Ομιλία πρώτη στη σεπτή Μεταμόρφωση του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού6 Αυγούστου 2012Πατερική Θεολογία Αγ. Γρηγόριος ο Παλαμάς

Ομιλία πρώτη στη σεπτή Μεταμόρφωση του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού6 Αυγούστου 2012Πατερική Θεολογία    Αγ. Γρηγόριος ο Παλαμάς     

Ο κυβερνήτης του κόσμου βρίσκεται παντού και η βασιλεία του απλώνεται πέρα ως πέρα γιαυτό ο ερχομός της βασιλείας του δεν εννοείται ως κίνηση από μια κατεύθυνση προς άλλη, αλλά ως φανέρωση της με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος. Αυτός είναι ο λόγος που έλεγε ότι θα έρθει δυναμικά αλλά η δύναμη αυτή δε συναντά αδιάκριτα τον καθένα, παρά μόνο προορίζεται για όσους μένουν στο πλευρό του Κυρίου, δηλαδή για όσους παραμένουν σταθεροί στην πίστη του, για όσους μοιάζουν με τον Πέτρο, τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη, και τους ανεβάζει κι αυτούς ο Λόγος του Θεού προηγουμένως στο ψηλό βουνό, δηλαδή στο ξεπέρασμα των ορίων της φυσικής μας μηδαμινότητας. Και τούτο είν’ η αιτία πού, καθώς κάποιος είπε, ο Θεός δημιουργεί την εντύπωση ότι βρίσκεται πάνω στο βουνό και ότι αφενός κατεβαίνει από τη δική του ψηλή θέση, και αφετέρου μας ανεβάζει από τη δική μας χαμηλότατη: για να χωρέσει εξάπαντος στα όρια της φύσης πού χαρακτηρίζεται από τη γέννηση, αυτός που είναι αχώρητος οπουδήποτε. Και αυτή η εντύπωση δεν είναι καθόλου υποδεέστερη της λογικής απόδειξης, αλλά, αντίθετα, πολύ ικανοποιητικότερη και σπουδαιότερη, αφού πηγάζει από τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος.

Θαύμα Αγίου Γρηγορίου Παλαμά στη Σαντορίνη! «Αν είναι Άγιος ας μας πνίξει»

Επειδή η Λατίνοι κατηγορούν την Αγία Ορθόδοξη Ανατολική Εκκλησία μας, λέγοντες, ότι από τότε πού χωρίσθηκε από την Δυτική, δηλαδή την Φράγκικη Εκκλησία, δεν ανέδειξε πλέον κανένα νέο Άγιο, ούτε θαύματα πλέον έχει, γι αυτό θέλοντας ο ιερός Νεκτάριος, ο οποίος ήτο Πατριάρχης Ιεροσολύμων το έτος 1660, αυτός ο ένθερμος ζηλωτής της αληθείας, να φράξει τα στόματα των Λατίνων και να τους αποδείξει ψεύτες και συκοφάντες, απαριθμεί πολλούς νέους Αγίους της Ανατολικής Εκκλησίας, οι οποίοι έλαμψαν μετά το σχίσμα και διηγείται πολλά και παράδοξα νέα θαύματα. Λέγει λοιπόν και για τον Άγιο Γρηγόριο, το έξης φοβερό θαύμα.

Στην νήσο Θήρα την κοινώς λεγομένη Σαντορίνη, κατά την ημέρα της μνήμης του Αγίου, δηλαδή κατά την δεύτερη Κυριακή των Νηστειών, μερικοί Φράγκοι έπλεαν με καΐκι χάριν αναψυχής, ή μάλλον όπως γράφει ο Δοσίθεος Ιεροσολύμων, οι Φράγκοι έβαλαν επί τούτου μερικά παιδιά μέσα σε μια βάρκα και ενώ έπλεαν, κτυπούσαν τα χέρια τους και έλεγαν.

«Ανάθεμα τον Παλαμά».

«Αν είναι ο Παλαμάς Άγιος, ας κάνη να πνιγούμε».

Αυτά βλασφημούσαν τα φραγκόπουλα, και ώ του παραδόξου θαύματος, αδελφοί!

Ω της Αγιότητος και της παρρησίας του θείου Γρηγορίου στον Θεό!

Την ίδια ώρα πού βλαστημούσαν, χωρίς καμία ταραχή της θαλάσσης, μάλιστα σε καιρό γαλήνης, βούλιαξε το πλοιάριο μαζί με όλους εκείνους, πού ήσαν μέσα σε αυτό, σύμφωνα με την βλασφημία πού έλεγαν. «Αν είναι Άγιος, ας μας πνίξει». Και τα μεν σώματα των βλάσφημων βυθίστηκαν στην θάλασσα, οι δε ψυχές τους βυθίστηκαν στο αιώνιο πυρ της κολάσεως. Και με αυτό το θαύμα βεβαιώθηκε η αγιότητα του Αγίου Γρηγορίου και δοξάσθηκε ο Θεός.

Ο Ηλίας ο Μέγας ως σύμβολο Μυστικής Θεολογίας

Ο Ηλίας ο Μέγας ως σύμβολο Μυστικής Θεολογίας

Ομότιμος Καθηγητής Θεολογικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών Ιωάννης Κορναράκης

Κάθε λόγος περί μυστικής θεολογίας και κάθε αναφορά σε βιώματα και καταστάσεις αγιοπνευματικής εμπειρίας, που αποτελούν περιεχόμενα της θεολογίας αυτής, μας προκαλεί συχνά την αίσθηση μιας ασύλληπτης αποστάσεώς μας από τους ανθρώπους εκείνους του Θεού, που φαίνεται να είναι ιδιαίτερα ευνοημένοι και προικισμένοι για τέτοιες πνευματικές αναβάσεις και χαρισματικές εκστατικές ανυψώσεις στους μυστικούς πνευματικούς λειμώνες της νοητικής θεωρίας.

