί περίαπτα. Τά φυλακτά ὅμως σήμερα εἶναι παρόντα καί στόν ἀποκρυφιστικό χῶρο καί μάλιστα μέ πολλές μορφές.
Διαφημίζονται, προβάλλονται καί πωλοῦνται ὡς ἀντικείμενα πού ἐμπεριέχουν μαγικές δυνάμεις, οἱ ὁποῖες προφυλάσσουν, δῆθεν, ὅποιον τά ἔχει, ἀπό ἀρρώστιες, βάσκανο μάτι, ἐμπόδια κάθε εἴδους, ἀπό μαγεία καί κάθε μορφή κακοδαιμονίας.

Η Μαγεία – Οσίου Νικοδήμου του Αγιορείτου.

Η Μαγεία – Οσίου Νικοδήμου του Αγιορείτου.


Ταιριάζει σε όσα θα πω παρακάτω, να δανεισθώ το θρηνητικό εκείνο ρητό του προφήτη  Ιερεμία και να φωνάξω κι εγώ με οδύνη: «Ποιός θα βάλει στα μάτια μου πηγή δακρύων, για να κλάψουν πικρά το λαό των Χριστιανών μέρα και νύχτα;» Γιατί ποιός μπορεί, αλήθεια, να μην τον κλάψει, όταν σκεφθεί πως, ενώ ο Υιός του Θεού νίκησε με το σταυρικό Του θάνατο όλους τους δαίμονες, οι Χριστιανοί τους αναδεικνύουν πάλι νικητές και τροπαιούχους με τις διάφορες μαγείες τους; Και ποιός μπορεί να μη χύσει πικρά δάκρυα, όταν συλλογισθεί πως, ενώ ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός απάλλαξε από την τυραννία του διαβόλου τον κόσμο και τους Χριστιανούς, αυτοί, με τη μαγεία, τον ξαναφέρνουν στον κόσμο και τον ξανακάνουν τύραννό τους;
Είναι η δεν είναι, λοιπόν, για κλάματα η τωρινή κατάσταση των Χριστιανών, αφού, με τα μαγικά καμώματα και σατανικά τεχνάσματά τους, αναβιώνουν στην ουσία τη λατρεία των δαιμόνων; Ενώ δηλαδή φανερά λατρεύουν τον αληθινό Θεό, κρυφά Τον αρνούνται και λατρεύουν το διάβολο. 

Η επίδραση του Αποστόλου Παύλου στον δυτικό πολιτισμό.

Η επίδραση του Αποστόλου Παύλου στον δυτικό πολιτισμό.
 Ιωάννη Δ. Καραβιδόπουλου, Ομοτ. Καθηγητού της Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ.



Ακολουθώντας αντίστροφη πορεία από τον Μ. Αλέξανδρο, η πορεία του μεγάλου Αποστόλου Παύλου φέρει εξ’ Ανατολών στη Δύση το Φως Χριστού που «φαίνει πάσι».

Πρώτος σταθμός επί Ευρωπαϊκού εδάφους είναι η πόλη των Φίλιππων και     αμέσως κατόπιν η Θεσσαλονίκη και η Βέροια. Συνολικά διέτρεξε, σύμφωνα με κάποιον υπολογισμό, περίπου είκοσι χιλιάδες χιλιόμετρα, είτε πεζός είτε με τα μεταφορικά μέσα της εποχής       του, για να μεταφέρει το μήνυμα της σωτήριος “έως εσχάτου της γης”.

Στο άρθρο αυτό θα αναφερθούμε εν    σύντομα σε μερικές βασικές διδασκαλίες του Παύλου που επηρέασαν είτε εμμέσως είτε αμέσως τον δυτικό πολιτισμό.      

1. Η παύλεια διδασκαλία περί ελευθερίας:

Ο ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥΚΑΤΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΓΡΗΓΟΡΙΟ ΤΟΝ ΠΑΛΑΜΑ

Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ - ΔΗΜ. Ι . ΤΣΕΛΕΓΓΙΔΗΣ

Ο ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥΚΑΤΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΓΡΗΓΟΡΙΟ ΤΟΝ ΠΑΛΑΜΑ
Η ελευθερία είναι ένα από τα σπουδαιότερα θέματα που αφορούν την ύπαρξη του ανθρώπου. Κάθε ενέργεια του ανθρώπου, που τον χαρακτηρίζει ως πρόσωπο, συνδέεται άρρηκτα με την ελευθερία του. Έτσι μπορεί να γίνεται λόγος για μια μεγάλη ποικιλία, με την οποία φανερώνεται αυτή η ελευθερία, όπως είναι λόγου χάρη η ελευθερία της σκέψεως, η ελευθερία του λόγου, η ελευθερία της συνειδήσεως, η ηθική ελευθερία, η θρησκευτική ελευθερία, κλπ.
Εμείς δεν θα ασχοληθούμε με τις παραπάνω πλευρές της ελευθερίας, αλλά θα επιχειρήσουμε να παρουσιάσουμε με κάθε δυνατή συντομία, πώς ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς βλέπει την ελευθερία του ανθρώπου καθεαυτήν.

