ΗΤΑΝ ΟΡΘΗ Η ΔΙΑΚΟΠΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΛΟΓΩ ΑΛΛΑΓΗΣ ΤΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ;ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΑΡΕΜΕΙΝΕ ΟΡΘΟΔΟΞΗ??

ΗΤΑΝ ΟΡΘΗ Η ΔΙΑΚΟΠΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΜΕ ΤΗΝ  ΕΚΚΛΗΣΙΑ  ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΛΟΓΩ ΑΛΛΑΓΗΣ ΤΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ; ΗΤΑΝ ΕΠΙΒΕΒΛΗΜΕΝΗ  ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΘΕΙΟΥΣ ΚΑΙ ΙΕΡΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ!

ΜΕΤΑ ΤΗΝ  ΑΛΛΑΓΗ  ΤΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ  Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ  ΤΗΣ  ΕΛΛΑΔΟΣ  ΠΑΡΕΜΕΙΝΕ  ΟΡΘΟΔΟΞΗ?? ΟΧΙ  ΔΙΟΤΙ:Η ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΟΝΤΑΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΥΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΜΑΣ ΦΙΛΕΝΩΤΙΚΟΥΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΒΟΛΗ ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΚΗΣ ΣΥΜΠΤΩΣΗΣ ΩΣ ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΣΗΣ ΚΑΙ «ΕΚ ΤΩΝ ΚΑΤΩ» (ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΒΑΣΗ) ΤΗΣ ΕΝΩΣΕΩΣ . ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΕΝΣΑΡΚΩΝΕ ΚΑΙ Η ΑΜΦΙΛΕΓΟΜΕΝΗ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΟΥ 1920...» ( π.Γ. Μεταλληνός εφημ. Καθημερινή 14/4/96 ).

Όσοι άλλαξαν το Παλιό Ημερολόγιο κατηγορούν εκείνους που έμειναν πιστοί σ' αυτό, ότι είναι σχισματικοί γιατί αναίτια διέκοψαν την εκκλησιαστική κοινωνία , τότε (δηλ. το 1924) όταν δεν υπήρχε εμφανώς θέμα Οικουμενισμού. Τους κατηγορούν μάλιστα ότι οι αιτιάσεις τους περί Οικουμενισμού είναι πολύ όψιμες για να δικαιολογήσουν τάχα την σχισματική τους κατάσταση.

Προς στήριξη δε των ισχυρισμών τους λένε ότι η αλλαγή του ημερολογίου  δεν έθιξε το Πασχάλιο της Εκκλησίας. Οτι τάχα μόνο αυτό έχει σημασία , δηλαδή ότι δεν άλλαξε το Πάσχα , αποσιωπώντας όμως ότι άλλαξαν όλες οι ακίνητες εορτές του έτους (Χριστούγεννα, Φώτα, Κοίμηση Θεοτόκου κλπ.) εορτάζοντας ταυτόχρονα με τους αιρετικούς και διακόπτοντας τον ταυτόχρονο εορτασμό μέσα στο σύνολο της Ορθοδοξίας.

Οι οικουμενιστές και οι συνοδοιπόροι τους κληρικοί και λαϊκοί μας κατηγορούν ότι: είμαστε ημερολάτρες και λατρεύουμε το παλαιό ημερολόγιο: ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΨΕΥΔΟΣ ΚΑΙ ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΑ ΔΙΟΤΙ:

Οι  οικουμενιστές  και  οι  συνοδοιπόροι  τους  κληρικοί  και  λαϊκοί  μας  κατηγορούν  ότι:

είμαστε  ημερολάτρες  και  λατρεύουμε  το  παλαιό  ημερολόγιο:

ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ  ΨΕΥΔΟΣ  ΚΑΙ  ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΑ  ΔΙΟΤΙ:

Α’. Επειδή πολλοί δεν έχουν ακόμη καταλάβει ότι το Νέο Εορτολόγιο (ν.ε.) είναι αίρεσις, ίσως αξίζει τον κόπο να επαναλάβουμε κάποια γνωστά γεγονότα, τα οποία πείθουν κάθε καλοπροαίρετο άνθρωπο που έχει Ορθόδοξο Χριστιανικό φρόνημα. Αυτό καθεαυτό το ζήτημα του ν.ε. δεν είναι δογματικό, με την έννοια ότι αν υπήρχε πανορθόδοξος συμφωνία και συνέπεια με προηγούμενες Συνόδους, τότε δεν θα υπήρχε πρόβλημα. Όπως θα δούμε παρακάτω, όμως, δεν ήταν δυνατόν να υπάρξει πανορθόδοξος συμφωνία, διότι, πρώτον, το ν.ε. προσκρούει στις αποφάσεις των Πανορθοδόξων Συνόδων του 16ου αιώνος και, δεύτερον, ο σκοπός για την εισαγωγή του στην Ορθόδοξη Εκκλησία ήταν να υποταχθεί Αυτή στον Παπισμό. Πιο συγκεκριμένα, το ν.ε. προσλαμβάνει δογματικό χαρακτήρα από τα εξής γεγονότα:

The story believe and addressing contemporary heresies by vera Church of Christ!

Η ιστορία  το  πιστεύω  και  η αντιμετώπιση  των  συγχρόνων  αιρέσεων  από  την  γνησία  Εκκλησία  του  Χριστού  !

The story believe and addressing contemporary heresies by vera Church of Christ!

ამბავი გვჯერა და მიმართავენ თანამედროვე heresies ვერა ეკლესია ქრისტეს,

История верить и решении современных ересей Вера Церкви Христовой!

Hikaye iman ve Mesih'in vera Kilisesi tarafından çağdaş sapkınlıkları ele!

История верить и решении современных ересей Вера Церкви Христовой!

이야기는 믿고 그리스도의 베라 교회가 현대 이단을 해결!

Cerita percaya dan menangani ajaran sesat kontemporer oleh vera Gereja Kristus!

La historia de creer y hacer frente a las herejías contemporáneas vera Iglesia de Cristo!

http://www.egoch.org/index.html

Το Νέον Εορτολόγιον Είναι Αίρεσις Του Δημητρίου Χατζηνικολάου, Αναπληρωτού Καθηγητού Οικονομικών Πανεπιστημίου Ιωαννίνων

Το Νέον Εορτολόγιον Είναι Αίρεσις

   

Του Δημητρίου Χατζηνικολάου, Αναπληρωτού Καθηγητού Οικονομικών Πανεπιστημίου Ιωαννίνων

Επειδή πολλοί δεν έχουν ακόμη καταλάβει ότι το Νέο Εορτολόγιο (ν.ε.) είναι αίρεσις, ίσως αξίζει τον κόπο να επαναλάβουμε κάποια γνωστά γεγονότα, τα οποία πείθουν κάθε καλοπροαίρετο άνθρωπο που έχει Ορθόδοξο Χριστιανικό φρόνημα. Αυτό καθεαυτό το ζήτημα του ν.ε. δεν είναι δογματικό, με την έννοια ότι αν υπήρχε πανορθόδοξος συμφωνία και συνέπεια με προηγούμενες Συνόδους, τότε δεν θα υπήρχε πρόβλημα. Όπως θα δούμε παρακάτω, όμως, δεν ήταν δυνατόν να υπάρξει πανορθόδοξος συμφωνία, διότι, πρώτον, το ν.ε. προσκρούει στις αποφάσεις των Πανορθοδόξων Συνόδων του 16ου αιώνος και, δεύτερον, ο σκοπός για την εισαγωγή του στην Ορθόδοξη Εκκλησία ήταν να υποταχθεί Αυτή στον Παπισμό. Πιο συγκεκριμένα, το ν.ε. προσλαμβάνει δογματικό χαρακτήρα από τα εξής γεγονότα:

O ἀείμνηστος καθηγητὴς τοῦ Κανονικοῦ Δικαίου τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Παν. Ἀθηνῶν Κων. Μουρατίδης, παρατηρεῖ:

O ἀείμνηστος καθηγητὴς τοῦ Κανονικοῦ Δικαίου τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Παν. Ἀθηνῶν Κων. Μουρατίδης, παρατηρεῖ:

 «Ἡ ἀλλόκοτος καὶ  τερατώδης καὶ καταλυτική τῆς ὀρθοδόξου κανονικῆς τάξεως καὶ Ἱερᾶς Παραδόσεως    συμμετοχὴ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας εἰς τὸ Παγκόσμιον Συνοθύλευμα τῶν Αἱρέσεων  συνιστᾶ τὴν μεγίστην παγίδα τοῦ Ἀντικειμένου ἐν τῇ ἱστορίᾳ τῆς στρατευομένης Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, πρὸς διάβρωσιν καὶ ἀποσύνθεσιν τοῦ ἀπολυτρωτικοῦ ἔργου τῆς Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας…  Αὐτὸ καθʼ ἑαυτὸ τὸ γεγονὸς τῆς συμμετοχῆς  τῆς Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας εἰς τὸ συνονθύλευμα τῶν αἱρέσεων τοῦ ΠΣΕ  προσκρούει  “a priori” καὶ ἐξʼ  ἀπόψεως ἀρχῆς εἰς τεράστια καὶ τοῦτʼ αὐτὸ ἀνυπέρβλητα  ἐμπόδια, προερχόμενα ἐξʼ αὐτῆς τῆς φύσεως καὶ τοῦ χαρακτῆρος τῆς Ἐκκλησίας, ὡς τῆς  μιᾶς, ἁγίας καθολικῆς καὶ ἀποστολικῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας».

Πρωτοπρεσβύτερος π. Θεόδωρος Ζήσης: ....Τί νὰ ποῦμε, ὅμως, τώρα καὶ τί νὰ λαλήσουμε, γέροντα Ἐπιφάνιε;

Πρωτοπρεσβύτερος π. Θεόδωρος Ζήσης: ....Τί νὰ ποῦμε, ὅμως, τώρα καὶ τί νὰ λαλήσουμε, γέροντα Ἐπιφάνιε; Ἀπὸ ποῦ νὰ ἀρχίσουμε νὰ θρηνοῦμε καὶ νὰ περιγράφουμε τὴν ἀθρόα μεταβολὴ τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας ἀπὸ διστακτικὴ καὶ συγκρατημένη ἀκόλουθο τοῦ Πατριαρχείου, σὲ τολμηρὴ πρωτοπόρο καὶ πρωτεργάτη τῶν οἰκουμενιστικῶν ἀνοιγμάτων, ποὺ συναγωνίζονται καὶ ἐνίοτε ξεπερνοῦν τὰ «ἀδίστακτα τολμήματα» τοῦ Φαναρίου;

Ο ΑΓΙΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ Συμβουλές για το ήθος των ανθρώπων και την ενάρετη ζωή,

Ο ΑΓΙΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ

 Συμβουλές για το ήθος των ανθρώπων  και την ενάρετη ζωή,

 Οι άνθρωποι λέγονται λογικοί  καταχρηστικά. Δεν είναι λογικοί  εκείνοι   πού έμαθαν τούς λόγους και τα βιβλία των αρχαίων σοφών, αλλά όσοι έχουν λογική ψυχή και μπορούν να διακρίνουν ποιο είναι το καλό και ποίο είναι το κακό•

Απάντηση στη προσφώνηση του Οικ. Πατριάρχου στο “Πάπα” Ρώμης, από τον άγιο Νεκτάριο.Περὶ τῶν σχέσεων μὲ αἱρετικούς

Απάντηση στη προσφώνηση του Οικ. Πατριάρχου στο “Πάπα” Ρώμης, από τον άγιο Νεκτάριο.