Ίσως η αιτία για μια τέτοια αίσθηση δεν θα πρέπει να είναι μόνο το είδος της αυτοσυνειδησίας μας για το πνευματικό μας επίπεδο και γενικά για τις δυνατότητές μας για μια δική μας μέθεξη στις ιερές και μυστικές αυτές αναβάσεις αλλά και η δικαιολογημένη πάντως σκέψη, ότι η μυστική θεολογία φαίνεται να γεννάται και να προοδεύει σε συνθήκες και όρους μιας απόλυτα ησυχαστικής ζωής.

Το κίνημα των Κολλυβάδων και η προσφορά του

Το κίνημα των Κολλυβάδων και η προσφορά του

Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης

ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΩΝ ΚΟΛΛΥΒΑΔΩΝ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΟΥ

Οι μεγάλοι διδάσκαλοι της Εκκλησίας και του Γένους Μακάριος Νοταράς, Νικόδημος Αγιορείτης και Αθανάσιος Πάριος, που έζησαν και έδρασαν τον 18ον αιώνα και στις αρχές του 19ου, αποτελούν μία νέα τριάδα μεγίστων φωστήρων, όπως οι παλαιοί Τρεις Ιεράρχαι, τηρουμένων βεβαίως των αναλογιών και λαμβανομένων υπ' όψιν των ιστορικών συγκυριών στις οποίες έζησαν με τις διαφορές και τις ομοιότητες. Σ' αυτούς προστίθεται και ο Νεόφυτος Καυσοκαλυβίτης, πρωτουργός χρονικά του κινήματος, όχι όμως με την προσφορά και δραστηριότητα που οι τρεις άλλοι επέδειξαν στη συνέχεια, η οποία άλλωστε ήταν και η αιτία να συγκαταριθμηθούν στη χορεία των αγίων.

Αναίρεσις των αιρετικών θέσεων των αποτειχισμένων νεοημερολογιτών και παλαιοημερολογιτών.

Αναίρεσις των αιρετικών θέσεων των αποτειχισμένων νεοημερολογιτών και παλαιοημερολογιτών.

Η εργασία που αναδημοσιεύουμε είναι λίαν σημαντική και χρήσιμη για όποιον ενδιαφέρεται να βαδίζει την απολύτως ασφαλή οδό των Αγίων Πατέρων. Επειδή κάποιοι νεοημερολογίτες και παλαιοημερολογίτες, οι απόψεις των οποίων ταιριάζουν σε πολλά σημεία με τις απόψεις του π. Ευθυμίου, συγκροτούν ομάδες αποτειχισμένων λαϊκών μη υπαγομένων εκκλησιαστικώς σε κάποια Σύνοδο Επισκόπων, επικαλούμενοι δήθεν πως αυτή είναι η Αγιοπατερική στάση διαχρονικώς, παραθέτουμε και από τον ιστότοπό μας την μελέτη αυτή που αποδεικνύει την πλάνη που διέπει την, αιρετικώ τω τρόπω, αποτείχιση αυτού του είδους, ευχόμενοι όπως οι πλανηθέντες αδελφοί μας ανανήψουν από το δηλητήριο της προτεσταντικής αποστασίας και ακολουθήσουν την ιστορική και Αγιοπατερική στάση της Εκκλησίας. Μετά την προσεκτική ανάγνωση της παρούσης μελέτης, ελπίζουμε να αναθεωρήσουν τις αιρετικές απόψεις τους οι περιφερόμενοι στο διαδίκτυο αδελφοί μας, διαδίδωντας τις αντιπατερικές πλάνες τους και προσπαθούντες να αλιεύσουν οπαδούς για το νέο τους δόγμα.

Θεολογία του Ησυχασμού: Γρηγόριος ο Παλαμάς (Β΄ Νηστειών)

Θεολογία του Ησυχασμού: Γρηγόριος ο Παλαμάς (Β΄ Νηστειών)

Οι θεολογικές θέσεις του Γρηγορίου του Παλαμά μπορούν να συνοψιστούν στα ακόλουθα τρία σημεία:

1. Η γνώση του Θεού είναι μία εμπειρία η οποία δίνεται σε όλους τους Χριστιανούς μέσω του Βαπτίσματος και μέσω της συνεχούς συμμετοχής τους στη ζωή του Σώματος του Χριστού στη θεία Ευχαριστία. Απαιτεί τη συμμετοχή ολόκληρου του ανθρώπου στην προσευχή και τη λατρεία, μέσα από την αγάπη για τον Θεό και τον πλησίον· και τότε αναγνωρίζεται όχι ως μία «νοητική» εμπειρία του νου και μόνον, αλλά ως μία «πνευματική αίσθηση», η οποία μεταδίδει μία αντίληψη ούτε καθαρά «διανοητική» ούτε καθαρά υλική. Εν Χριστώ, ο Θεός αποδέχτηκε ολόκληρο τον άνθρωπο, ψυχή τε και σώματι και ο άνθρωπος ως άνθρωπος θεώθηκε. Στην προσευχή -για παράδειγμα: στη «μέθοδο»-, στα μυστήρια, σε ολόκληρη τη ζωή της Εκκλησίας ως κοινότητας, ο άνθρωπος καλείται να μετέχει στη ζωή του Θεού: αυτή η συμμετοχή είναι και η πραγματική γνώση του Θεού.

Η ζωή στο σπίτι την Μεγάλη Τεσσαρακοστή

Η ζωή στο σπίτι την Μεγάλη Τεσσαρακοστή

Στις Σαρακοστές καλό είναι να γνωρίζεις μόνο εκκλησία και σπίτι, τίποτ’ άλλο. Φτάνεις, λοιπόν, στο σπίτι. Τί θα κάνεις εκεί; Θα αγωνιστείς μ’ όλη σου τη δύναμη να διατηρήσεις την προσήλωση του νου και της καρδιάς στον Κύριο. Αμέσως μετά την εκκλησία, τρέξε στο δωμάτιό σου και κάνε αρκετές μετάνοιες, ζητώντας ευλαβικά από τον Θεό να σε βοηθήσει, ώστε να αξιοποιήσεις το χρόνο της παραμονής σου στο σπίτι με τρόπο ωφέλιμο για την ψυχή σου.

Ύστερα κάθισε και ξεκουράσου για λίγο. Αλλά και τότε μην αφήνεις τους λογισμούς σου να ξεστρατίζουν. Διώχνοντας κάθε σκέψη, επαναλάμβανε νοερά την ευχή : “Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με! Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με!”. Αφού ξεκουραστείς πρέπει ν’ ασχοληθείς με κάτι, είτε προσευχή είτε εργόχειρο. Τί εργόχειρο θα κάνεις δεν έχει σημασία∙ ξέρεις ήδη τί σου αρέσει. 

"Ἐάν μή τις γεννηθῇ ἄνωθεν..."!

"Ἐάν μή τις γεννηθῇ ἄνωθεν..."!

 

Ἀφιερωμένο μέ πνευματική ἀγάπη σέ ὅλους

καί ἰδιαίτερα στούς ἀβάπτιστους καί στούς AIΡΕΤΙΚΟΥΣ.

Ἅγιος Συμεών ὁ Νέος Θεολόγος

Ἀνίσως λοιπόν σύ δέν ἐγεννήθης ἀπό τόν Θεόν, φανερόν εἶναι, ὅτι οὐδέ εἶσαι τέκνον Του, οὐδέ ἐδέχθης Αὐτόν προτήτερα, οὐδέ ἔλαβες Αὐτόν μέσα σου. Καί διά τοῦτο οὔτε σοῦ ἔδωκεν ἐξουσίαν, οὔτε δύνασαι νά γένῃς τέκνον Θεοῦ· καί ἐάν δέν ἔγινες τέκνον τοῦ Θεοῦ, πῶς λοιπόν εἶναι δυνατόν νά ἰδῇς τόν Οὐράνιον Θεόν καί Πατέρα σου; Κανένας ποτέ δέν εἶδε τόν πατέρα του, πρό τοῦ νά γεννηθῇ· καί κανένας ἀπό τούς ἀνθρώπους δέν θέλει ἰδῇ τόν Θεόν, ἄν δέν γεννηθῇ προτύτερα ἀπό Αὐτόν.
 Διά τοῦτο καί ὁ Κύριος ἔλεγεν: "Ἐάν μή τις γεννηθῇ ἄνωθεν, οὐ δύναται εἰσελθεῖν εἰς τήν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν. Καί πάλιν τό γεννώμενον ἐκ τῆς σαρκός, σάρξ ἐστί, τό δέ γεννώμενον ἐκ τοῦ Πνεύματος, Πνεῦμα ἐστί· δηλονότι ἐξ Ἁγίου Ἅγιον· τό δέ Πνεῦμα ἐρευνᾷ καί τά βάθη τοῦ Θεοῦ".  

Το άγχος υπό το πρίσμα της Χριστιανικής ανθρωπολογίας Ιωάννη Κορναράκη, Ομότιμου Καθηγητή Πανεπ. Αθηνών

Το άγχος υπό το πρίσμα της Χριστιανικής ανθρωπολογίας

Ιωάννη Κορναράκη, Ομότιμου Καθηγητή Πανεπ. Αθηνών

Το άγχος είναι αναμφιβόλως ένα πληθωρικό ψυχολογικό χαρακτηριστικό της συμπεριφοράς του ανθρώπου της εποχής μας. Οι χαρακτηρισμοί· αγχώδης αντίδραση, αγχογόνος κατάσταση ανθρώπινης ζωής, αγχωτικός τύπος και άλλοι παρόμοιοι και σχετικοί με την έννοια του άγχους χαρακτηρισμοί, ακούγονται συχνά στην καθημερινή μας ζωή.

Στο επίπεδο της επιστημονικής ψυχολογικής έρευνας το άγχος εντοπίσθηκε ως νοσογόνο σύμπτωμα ανθρώπινης συμπεριφοράς, κατά το δεύτερο ήμισυ του 19ου αιώνος, στο πλαίσιο της αναπτύξεως των διαφόρων θεωριών της Ψυχολογίας του Βάθους (του ασυνειδήτου)1.

Αλλά το άγχος υπήρχε πάντοτε στην ανθρώπινη ψυχή, από κάποια χρονική στιγμή και έξης, ως λανθάνον αίτιο ενδεχόμενης ψυχικής διαταραχής, μικρής ή μεγάλης εκτάσεως. Απλώς κατά το δεύτερο ήμισυ του 20ου αιώνος οι συνεχείς, μεγάλες και συχνά εκπληκτικές αλλαγές συνθηκών και όρων ανθρώπινης ζωής, οφειλόμενες στην ταχεία εξέλιξη των επιστημών και μάλιστα της τεχνολογίας, όπως και στη σχετική συνεργία λοιπών κοινωνικών, ιδεολογικών και πολιτισμικών παραγόντων, συνετέλεσαν στην έντονη διέγερση του ανθρώπινου ψυχισμού, με συνέπεια την εκδήλωση ψυχολογικών προβλημάτων αλλά και ψυχοπαθολογικών συμπτωμάτων με κορυφαίο, συχνά, χαρακτηριστικό το άγχος.

ΑΣΚΗΤΙΚΑ ΑΓΙΟΥ ΙΣΑΑΚ ΤΟΥ ΣΥΡΟΥ Περί ἀπαρνήσεως κόσμου καί ἀποχῆς τῆς πρός τούς ἀνθρώπους παρρησίας

ΑΣΚΗΤΙΚΑ ΑΓΙΟΥ ΙΣΑΑΚ ΤΟΥ ΣΥΡΟΥ

Περί ἀπαρνήσεως κόσμου

 καί ἀποχῆς τῆς πρός τούς ἀνθρώπους παρρησίας

Ὅταν ἀγαπήσωμεν νά φύγωμεν ἐκ τοῦ κόσμου καί νά γίνωμεν ξένοι τῶν κοσμικῶν πραγμάτων, κανέν ἄλλο πρᾶγμα δέν χωρίζει ἡμᾶς ἐκ τοῦ κόσμου τόσον, οὐδέ θανατώνει τά πάθη, καί ἐξυπνίζει καί ζωογονεῖ ἡμᾶς εἰς τά πνευματικά ἔργα, ὅσον τό πένθος καί ὁ καρδιακός πόνος, ὁ γινόμενος μετά διακρίσεως·

διότι τό πρόσωπον τοῦ αἰδήμονος ἀνθρώπου μιμεῖται τήν ταπείνωσιν τοῦ ἠγαπημένου Χριστοῦ. Καί πάλιν, κανέν ἄλλο πρᾶγμα δέν μᾶς κάμνει νά συναναστρεφώμεθα μετά τοῦ κόσμου καί τῶν κοσμικῶν πραγμάτων, καί μετά τῶν ἐν αὐτῷ μεθυστῶν καί ἀσώτων, ὡς καί ἄλλοτε δέν χωρίζει ἡμᾶς ἐκ τῶν θησαυρῶν τῆς θείας σοφίας, καί ἐκ τῆς γνώσεως τῶν Ἁγίων τοῦ Θεοῦ Μυστηρίων, ὅσον ὁ μετά χλευασμοῦ γέλως, καί ὁ μετά παρρησίας ἀστεϊσμός, τό ὁποῖον εἶναι ἐπάγγελμα τοῦ δαίμονος τῆς πορνείας.

Ἐπειδή ἐδοκίμασα τήν πνευματική σου φρόνησιν, ὤ ἀγαπητέ, σέ παρακαλῶ μετ’ ἀδελφικῆς ἀγάπης, νά φυλάττῃς σεαυτόν ἀπό τάς τέχνας καί ἐπιβουλάς τοῦ ἐχθροῦ, ἵνα μή διά τῆς ἀστειότητος καί τοῦ χαριεντισμοῦ ψυχράνῃς τήν ψυχήν σου ἐκ τῆς θέρμης τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ, ὅστις διά σέ ἐγεύθη χολήν ἐπί τοῦ Σταυροῦ, καί ἀντί τῆς γλυκείας ἐκείνης μελέτης καί τῆς πρός τόν Θεόν παρρησίας πληρώσεις τήν ψυχήν σου ἀπό πολλάς ἀπρεπεῖς φαντασίας, ὅταν ὑπάρχῃς ἔξυπνος·

Η ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ Τοῦ π. Νικολάου Δημαρᾶ, Δρος Νομικῆς

Η ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ

Τοῦ π. Νικολάου Δημαρᾶ, Δρος Νομικῆς

Ὁ σχισματοαιρετικός Νεοημερολογιτισμός γεννήθηκε στηριγμένος πάνω σέ ἕνα ψεῦδος. Ὅπως ὅλα τά σχίσματα καί οἱ αἱρέσεις βασίζονται στό ψεῦδος καί στήν συκοφαντία, στήν πλαστογράφηση τῆς ἀλήθειας καί στήν ἀπάτη, καί ἐπιβάλλονται στούς ἀδιάφορους γιά τήν πίστη καί στούς ἀμαθεῖς, ἀπό ἐκείνους πού ὑπηρετοῦν ἔνοχες σκοπιμότητες καί συσσχηματίζονται μέ τόν κόσμο, ὑπηρετώντας τήν ἑκάστοτε κοσμική ἐξουσία.

   Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ μας θεωρήθηκε καί θεωρεῖται ὡς ἕνας μῦθος, ἐξ ἀφορμῆς ἑνός ψεύδους μεταξύ τῶν Ἑβραίων. Ἀφοῦ οἱ στρατιῶτες τῆς κουστωδίας εἶπαν στούς ἀρχιερεῖς τά συγκλονιστικά γεγονότα τῆς Ἀναστάσεως, τούς ἔδωσαν πολλά χρήματα καί τούς εἶπαν νά λένε, ὅτι, ὅταν ἐμεῖς κοιμόμασταν, ἦλθαν οἱ μαθητές Του καί Τόν ἔκλεψαν. Καί συμπληρώνει ὁ Εὐαγγελιστής Ματθαῖος: "Καί διεφημίσθη ὁ λόγος οὗτος παρά τοῖς Ἰουδαίοις μέχρι τῆς σήμερον".

  Ἕνα μεγάλο ψεῦδος πέρασε μέσα στήν ἱστορία.

          Τέτοια ψεύδη στόν κόσμο ὑπῆρξαν πολλά.

        

   Ἕνα ψεῦδος, ἐπίσης, ἀποτέλεσε τήν γενεσιουργόν αἰτίαν τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ, πού μέχρι σήμερα ἀποδυναμώνει τό ἔργον τῆς Ὀρθοδοξίας, μέ τίς ἐπιδράσεις τῶν σχισματικῶν αὐτῶν στό πλῆθος τῶν χριστιανῶν, πού εἶναι ἀδιάφοροι γιά τήν Πίστη ἤ πού σέ αὐτό τό ψεῦδος βρίσκουν καταφυγή ὅλοι ἐκεῖνοι πού ὑπηρετοῦν ἔνοχες σκοπιμότητες καί ἔχουν συσσχηματισθεῖ μέ τά πράγματα καί τίς ἐξουσίες τοῦ κόσμου τούτου.

  Ἡ ἱστορία τοῦ Νεοημερολογιτικοῦ σχίσματος εἶναι ἁπλῆ, ἐν συντομίᾳ:

 

  Μετά τό τέλος τοῦ Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, κατά τό 1919, τά Ὀρθόδοξα κράτη τῆς Ἀνατολῆς, γιά λόγους ἐμπορικούς, ἤθελαν νά προσαρμοσθεῖ τό Ἰουλιανόν Ἡμερολόγιον στό λεγόμενον Γρηγοριανόν, πού προηγεῖτο κατά 13 μέρες.

  Καί στήν Ἑλλάδα ἄρχισαν σχετικές ζυμώσεις τῶν τότε κυβερνήσεων μέ τήν Ἐκκλησία, ἡ ὁποία ἠρνεῖτο σθεναρῶς μέχρι τότε νά ἀποστεῖ τοῦ Ἰουλιανοῦ Ἡμερολογίου.

   Ἡ ἐπαναστατική κυβέρνηση Πλαστήρα, παρά τίς ἀντιρρήσεις τῆς Ἐκκλησίας, προέβη διά Βασιλικοῦ Διατάγματος στήν καθιέρωση τοῦ Γρηγοριανοῦ ἡμερολογίου γιά τά πολιτειακά πράγματα.

  Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος στό σχετικό Βασιλικό Διάταγμα διατύπωσε τήν γνώμη, ὅτι δέν εἶναι δυνατόν νά ἀλλάξει τό Ἡμερολόγιον μόνη της, ἀναφορικά μέ τίς ἑορτές της.   Μία τοπική Ἐκκλησία, ὅπως αὐτή τῆς Ἑλλάδος, δέν ἦταν δυνατόν νά τό κάνει αὐτό, χωρίς νά καταστεῖ σχισματική ἔναντι τῶν ἄλλων.

Ἡ ἀναμονή τοῦ Ἀντιχρίστου - «Παγκοσμίου Ἐκπαιδευτοῦ» ἀπό τούς Θεοσοφιστές καί Μασόνους

Ἡ ἀναμονή τοῦ Ἀντιχρίστου - «Παγκοσμίου Ἐκπαιδευτοῦ» ἀπό τούς Θεοσοφιστές καί Μασόνους Ἡ ἀναμονή τοῦ Ἀντιχρίστου - «Παγκοσμίου Ἐκπαιδευτοῦ» ἀπό τούς Θεοσοφιστές καί Μασόνους   Δημοσιεύουμε ἐδῶ ἀποσπάσματα σχετικά μέ τήν προσμονή τοῦ Ἀντιχρίστου, ἀπό τά θεοσοφικά κείμενα δύο ἐκ τῶν ἡγετῶν τῆς Θεοσοφικῆς Ἑταιρείας, τῆς Ἄννυς Μπεζάντ (Annie Besant, 1847-1933), δεύτερης ἡγέτιδος τῆς Θεοσοφικῆς Ἑταιρείας (ἱδρυθείσης τό 1875) καί τοῦ Καρόλου Γουέμπστερ Ληντμπῆτερ (1854-1934), συνεργάτη τῆς Μπεζάντ καί συνιδρυτοῦ τῆς Liberal Catholic Church, ὅπως αὐτά συλλέχθηκαν σέ εἰδική ἕκδοση τῆς Αὐστραλιανῆς Μαίρη Ἔλανορ Ρόκυ (Mary Elanor Rocke, ca 1890-1954), γραμματέως καί φυσικο-θεραπεύτριας τοῦ Ληντμπῆτερ.Τά κείμενα αὐτά προέρχονται ἀπό τήν ἑλληνική ἔκδοση τῆς συλλογῆς τῆς Rocke, Ἡ ἔλευσις τοῦ Μεγάλου Ἐκπαιδευτοῦ (ἀποσπάσματα τῶν ἔργων τοῦ C.W.L. καί τῆς A.B. συλλεγέντων ὑπό M.E. Rocke), ἔκδοσις τοῦ Τάγματος τοῦ Ἀστέρος τῆς Ἀνατολῆς, Ἀθῆναι 1926. Τά κυριότερα τῶν ἀποσπασμάτων ἀπό τήν σπάνια καί δυσεύρετη αὐτή ἔκδοση εἶχε τήν προνοητικότητα νά περιλάβει ὁ μακαριστός Νικόλαος Στ. Ψαρουδάκης στό ἔργο του Στά ἄδυτα τῆς Μασονίας, Μπροστά στό μεγάλο πόλεμο ΙΑ΄, ἐκδ. «Ὀρθόδοξο Μέτωπο», Μαρούσι 1995, σελ. 742-746, ἀπό ὅπου τά ἀναδημοσιεύουμε καί ἐμεῖς (μέ σημείωση τῶν σελίδων αὐτοῦ τοῦ ἔργου τοῦ κ.Ψαρουδάκη ἐντός ἀγκυλῶν).

ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ ΗΘΙΚΑ – Περί παίδων αγωγής

ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ ΗΘΙΚΑ – Περί παίδων αγωγής


…Θα συμβούλευα σ’ όσους επιθυμούν να γίνουν πατέρες ένδοξων παιδιών να μη συζούν μ’ όποιες γυναίκες τύχει, με πόρνες λόγου χάρη. Όσους δεν έχουν γεννηθεί από καλούς γονείς τη ντροπή της κακής καταγωγής θα ‘χουν συντροφιά, την ντροπή αυτή θα εκμεταλλεύεται όποιος θέλει να τους σαρκάσει και να τους εξουσιάσει…

…Γνήσιες Ελληνίδες να είναι στο φρόνημα οι μάνες. Όπως το σώμα του παιδιού θέλει διάπλαση για να διαμορφωθεί έτσι και η ψυχή του είναι εύπλαστη και ρευστή και τυπώνονται βαθειά όσα μαθαίνει… 

ΥΜΝΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΝ του ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΣΟΛΩΜΟΥ

ΥΜΝΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΝ του Διονυσίου Σολωμού 1 Σε γνωρίζω από την κόψη του σπαθιού την τρομερή, σε γνωρίζω από την όψη που με βία μετράει τη γη. 2 Απ' τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά, και σαν πρώτα ανδρειωμένη, χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά! 3

Ὁ ἄλυπος(χωρίς λύπη) βίος καί ἡ πλάνη τῆς ἐκζητήσεώς του

Ὁ ἄλυπος(χωρίς λύπη) βίος καί ἡ πλάνη τῆς ἐκζητήσεώς του

Μέγα Γεροντικό:

  "Σᾶς κυνηγᾶ ἡ μιά συμφορά μέτά τήν ἄλλη. Ξέρετε τί σημαίνει αὐτό; Ὁ Θεός σᾶς θυμήθηκε! Δέν εἶναι συνηθισμένο νά σκέπτεται κανείς ἔτσι, ἀλλ' αὐτή εἶναι ἡ ἀλήθεια. Καί σᾶς θυμήθηκε ὁ Θεός ὄχι μέ ὀργή, ἀλλά μέ ἔλεος. Βέβαια ἐσεῖς νοιώθετε μόνο τή στέρησι καί τόν χαμό. Δέν βλέπετε ὅμως τό ἔλεος πού κρύβεται πίσω ἀπ' αὐτά καί μέσα σ' αὐτά".

 "Οἱ Ἅγιοι Πατέρες προφήτευσαν γιά τήν ἐσχάτη γενεά. Ἀναρωτήθηκαν:

"Ἐμεῖς τί ἔργο κάναμε;".

Ἕνας ἀπό αὐτούς μέγας στήν ἀσκητική ζωή, πού τόν ἔλεγαν Ἰσχυρίονα, ἀποκρίθηκε:

"Ἐμεῖς κάναμε τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ".

Οἱ ἄλλοι ρώτησαν: 

"Ἄραγε ἐκεῖνοι πού θά ἔρθουν ὕστερα ἀπό ἐμᾶς τί θά κάνουν;".

 Ἀπάντησε:

"Θά φθάσουν στό μισό ἀπό τό δικό μας ἔργο".

Ρώτησαν πάλι:

 "Οἰ μετά ἀπό αὐτούς τί;".

Εἶπε:

"Οἱ ἄνθρωποι ἐκείνης τῆς γενιᾶς δέν θά ἔχουν καθόλου ἔργο. Θά τούς ἔρθει πειρασμός. Καί ἐκεῖνοι πού θά βρεθοῦν δόκιμοι στόν πειρασμό, θά ἀποδειχθοῦν μεγαλύτεροι καί ἀπό ἐμᾶς καί ἀπό τούς Πατέρες μας".

Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ

 Πρεσβύτερος Ιωάννης Reeves

 Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ
ΣΤΗΝ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ

 Οι σκέψεις ενός ανθρώπου που ασπάσθηκε την Ορθόδοξη Χριστιανική Πίστη, πάνω στην εμπλοκή της Ορθοδοξίας στις προσπάθειες του Οικουμενισμού.

---

ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΔΙΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ (20-24 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2004)

---

       Είκοσι επτά χρόνια πριν (την προηγούμενη εβδομάδα), στεκόμουν έξω από τις πόρτες της εκκλησίας του Αγίου Σεραφείμ στο Ντάλας του Τέξας, περιμένοντας να γίνω δεκτός στην Αγία Ορθοδοξία. Ρωτήθηκα εάν ομολογούσα την Ορθόδοξη Εκκλησία ως την Νύμφη του Χριστού, όπου μέσα της υπήρχε η αληθινή σωτηρία που ήταν στην κιβωτό με τον Νώε στον Κατακλυσμό. Το ομολόγησα με όλη μου την καρδιά. Το πίστευα τότε. Το πιστεύω και τώρα.

       Η Ορθοδοξία για μένα ήταν το Πολύτιμο Μαργαριτάρι. Ο Αρχιεπίσκοπος Ντιμίτρι του Ντάλλας με συμβούλευσε, όταν έγινα δεκτός στην Εκκλησία ότι, όσο σοβαρή και να ήταν η κατάστασή μου τότε στην Αγγλικανική μου ζωή, παρέμεινε ένας μόνο λόγος να γίνω Ορθόδοξος: το ότι πίστευα πως η Ορθοδοξία ήταν αληθινή. Αυτός ο ίδιος απαρνήθηκε την Βαπτιστική πίστη και ασπάσθηκε την Ορθοδοξία, όταν ήταν ακόμα έφηβος, στα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του '40, και ήταν ο πλέον κατάλληλος να μου δώσει αυτή τη συμβουλή.
       Έτσι στέκομαι τώρα ενώπιον αυτής της μεγαλοπρεπούς συνάντησης των επισκόπων και ιερέων, των θεολόγων και των πνευματικών πατέρων, σαν Αμερικανός, σαν ένας που ασπάσθηκε την Ορθόδοξο πίστη, ένας «απλός ιερέας του χωριού», αισθανόμενος ταπεινά αυτό το προνόμιο, για να μιλήσω πάνω σε ένα θέμα που μας αφορά όλους. Φέρνω την άποψη ενός ανθρώπου που ζήτησε καταφύγιο στην Ορθοδοξία από το δογματικό βάλτο μέσα στον οποίο συγκρούονται πολλοί από τους συνεργάτες μας στην οικουμενική κίνηση.

ΠΑΤΕΡΙΚΑΙ ΔΙΔΑΧΑΙ ΠΕΡΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΑΡΑΔΟΣΕΩΣ

ΠΑΤΕΡΙΚΑΙ ΔΙΔΑΧΑΙ ΠΕΡΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΑΡΑΔΟΣΕΩΣ

Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός σέ λόγο του Περί τῶν εἰκόνων, μᾶς λέγει «Δέν παρέδωσαν ὅμως μόνο γραπτῶς τούς ἐκκλησιαστικούς θεσμούς οἱ αὐτόπτες μάρτυρες καί λειτουργοί τοῦ θείου λόγου, ἀλλά καί μέ ἄγραφες παραδόσεις.

Γιατί ἀπό ποῦ γνωρίζουμε τόν ἅγιο τόπο τοῦ κρανίου; Ἀπό ποῦ τόν τάφο τῆς ζωῆς; Δέν τόν παρέλαβαν ἀγράφως τά παιδιά ἀπό τούς πατέρες; Βέβαια τό ὅτι ὁ Κύριος σταυρώθηκε στόν τόπο τοῦ κρανίου εἶναι γραμμένο καί τό ὅτι τάφηκε σέ μνῆμα, πού σκάλισε ὁ Ἰωσήφ στό βράχο ὅτι ὅμως εἶναι αὐτά πού προσκυνοῦμε τώρα, τό γνωρίζουμε ἀπό τήν ἄγραφη παράδοση, καί πολλά ἄλλα παρόμοια μέ αὐτά. Ἀπό ποῦ γνωρίζουμε τό τριπλό βάπτισμα, δηλαδή μέ τρεῖς καταδύσεις; Ἀπό ποῦ τό νά προσευχόμαστε στραμμένοι πρός τήν Ἀνατολή; Ἀπό ποῦ τήν προσκύνηση τοῦ σταυροῦ; Ὄχι ἀπό τήν ἄγραφη παράδοση;

Ποιός ο λόγος για την ατεκνία; (Αγ. Ιωάννης Χρυσόστομος)

Ποιός ο λόγος για την ατεκνία; (Αγ. Ιωάννης Χρυσόστομος)

Αν και η φύσις εργάζεται, δεν εργάζεται με τη δική της δύναμη, αλλά υπακούοντας στο πρόσταγμα του δημιουργού, και ποτέ να μη στεναχωριούνται οι γυναίκες όταν δεν γεννούν, αλλά ας καταφεύγουν στο δημιουργό της φύσεως, αποδεικνύοντας αγαθή διάθεση  και ας ζητούν από εκείνον, που είναι ο Κύριος της φύσεως, και ας μη αποδίδουν τη γέννησει των παιδιών, ούτε στη συνουσία των συζήγων, ούτε σε κάποιον άλλο, αλλά στο δημιουργό όλων, που από το μηδέν έφερε τη ζωή στο ανθρώπινο γένος και μπορεί να το διορθώσει πάλι, όταν παρουσιάζει κάποια αδυναμία.

ABBAΣ ΙΣΑΑΚ Ο ΣΥΡΟΣ:ΛΟΓΟΣ ΠΒ': ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΟΤΙ ΑΚΟΠΩΣ ΕΙΣΕΡΧΕΤΑΙ Η ΨΥΧΗ ΠΡΟΣ ΚΑΤΑΝΟΗΣΙΝ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

ABBAΣ ΙΣΑΑΚ Ο ΣΥΡΟΣ:ΛΟΓΟΣ ΠΒ': ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΟΤΙ ΑΚΟΠΩΣ ΕΙΣΕΡΧΕΤΑΙ Η ΨΥΧΗ ΠΡΟΣ ΚΑΤΑΝΟΗΣΙΝ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΤΙΣΜΑΤΩΝ ΑΥΤΟΥ, ΕΑΝ ΗΣΥΧΑΣΗ ΑΠΟ ΤΕ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ

ΜΕΡΙΜΝΩΝ ΤΩΝ ΒΙΩΤΙΚΩΝ. ΤΟΤΕ ΓΑΡ ΔΥΝΑΤΑΙ ΓΝΩΝΑΙ ΕΑΥΤΗΣ ΚΑΙ ΟΥΣ ΕΧΕΙ ΕΣΩΘΕΝ ΚΕΚΡΥΜΜΕΝΟΥΣ ΘΗΣΑΥΡΟΥΣ

Όταν μη εισέλθωσιν έξωθεν μέριμναι βιωτικαί επί την ψυχήν, αλλά μείνη επί την φύσιν αυτής, ου χρονίζει κοπιάσαι του εισελθείν και κατανοήσαι την σοφίαν του Θεού' ότι ο χωρισμός αυτής ο εκ του κόσμου και η ησυχία αυτής φυσικώς κινούσιν αυτήν προς κατανόησιν των κτισμάτων του Θεού, και εκ τούτου υψούται προς τον Θεόν και εκπλήττε­ται θαυμάζουσα και παραμένει τω Θεώ. Όταν γαρ μη εισέλθη ύδωρ έξωθεν επί την πηγήν της ψυχής, το ύδωρ το βρύον το φυσικόν εν αυτή νοήματα βλαστάνει εν αυτή των θαυμάσιων του Θεού διαπαντός.

Η Κυριακή της ορθοδοξίας του έτους 2014 και η ορθοδοξία των συγχρόνων ορθοδόξων

Η Κυριακή της ορθοδοξίας του έτους 2014 και η ορθοδοξία των συγχρόνων <<ορθοδόξων>>

 Είμαστε άραγε σύμφωνοι τοις αγίοις πατράσοι ?? για να μπορούμε να εορτάσουμε σήμερα την νίκη της εκκλησίας του Θεού κατά πασών των αιρέσεων και κατά πάντων των αιρετικών??

αν κάνουμε μια σύντομη έρευνα στα τεκταινόμενα στο χώρο των ορθοδόξων εκκλησιών τα τελευταία 90 χρόνια θα διαπιστώσουμε τα εξής:

1ον. Η  αποδοχή  της  αιρετικής  εγκυκλίου  του  πατριαρχείου  κων/λεως  του  1920 , η οποία  απευθύνεται  σε  όλες  τις  αιρετικές  εκκλησίες  του  σατανά  θεωρώντας  τες  αδελφές  εν  χριστό  εκκλησίες  , με  αυτό  τον  τρόπο  καταργεί  εν  δυνάμει  το  9ο  άρθρο  του συμβόλου  της  πίστεως  που  μας  λέγει:΄΄είς  μίαν  αγίαν  καθολικήν  και  αποστολικήν  εκκλησία ΄΄,  δηλαδή  σε  αντίθεση  με  το  σύμβολο  της  πίστεως  το  πατριαρχείο  και  διάυτού  η  ελληνική  εκκλησία  αναγνωρίζουν  ότι  η  εκκλησία  του  Χριστού  δεν  είναι  μία  αλλά  πολλές.

2ον.  Η  παράνομος  αντικανονική  και  4ης  φορές   καταδικασμένη  εφαρμογή  του  νέου  παπικού  ημερολογίου , το  οποίο  έφερε  αναστάτωση  στο  τυπικό  των  εορτών  του  ενιαυτού  ,  με  αποτέλεσμα  να  εορτάζεται  το  Πάσχα  πολλές  φορές  εκτός  των  ορίων  που εθέσπισε  η  Α’ οικουμενική  σύνοδος  , και  εξ  αυτού  να  καταργείται  η  νηστεία  των  αγίων  αποστόλων , η βίαιη  και  αντικανονική  εφαρμογή  του δε  είχε  ως  αποτέλεσμα  το  το  σχίσμα  του 1924.

3ον. Η  συμμετοχή  της  σχισματικής  πλέον  ελληνικής  εκκλησίας  ως  ιδρυτικό  μέλος  στο  Παγκόσμιο  Συμβούλιο  των Εκκλησιών  του σατανά  το  1948.

4ον . Η  συμμετοχή  κληρικών  όλων  των  τάξεων  σε  συμπροσευχές , συλλείτουργα  και  συμπόσια  με  αιρετικούς  κληρικούς  και  τα  τελευταία  χρόνια  και  με  ειδωλολάτρες  ,  μουσουλμάνους  και  εβραίους.  Καταργώντας  στην  πράξη  πλήθος  ιερών  κανόνων  που  απαγορεύουν  καθαιρούν  και  αναθεματίζουν   κάθε    κληρικό  η  λαϊκό  που  συμμετέχει  σε λατρευτική  σύναξη   με  αιρετικούς  και  αλλοθρήσκους.

5ον. Η  άρση  των  αναθεμάτων  κατά  της  παπικής  <<εκκλησίας>> από  τον  μασόνο  πατριάρχη  Αθηναγόρα  

6ον  Η  ύπουλη  και  συστηματική  προσβολή  της  θεότητας  του ΧΡΙΣΤΟΥ  μέσω  των  αγίων  εικόνων  ,δεχόμενη  και  εφαρμόζοντας  τις  αιρετικές  θεωρίες  περί εικόνων του  εξ Αμερικής  κληρικού  Γαβριήλ   (κατάργηση της εικόνας της Αγίας Τριάδος , Αναστάσεως εκ του τάφου αλλά και όλων των κλασικών εικόνων και παραστάσεων)κ.α.  ,   μέσω  της  παράφρασης  της  καινής  διαθήκης  στην  δημοτική  γλώσσα , και  μέσω τις  σιωπηρής  αναγνώρισης  των  θεωριών  της  αιρετικής   Χ.Ο.Ε.

7ον . Η προώθηση  μέσω  ορισμένων  εκκλησιαστικών  και  επιστημονικών  κύκλων  της  λεγόμενης  εξελικτικής  δημιουργίας  , η οποία  θεωρία  καταργεί  το  σωτηριολογικό  λόγο  της  δημιουργίας  του  ανθρώπου .

8ον. Η  με  εγκύκλιο  του  πρώην  αρχιεπισκόπου  Αθηνών  Ιερώνυμου  κατάργηση  των  τριών  καταδύσεων  στο  μυστήριο  της  βαπτίσεως  και  αντικατάσταση  του  με  ένα  τύπο  λουσίματος –ραντίσματος  των  παπικών, με  αποτέλεσμα  από  τότε  που άρχισε  να  εφαρμόζεται  να  μένουν  τα  παιδιά  των  νεοελλήνων  αβάπτιστα .

9ον. Η καθιέρωση  εντός  της  εκκλησίας  της  Ελλάδος  ενός  ιδιότυπου  οικουμενισμού  , με  κληρικούς  και  λαϊκούς  να  καταγγέλλουν  εγγράφως  επισκόπους  και  πατριάρχες  ως  αιρετικούς  και  ταυτοχρόνος  να  συλλειτουργούν  μαζί  τους  και  να  τους  θεωρούν  μέλλει  τις  εκκλησίας  , σε  αντίθεση  με  τους  κανόνες  της  Εκκλησίας  που  λέγουν  να φεύγουμε  μακριά  και  να  κόβουμε   κάθε  κοινωνία  με  επισκόπους  που  κηρύττουν  αιρέσεις .

10ον. Η προώθηση  μέσω  των  χριστιανικών  οργανώσεων  , των  κατηχητικών  κύκλων , της  αιρέσεως  του  ευσεβισμού , που  υποστηρίζει  ότι  τα  καλά  έργα  και  η ΄΄αγάπη΄΄  είναι  ικανά  να  σώσουν  τον  άνθρωπο , χωρίς  την  ακριβή  τήρηση  των  κανόνων  της  εκκλησίας  που  απαιτούν  την  ακριβή  τήρηση  της πίστεως  και  της  παραδόσεως , σε  αντίθεση  με  τον  απ. Παύλο  που  μας  λέγει  ότι  ο  άνθρωπος  , δεν  σώζεται  εξ  έργων  αλλά  δωρεάν  δια  τις  ακριβούς  και ανόθευτου  πίστεως  στον  ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ.

Αγαπητοί, δεν  είναι μόνο  οι  13 ημέρες  η διαφορά του  παλαιού  και  του  νέου , όπως  κάποιοι  θέλουν  να  παρουσιάσουν ,  αλλά  είναι  ένα σύνολο  καινοτομιών  και  αιρέσεων  που  εισήγαγε  ο οικουμενισμός , από  το  1924 και  εδώ , και  τα  οποία  απέκοψαν  την  ελληνική  εκκλησία  από  το  σώμα  της  εκκλησίας  του  Χριστού  και  την  κατέστησαν  αιρετική  και  χωρίς  θεία  χάρη  και  μυστήρια.  

εάν δεν επιστρέψει η ελληνική εκκλησία στην πιστι της εκκλησίας προ του 1920 και δεν απορρίψει όλες τις αιρέσεις και καινοτομίες που εισήγαγε λόγο της συμμετοχής της στην σατανική παναίρεση του νεο-ημερολογιτισμού οικουμενισμού , δεν μπορεί και δεν δικαιούται να εορτάζει την μεγάλη αυτή εορτή της ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ που είναι η καταδίκη και αναθεματισμός όλων των αιρετικών όλων των αιώνων παλαιών και συγχρόνων ,και των σχιζοφρενικών θεωριών τους!!