Η λατρεία της στρογγυλής θεάς απέναντι στην εξαθλίωση των λαών του π.Δημητρίου Θεοφίλου,

Η λατρεία της στρογγυλής θεάς απέναντι στην εξαθλίωση των λαών του π.Δημητρίου Θεοφίλου,

Για μια φορά ακόμα η «εθνική» αδρεναλίνη στα ύψη, όλοι οι νεοέλληνες με το φαντασιακό τους στο ζενίθ, γαντζωμένοι επάνω στην 11αδα της εθνικής που δίνει αγώνες «ποδοσφαιρικής επιβίωσης», στη Βραζιλία.  
Πρώτο θέμα στα δελτία ειδήσεων η πρόκριση της εθνικής και όλα τα υπόλοιπα ζητήματα ακολουθούν…

Ἡ αἵρεση τῆς ἐκκοσμίκευσης.

Ἡ αἵρεση τῆς ἐκκοσμίκευσης.
Χρυσόστομος Μαϊδώνης (Πρωτοσύγκελλος Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἱερισσοῦ)


Ἡ ἐκκοσμίκευση εἶναι ἡ ρίζα κάθε αἱρέσεως καὶ ψευδοδιδασκαλίας. Ἡ πτώση τοῦ ἀνθρωπίνου γένους εἶναι ἐκκοσμίκευση. Ἔτσι καὶ κάθε ἐκκοσμίκευση εἶναι πτώση. Ὁ κόσμος ἀπορροφᾶ τὴν Ἐκκλησία, δὲν μεταμορφώνεται ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία.
Ἡ ἐκκοσμίκευση δρᾶ ἐντός τῆς Ἐκκλησίας, θέλει νὰ ἔχει λόγο γιὰ τὴν Ἐκκλησία, τῆς «θολώνει» τὴν αὐτοσυνειδησία, τὴν ἀποπροσανατολίζει καὶ μετατοπίζει τὸ κέντρο ἀπὸ τὸ Χριστὸ στὸν ἄνθρωπο. Τὸ πνεῦμα τῆς ἐκκοσμικεύσεως δρᾶ καὶ μέσα ἀπὸ διάφορα φαινόμενα, ὅπως τοῦ εὐσεβισμοῦ, τοῦ πουριτανισμοῦ καὶ τοῦ φονταμενταλισμοῦ. Ἔτσι ἡ θρησκεία τῆς πλειοψηφίας τῶν συγχρόνων Ἑλλήνων φαίνεται νὰ εἶναι ἡ θρησκεία τῆς ἐκκοσμίκευσης, ἡ θρησκεία τῆς καλυμμένης φιλαυτίας καὶ ὄχι τῆς ἀποκαλυμένης ἀληθείας. Ἡ θρησκεία τοῦ βολέματος.
Τί εἶναι ἡ ἐκκοσμίκευση;

᾿Εκκλησιολογικὸς στρουθοκαμηλισμὸς*

᾿Εκκλησιολογικὸς  στρουθοκαμηλισμὸς*

Τοῦ Καθηγητοῦ Πανεπιστημίου
᾿Ανδρέου Θεοδώρου ()

ΤΟ φύλλο τῆς οὐνιτικῆς ἐφημερίδος «Καθολικὴ»  τῆς     5/1/1988
ἀναγράφεται:
«Στὸ πρῶτο τμῆμα τῆς Λειτουργίας —λειτουργία τοῦ Λόγου— οἱ
δύο  ποιμενάρχες  ἐτέλεσαν  πραγματικὸ  συλλείτουργο, ἔνδειξη  τῆς
μερικῆς, ἀλλὰ πραγματικῆς κοινωνίας τῶν δύο ᾿Εκκλησιῶν»!
Τὸ δημοσίευμα αὐτό, ἀναφερόμενο στὸ πρόσφατο «συλλείτουργο»
ποὺ τελέσθηκε στὴ Ρώμη καὶ στὸ ὁποῖο μετεῖχαν ὁ Πάπας Ρώμης
᾿Ιωάννης-Παῦλος Βʹ καὶ ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης Δημήτριος, ἀπηχεῖ
σαφῶς τὶς περὶ ἑνώσεως ἀντιλήψεις τῆς ἐν ῾Ελλάδι Οὐνίας,          κατ᾿
ἐπέκτασιν δὲ καὶ ὁλοκλήρου τῆς Λατινικῆς θεολογίας καὶ ᾿Εκκλησίας.