Ἅγιος Νεκτάριος

Περὶ τῶν σχέσεων μὲ αἱρετικούς

Ἀνθολόγηση κειμένων: Θωμᾶς Δρίτσας

Τὸ κατεξοχὴν ἔργο τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου περὶ τοῦ πῶς πρέπει νὰ ἀντιμετωπίζουμε τοὺς αἱρετικοὺς εἶναι τὸ «Περὶ Ἀνεξιθρησκείας» (Ἕνα μικρὸ βιβλιαράκι ἐκδόσεων Παναγόπουλου ). Ἂς δοῦμε μερικὰ ἀποσπάσματα…

Λέει ὁ ἅγιος Νεκτάριος γιὰ τὸ ποιὸς εἶναι ὁ ρόλος τοῦ ἐπισκόπου:

“ΑΙΡΕΤΙΚΟΣ Ο ΑΘΗΝΑΓΟΡΑΣ!” ΚΑΙ Ο ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ ΤΙ;

“ΑΙΡΕΤΙΚΟΣ Ο ΑΘΗΝΑΓΟΡΑΣ!”

ΚΑΙ Ο ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ ΤΙ;

Πολλοὶ Γέροντες σήμερα, οἱ ὁποῖοι δὲν θέλουν νὰ στενοχωρήσουν τοὺς Πατριάρχες καὶ τοὺς Ἐπισκόπους ποὺ αἱρετίζουν –ὡσὰν νὰ μὴ ἐργάζωνται στὸν ἀμπελῶνα τοῦ Κυρίου, ἀλλὰ στὸν οἰκεῖο Ἐπίσκοπο, ὡσὰν νὰ μὴ ἐξαρτᾶται ἡ καρποφορία τοῦ ἀμπελῶνος ἀπὸ τὸν Κύριο, ἀλλὰ ἀπὸ τὸν οἰκεῖο Ἐπίσκοπο (ποὺ εἴτε αἱρετίζει, εἴτε ἀνέχεται τοὺς αἱρετίζοντες), ἐπαναπαύουν τὴν συνείδησή τους μὲ τὴν σκέψη ὅτι: αἱρετικὸ μποροῦμε νὰ θεωροῦμε καὶ νὰ ἀποφεύγουμε, μόνο ἐκεῖνον ποὺ ἔχει ὡς τέτοιος χαρακτηρισθεῖ ἀπὸ κάποια Σύνοδο. Αὐτὴ ὅμως ἡ θέση ἐλέγχεται ὡς λανθασμένη μὲ βάση τὴν Πατερικὴ διδασκαλία. Γιατί, ἀλήθεια καμώνονται πὼς ἀγνοοῦν τὴν πράξη τῆς Ἐκκλησίας, ποὺ θεωροῦσε ὡς αἱρετικὸ ἐκεῖνον ποὺ καὶ σὲ κάποιο, ἔστω καὶ «μικρό», σημεῖο τῆς Πίστεως ἔσφαλε, καὶ ἀπόφευγαν νὰ ἐπικοινωνοῦν ἀκόμα καὶ μὲ ἐκεῖνο, γιὰ τοῦ ὁποίου τὴν ὀρθοδοξία εἶχαν ἀμφιβολίες;

Προς τους σεβαστούς κληρικούς της Συντακτικής Επιτροπής του κειμένου ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ κατά του οικουμενισμού

Προς τους σεβαστούς κληρικούς της Συντακτικής Επιτροπής του κειμένου ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ κατά του οικουμενισμού

Του ομότιμου Καθηγητού της Θεολογικής Σχολής κ. Ιωάννου ΚΟΡΝΑΡΑΚΗ

Γέροντα Ιωσήφ, Αγίου Ορους, π. Γ. Μεταλληνό, π. Θ. Ζήση,
π. Μάρκον Μανώλη και π. Σαράντη Σαράντο.


Έλαβα και ανέγνωσα με ιδιαίτερη προσοχή, τόσο το κείμενο τής παρακλήσεώς σας να συμμετάσχω στην αντιοικουμενιστική σας προσπάθεια, όσο και εκείνο τής διακηρύξεώς σας.
Στο κείμενο της παρακλήσεώς σας, απευθύνεσθε προσωπικώς και ονομαστικώς στον υποφαινόμενο, και σημειώνετε: